در بیست و دوم آگوست سال 2017 (31 اسد 1396) بود که ترامپ رییس جمهور آمریکا از پایگاه نظامی نزدیک قبرستان نظامی آرلینگتون در نزدیکی های واشنگتن محل دفن 2400 سرباز آمریکایی کشته شده در جنگ افغانستان استراتژی خود را در مورد این جنگ اعلان کرد.

فشار بر پاکستان بخشی از استراتژی ترامپ بود که با خشم و قاطعیت گفت: «پاکستان به سازمان‌ هایی پناه داده که هر روز تلاش می‌ کنند مردم ما را بکشند. ما به پاکستان میلیاردها دلار پرداخت کرده‌ ایم ولی آنها به تروریست هایی پناه داده‌ اند که ما با آنها می‌جنگیم این وضع باید تغییر کند و این تغییر فورا انجام خواهد شد هیچ همکاری نمی‌ تواند در مورد کشوری که به شبه نظامیان و تروریست‌ هایی که نظامیان و مقامات آمریکایی را هدف قرار می‌ دهند دوام بیاورد».

اما از آن روز تا حالا که سال 2017 به پایان رسید و در حدود سه ماه نخست سال 2018 رو به پایان است وضع جنگ افغانستان در جهت استراتژی ترامپ تغییری نیافت و نه تنها تغییری در سیاست عملی پاکستان بر سر حمایت از طالبان ایجاد نشد بلکه برعکس جنگ و عملیات انتحاری طالبان در این مدت تشدید یافت. این حملات هم برای غیرنظامیان و هم برای نظامیان کشور در مقایسه با زمان مشابه گذشته بسیار پر تلفات و خونین بود درحالیکه هیچ یک از لاف و بلوف دونالد ترامپ در فشار بر پاکستان محقق نشد بر عکس نشان هایی از تغییر در سیاست واشنگتن قابل مشاهده است.

جنرال متیس وزیر دفاع آمریکا درهفته پیش با سفر اعلان نشده به کابل از پیروزی سیاسی در جنگ افغانستان سخن گفت و اعلان کرد که بخشی از طالبان آماده مذاکره با دولت افغانستان هستند. پس از اظهار متیس روز گذشته جنرال ناصر جنجوعه مشاور امنیت ملی صدراعظم پاکستان به کابل آمد و با رییس جمهور غنی بر سر بسته پیشنهادی کابل در صلح با طالبان گفتگو کرد پس از این مذاکره غنی از صدراعظم پاکستان دعوت کرد تا به کابل بیاید.

آیا هشت ماه بعد از استراژی بی ثمر دونالد ترامپ در فشار بر پاکستان، آمریکایی ها و پاکستانی ها بر سر مصالحه با بخشی از طالبان به توافق رسیده اند؟ آیا واگذاری ولایاتی در جنوب افغانستان برای طالبان بخشی از این توافق خواهد بود؟ آیا طالبان مخالف این توافق با نام داعش و با حمایت پاکستان و برخی کشورهای دخیل در افغانستان به جنگ ادامه خواهند داد؟

محمد اکرام اندیشمند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است