آجنداهای کشور از بیرون می آید و ما دنباله رو هستیم، گاهی وادار به گفتگو با طالبان شویم و گاه وادار به گفتگو با پاکستان و در عین زمان وادار شویم که با پاکستان اختلاف و از ترییبون های مختلف علیه طالبان اعلان جنگ کنیم، می بینیم که حکومت دست ما نیست | ||||
تاریخ انتشار: ۱۳:۳۱ ۱۳۹۶/۱۲/۲۶ | کد خبر: 148664 | منبع: | پرینت |
بعد از انتظارهای رهبران حکومت وحدت ملی برای جواب مثبت طالبان به پیشنهاد صلح پروسه کابل، اینبار شورای امنیت سازمان ملل و اتحادیه اروپا پس از بررسی پیشنهاد صلح پروسه کابل از طالبان خواستند تا آن را بپذیرند؛ بازی قدرت های خارجی با این گروه جنگجو در حالی است که تاکتیک های جنگی، سلاح های پیشرفته و مجهز این گروه نشان از رابطه این گروه با همان قدرت ها دارد و در عین زمان شاهد هستیم که علاوه بر توطیه خواندن این نشست، طالبان حملات خود را در شماری از ولایت ها همچون فراه، تخار، فاریاب و شماری از ولسوالی های ولایت های دیگر شدت دادند که خود جواب قاطعی بر قبول نکردن پیشنهاد صلح دارد و در عین زمان تصریح می کند که مجالس مختلف و اظهار نظرهای مجامع گوناگون تنها عوام فریبی و زمان خریدن برای برنامه های بعدی این گروه است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، اجمل بلوچ زاده فعال سیاسی در گفتگو با "محور" درخصوص درخواست شورای امنیت سازمان ملل از طالبان بخاطر پذیرفتن پیشنهاد صلح حکومت از سوی طالبان گفت: بسیار واضح می گویم که هنوز هم پراکندگی ها و چند دستگی ها در سطح رهبری طالبان وجود دارد و تنها گروه کوچکی آنان آماده صلح هستند.
بلوچ زاده بیان کرد: اگر بخواهیم با گروه کوچکی ازطالبان گفتگوها را آغاز کنیم این برنامه بسیار وقت گیر خواهد بود و سبب بی اعتمادی بیشتر دیگر اعضای این گروه خواهد شد.
این فعال سیاسی، نقشه راه کابل را آخرین شانس دولت برای آوردن ثبات به کشور می داند و در این رابطه می گوید: از 18 سال بدینسو طالبان هیچگاه به صداهای عاطفی مردم و نیز رییس جمهور پیشین و فعلی اعتنایی نکردند و دیده می شود که این جنگ علاوه بر اینکه یک جنگ پیچیده منطقه ای است در عین زمان جنگی است که بسادگی حل نمی شود.
وی اضافه کرد: این جنگ طرح خارجی ها است که افغان ها در آن دخیل نیستند ؛ چنانچه طالبان نیز به صراحت گفتند می خواهند با آمریکا گفتگو کنند نه حکومت افغانستان، به همین منظور دیدگاه و برداشت ما از این پروسه با احتیاط است.
این آگاه سیاسی جنگ و ناامنی در افغانستان را برنامه ای خارج از کنترل افغان ها می داند و درخصوص پروژه صلح اخیر تصریح می کند: از ابتدا پروژه های مختلفی در بخش های جنگ، صلح، ملت سازی و دولت داری طرح شد و وقتی همه این پروژه ها را جمع بندی می کنیم می بینیم که این پروژه ها با ناکامی مواجه شده اند.
بلوچ زاده علاوه کرد: وقتی آجنداهای کشور از بیرون بیاید و ما دنباله روی کنیم ، گاهی وادار به گفتگو با طالبان شویم و گاه وادار به گفتگو با پاکستان و در عین زمان وادار شویم که با پاکستان اختلاف کنیم و از ترییبون های مختلف علیه طالبان اعلان جنگ کنیم؛ نتیجه برنامه هایی که می آید این می شود و می بینیم که حکومت و دولت دست ما نیست.
این فعال سیاسی افزود: همه پروژه ها و برنامه های ما از بیرون می آید؛ هیچ برنامه و طرح ملی ای نداشتیم که خواست نهاد یا مردم افغانستان در آن شامل باشد؛ در پروژه ای که آن را بی نظیر می خوانند (پروسه صلح کابل) کدام خواست مردم در آن آورده شده و چه کسی مشورت داده است؟ یک دروازه باز که همه امتیازات را می تواند مثل گروه دیگری (احتمالا حزب اسلامی) که ووارد کابل شد بدهد.
گفتنی است که کمتر از یک هفته قبل از نشست دوم پروسه کابل، دو رویداد خونین در کابل اتفاق افتاد و رییس جمهور در واکنش به حمله چهارراهی صدارت با 150 کشته و بیش از 250 زخمی که با آمبولانس مملو از مواد انفجاری صورت گرفت بسیار واکنشی عمل کرد و گفت که انتقام کشته شده ها را می گیرد؛ گستره این حمله تاجایی بود که ترامپ نیز در صفجه اش نوشت که هیچ گفتگویی با طالبان صورت نخواهد گرفت اما کمتر از یک هفته بعد رییس جمهور از این موضعش بازگشت و پیشنهادات ویژه و بدون پیش شرط برای مخالفان خود گذاشت.
بلوچ زاده درخصوص این رفتارهای واکنشی می گوید: اینها بازی های تاکتیکی است که گاهی از فشارهای سخت و نرم استفاده می شود و این انعطاف پذیری ها و سخت کردن باعث شکست می شود.
وی درخصوص استقبال شورای امنیت پروسه دوم کابل بیان کرد: استقبال شورای امنیت از پروسه کابل به معنای این است که هم جنگ و هم صلح افغانستان در بیرون از کشور است؛ اگر اعضای دایمی شورای امنیت مانند انگلیس و چین که با پاکستان رابطه نزدیک دارند و روسیه که با آمریکا در مساله افغانستان تنش دارد به دیدگاه واحد برسند احتمال دارد که دروازه های خوب برای صلح باز شود.
این فعال سیاسی می گوید: نکته مهمی که در رابطه با صلح با طالبان وجود دارد این است که شاید آنها وارد پروسه صلح شوند اما هنوز مساله داعش و گروه های ترویستی که در کشورهای آسیای میانه می جنگند وافغانستان جبهه عقب آنها مبدل شده است باقی می ماند از اینرو این صلح، صلح حتمی نیست و صلحی نیست که در ازای آن آرامش نسبی برای مردم فراهم شود.
بلوچ زاده افزود: احتمال دارد که گروهی از طالبان وارد ساختار شوند اما جنگ تمام نمی شود و زیر نام داعش و سایر گروه های ترویستی جنگ ادامه خواهد داشت.
کد (26)
>>> محمدایوب عظیمی
وقتی رئیس جمهور و وزرایی پراشوتی برای ما پرتاب کردند چنین سرشماری هوایی را نیز به نفع مزدوران خویش انجام میدهند.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است