برای چندمین بار است که حکومت می خواهد تذکره های الکترونیک را توزیع کند. اما هر بار به بن بست می خورد و حتی سبب تنش ها، اختلافات، رودر رویی ها و چنددستگی ها میان مردم از درون سیاستمداران درون و بیرون نظام تا همه مردم افغانستان می شود. مهم ترین چالش فراروی توزیع شناسنامه های الکترونیکی در فرآیند چند سال اخیر درج شدن یا نشدن واژه افغان به عنوان هویت ملی است. که برخی باورشان این است که افغان هویت همه شهروندان افغانستان است و به همه کسانی که در افغانستان زندگی می کنند اطلاق می شود و اتفاقا ماده چهارم قانون اساسی هم با این دسته همسو است. عده ای دیگر اما معتقد هستند که واژه افغان برای قوم پشتون است و تحمیل این هویت بر شهروندان پیامدهای بدی خواهد داشت.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)،غلام محمد محمدی تاریخ نگار در برنامه «آخر خط» گفت: به اعتقاد من این شناسنامه یک پروسه ملی است. ملی بودن به شرطی که عادلانه و به خواست کل مردم افغانستان باشد. ملی به آن چیزی می گویند که بیش از هشتاد درصد به نفع مردم کشور باشد. اگر بیش از هشتاد درصد به نفع مردم یک کشور نبود ملی نیست. ملی بودن هم این نیست که ما هزاره و پشتون و تاجیک و دیگر اقوام را در یک گروه قرار دهیم و با یک نام درج کنیم و بگوییم این ملی شد. ملی بودن مولفه هایی دارد. ما اگر بخواهیم یک ساختمان پنج طبقه بسازیم، وسایل مورد نیاز لازم دارد باید اول پول داشته باشیم، نقشه شهرداری داشته باشیم، زمین داشته باشیم، مهندس داشته باشیم، مواد ساختمانی داشته باشیم بعد از آن می توانیم بگوییم که ما می توانیم ساختمان بسازیم. در حالیکه پول و زمین و نقشه و مجوز و مواد نداریم نمی توانیم هیچ کاری کنیم و ملت هم بی موارد مورد نیاز نمی توانیم بسازیم.

وی، ایجاد اختلافات در موضوع تذکره ها را مایه شرم برای حکومت می داند و می گوید: این دولت با این کارهایش دولت وحدت ملی نیست. دولت نفاق ملی است. چرا که از همان روز اول انتخابات تا این دم در آن اختلاف وجود دارد. این بسیار شرم آور است که با وجودیکه افغانستان عقب مانده ترین کشور دنیا است. بازهم حکومت داران آن به فکر خراب تر کردن آن هستند. بحث تذکره های الکترونیکی بحثی سیاسی است و هر کسی به نفع خودش و قومی فکر می کند.

محمدی، معتقد است اطرافیان رییس جمهور نمی گذارند رییس جمهور قانون صحیح و مصوب را در مورد شناسنامه ها تطبق کند و بیان داشت: بحث شناسنامه های الکترونیکی از سال 1390 شروع شد و در سال 93 در مجلس تصویب شد و بحث و جنجال و کشمکش شد و با اکثریت آرا در مجلس تصویبش کردند. کرزی آن را امضا کرد رییس جمهور غنی وقتی آمد آن را توشیح کرد. توشیح آن در جریده رسمی نشر شد. وزارت عدلیه در جریده رسمی آن را نشر کرد و به قانون بدل شد. فرمان رییس جمهور که حالا صادر شده بر سر قانون فرمان صادر نمی شود. رییس جمهور در ارگ محاصره است از ساحه پنج کیلو متری اش هم کسی نمی تواند برود. کسانی که اطراف رییس جمهور را گرفته اند وی را به حساب قومی تحریک کرده اند. این کسانی که اطراف اشرف غنی را گرفته اند همان کسانی هستند که اطراف داکتر نجیب را گرفته بودند. نجیب و کرزی را تباه کردند و حالا هم اشرف غنی را تباه می کنند.

این تاریخ نگار، پیشینه افغانستان را فارسی زبان می داند و می گوید: قانون در پارلمان با اکثریت توشیح و تصویب شده بود. چرا قانون را زیر پا گذاشتند و آن را عوض کردند؟ از لحاظ تاریخی احمدشاه ابدالی پادشاه خراسان است پادشاه افغانستان نیست اگر شما در تاریخ پیدا کردید که احمدشاه ابدالی پادشاه افغانستان است می توانیم ادعا کنیم که همه اقوام افغان هستند. در حالیکه حتی زمان شاه پادشاه خراسان بود و پیمان شاه هم پادشاه خراسان بوده است و زبان دربارشان هم زبان فارسی بود. نام افغانستان از زمانی است که انگلیس ها معاهده سه جانبه لاور را امضا کردند و شاه شجاع را پادشاه ساختند و در سال 1839 یک سال بعدش باز هم در قندهار این معاهده را تکرار کردند و نام کشور را از خراسان به افغانستان تغییر دادند. این کار انگلیس ها بود که این نام را گذاشتند. کاری که انگلیس ها در کشورهای عربی کردند و کشور سازی کردند در آسیای مرکزی هم می خواستند کشور سازی کنند این کار انگلیس است. نه کار احمدشاه ابدالی و نه پیمان شاه و نه زمان شاه. در مورد همه این پادشاهان که فارسی زبان هم هستند امیران ملک خراسان نوشته اند نه افغانستان.

وی ادامه داد: تابلویی از جنگ داریوش با ایرانی ها پیدا شده است که در آن نوشته شده است که افغانستان در اطراف کوه سلیمان است. این افغانستان شامل این افغانستان کنونی نیست بلکه حالا مربوط به پاکستان می شود. زیر پرچم داریوش این افغان و پشتون ها جنگیده اند و این سابقه تاریخی دارد. نام افغانستان از زمان معاهده سه جانبه لاور بر این سرزمین گذاشته شده است.

محمدی، در ارتباط با معنای عمیق کلمه افغان و جایگاه آن در افغانستان گفت: انگیزه های گذاشتن این نام سیاسی است. انگلیس ها و کشورهای عربی را اگر ببینیم بعد از جنگ اول جهانی و بعد از جنگ دوم جهانی کشور سازی کرده اند و تمام کشورهای عربی را انگلیسی ساخته اند. افغان یعنی نام قوم پشتون. از این افغانستان امروزی حتی یک وجبش شامل افغانستان آن زمان که حالا مربوط به پاکستان می شود نیست. حالا اینجا یک محدوده جغرافیایی است به نام افغانستان. اگر یک پشتون در هندوستان باشد از وی بپرسید کجایی هستی؟ می گوید هندی هستم. اگر در ترکمنستان باشد می گوید ترکمنی هستم. یک تاجیک و هزاره و ازبک هم در افغانستان، افغانستانی است ن افغان. چرا که افغان یعنی پشتون. این کلمه صدها بار در تاریخ آمده است. بیست و چهار ملیت زنده در افغانستان وجود دارد که از این بیست و چهار ملیت یکی اش فقط افغان یا پشتون است.

وی قانون اساسی را که کل مردم افغانستان را در آن با نام افغان خوانده است مربوط به حلیلزاد می داند و افزود: این قانون قانون اساسی نیست و قانون خلیلزاد است. این قانون را هم کسی قبول ندارد. در تذکره های همه پادشاهان افغانستان هر کسی با قوم خود درج شده است. کسانی که در اطراف رییس جمهور هستند و نمی گذارند قانون توشیح شده تذکره ها اجرایی شود قصد دارند حکومت را پشتونی بسازند و می گویند که حاکمیت حق ما است و بقیه اقوام گوسفندان هستند و دیگران حقی ندارند.

محمدی با بیان اینکه گذاشتن نام افغان در شناسنامه ها یک نوع تحمیل هویت بر دیگر اقوام است، افزود: از لحاظ قانونی ملت وقتی بوجود می آید که عدالت باشد توافق و تفکر مشترک سیاسی باشد ملت وقتی بوجود می آید که تقریبا انصاف و عدالت در میان باشد و حقوق شهروندی رعایت شود. در حالیکه در حال حاضر کشور پارچه پارچه است و هیچ کس رضایتی از این حکومت ندارد. جنرال دوستم چرا نیست؟ محقق چرا در شورای امنیت ملی نمی رود؟

این نویسنده، وجود چنین اختلافاتی را خطرناک می داند و می گوید: با ادامه این روند افغانستان تجزیه می شود، اختلاف که زیاد شد جنگ می شود و وقتی جنگ شروع شد. حکومتی ها بدانند اگر می خواهند این ممکلت باشد دیگر پشت این واژه نگردند. اگر می خواهند کل این ملیت ها در افغانستان باشند و افغانستان باشد پشت این واژه نباشند. قانونی که تصویب شده و رییس جمهور آن را توشیح شده باید اجرایی شود. ما نمی گوییم پشتون ها حذف شوند، می گوییم نام هر قوم برای خودش باشد و حفظ شود.

کد (30)

>>>   پشتون های پاکستانی از ترس پنجابی ها حتی پشتو صحبت نمیکنند بلکه اردو صحبت میکنند
درافغانستان پشتون ها میگویند افغان یعنی پشتون نیست ، اگر نیست چرا اینقدر تلاکید دارند که همه حتی سک ها وهندو ها هم باید درتذکذه شان افغان تحریرگردد

>>>   اطراف غنی را آدم های خطر ناک وفاشیستی محاصره کرده اند.همین که میگویند درتذکره افغان ذکر شود هم افکار و مصلحت های اطراف فاشیست غنی بوده است.ممکن آنان فکر کنند که میتوانند به بهانه وحدت ملیدمردم افغانستان کلمه افغان درتذکره درج شود این راه غلط ودور از حقیقت است چرا که کلمه افغانستان یا افغانستانی برای وحدت ملی مردم کاملا کفایت میکنند.درتمامی دنیا همین طور معمول است.ایرانی ،پاکستانی،امریکایی وغیره وغیره....کاروان شتر هم درتذکره نهایت بد وکارزشت است.تذکره سند است که یک آدم را به آدم دیگر ویا‌مقام دیگر معرفی میکند.باید ساده وخیلی واضح باشد.سنگین وزیر مخابرات قبلی خودش متعلق به قبیله کوچی از قوم وزیرستان افغانستان است که مطابق میل و سلیقه کوچی گری خودش درتذکره کاروان شتر را گنجانیده است که واقعا خجالت آور است.

>>>   تاریخ نگارصاحب چنین نیست که تومیگوئی لطفا تفرقه قومی رادامن نزن
تازیخ نگارشهرنشین کوچی راچی کرده که توکوچی کوچی گفته میروی بازهم برایت میگویم به تفرقه قومی دامن نزن برضد پشتون مبارزه نکو به دردت نمیخورد
واین آرمان را مانند دیگرانت بگورمیبری

>>>   هرکس خودش فاشست است به دیگران فاشست خطاب میکند

>>>   تاریخ نگارصاحب چرا ازپشتون میترسی ؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است