جدای از قوانین متفاوت دولت‌ها درباره اعتیاد و معتاد، سال‌ها است که بحثی بین جامعه‌شناسان و حقوق‌دانان نیز در خصوص پدیده اعتیاد و فرد معتاد مطرح است. برخی معتقدند که اعتیاد جرم و معتاد مجرم است اما برخی دیگر به این باورند که اعتیاد یک ناهنجاری اجتماعی بوده و معتاد مریض است.

به نظر می‌رسد که تاکنون طرفداران این دو دیدگاه، نتوانسته‌اند یکدیگر را قانع کنند. در این میان دیدگاه سومی نیز وجود دارد که اعتیاد را جرم پنداشته اما معتاد را هم بیمار و هم مجرم می‌داند.

طبق این دیدگاه، معتاد مجرم است مگر این که مبتلا شدن به مواد مخدر، دست خودش نبوده باشد. مثلاً برخی کودکان از پدر و مادر معتاد به دنیا می‌آیند و هنوز به سن بلوغ نرسیده‌اند که توسط والدین‌شان، معتاد می‌شوند. اکنون این پدیده در افغانستان رو به گسترش است و ولایت نیمروز مثال بارز کودکان معتاد است که از والدین معتاد متولد شده‌اند.

جدای از چند فقره دیگر که اعتیاد، در اختیار فرد معتاد نبوده اما بقیه معتادان با اختیار و آگاهی، به‌سوی اعتیاد رفته‌اند و رفیق ناباب و مشکلات زندگی، بهانه‌ای بیش نیست. بنابراین، آنان که بدون اختیار معتاد شده‌اند، بیمار محسوب شده اما بقیه که اکثریت را تشکیل می‌دهند، مجرم هستند.

به عبارت دیگر، اگر استفاده از مواد مخدر جرم پنداشته شود که قطعاً چنین است، معتاد نیز که یک عمل جرمی را با اختیار خود برگزیده است، می‌تواند مجرم باشد. به کسی که علاوه بر زندگی خود، زندگی چند نفر دیگر را به تباهی کشانده و امنیت روانی جامعه را به هم زده، اگر مجرم نگوییم، چه بگوییم؟

بااین‌وجود، رها کردن یک مجرم به حال خود نیز روش عاقلانه نیست. لذا، رسیدگی به وضعیت معتاد و قرنطینه کردن او تا ترک این عمل و بازگشت به زندگی دوباره، از وظایف دولت‌ها و نهادهای مرتبط با این معضل اجتماعی است. جلوگیری از شیوع خانمان‌سوز اعتیاد، مستلزم برخورد و اصلاح مجرمینی به اسم معتادان است.

اینکه در برخی از کشورها مثل افغانستان، با معتادان برخورد تنبیهی و اصلاحی صورت نمی‌گیرد و معتادان مجرم پنداشته نمی‌شوند، ضعف دولت‌ها است و دولت‌ها این ناتوانی خود را در نقابی تحت عنوان «معتاد بیمار است»، پنهان کرده‌اند.

مرادی

>>>   معتاد بیماراست وکسی مجرم است که زمینه سازاعتیاد این شخص شده بیکاری

>>>   محترم: اعتیاد مثل دیگر مریضی های مزمن مثل مرض شکر, فشار خون و امثال شان یک مریضی است.مثل دیگر مریضی های مزمن اعتیادنیز کنترول شده میتواند و اینکه معتاد مجرم شناخته شود هیج درد را دوا نمی کند. ولی دولت باید موجودیت مواد مخدر و دسترسی به مواد مخدر را کاهش دهد. اگر معتاد مجرم شناخته شود ایا برای 3 میلون معتاد بندیخانه یا جای وجود دارد؟

>>>   این یک بحث کثیر الا بعاد است باید به کسی ارجاع و نظر علمی و حقوقی
خواسته شود که متفکر باشد و آن شخص اشرف غنی احمد زی بوده میتواند.
چون در عناصر متشکله جرم اسباب و مسبب نیز دخیل است . باید در باره
زارعین و کشتکاران مواد مخدر مانند تریاک ، چرس ، ماری جوانا وغیره نیز
نظر خواسته شود و صرف فروشندگان و انتقال دهندگان و واسطین و دلالان
مجرم محسوب نباشند .
م . زمین بوس کابل

>>>   دولت میداند که اگر زمینه کار مصروفیت تحصیل برای جوانان مهیا میکرد این فرقه متعاد بوجود نمی آمد درحقیقت مجرم حکومت است

>>>   معتاد تا دوره اول تداوی یک بیمار است، مگر رجعت به اعتیاد بعد از تداوی دیگر جرم است.
آزاده

>>>   معتاد مجرم نیست، بلکه دولت مجرم است و در راس آن رییس جمهور متقاعد افغانستان کرزی که برای دهقانانی که ر قندهار و هلمند کوکنار کشت میکردند، کشت بدیل را پیشنهاد میکرد.
این بدان میماند که یک قاتل مردم را به قتل برساند و ازین مدرک پول زیاد بدست آورد و کرزی پیشنهاد کند که برای این قاتلین گوسفند بدهید که گوسفند را بکشند که هم از کشتن مردم دست بکشند و هم بنا پنجم مسلمانی یعنی قربانی را ادا کند.
آن کسی که از کشتن مردم میلیون ها افغانی بدست می آورد، گوسفند ترا کار ندارد.

>>>   جناب مرادی، موضوع رو مطرح کرده آید که این جرم و مریضی سالهای سال است که دامن جوانان کشور، نیروی انسانی کشور خصوصاً قشر قدرتمند جامعه به نوعی به آن مبتلا و با درد و نبودن آن حتی از هیچ چیزی دریغ نمی کند اما، این جرم نیست، در کشور افغانستان همه چیز جرم است، نه تنها مواد مخدر، آگه این جرم باشد، چرا افغانستان که سالانه 4800 هزار تن مواد تولید میکند، پس ما نتیجه می گیریم که جرم نیست آگه نه تولید نمی شد، و جرم، مجرم این همه جوانان ان کشور هستند که خلاف عرف جامعه به آن پرداخته و همه زندگی شون سیاه. و تباع شده و قدرتمندان دولت هم با این جرم و مجرم هماهنگی دارند بعثی نیست، باید به جرم و مجرم بسازی و درمان مطلب.

>>>   معتاد مريضي است كه هم خودش ميمرد و هم فاميلش را روحاً و حتي جسماً ميكشد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است