شاهد خاقان عباسی نخست وزیر پاکستان جمعه 17 حمل 97 در سفری یک روزه برای گفتگو روی موضوعات صلح با طالبان و همچنین مبارزه علیه گروه های تروریستی به کابل می آید.
سفر عباسی درحالی است که پیش از وی، معین وزارت خارجه پاکستان در جریان هفته جاری در راس یک هیات به سرپرستی حکمت خلیل کرزی معین سیاسی وزارت خارجه افغانستان در کابل درخصوص مساله صلح صحبت کرده بودند.

افغانستان در محور رویارویی آمریکا و پاکستان قرار گرفته است. قبلا مقام های پاکستانی بعد از استراتژی ترامپ گفته بودند که فشار بیشتر بر اسلام آباد ثبات در افغانستان را برهم خواهد زد. پس لرزه هایی که حملات گروهی در هتل کانتیننتال و ننگرهار را در پی داشت و گفته می شود که این کشورها می تواند دامنه جنگ در افغانستان را در یک فاز تازه جنگ سرد بین پاکستان و آمریکا باز کند. پیش بینی ها از شدت فشار آمریکا بعد از حوادث در پاکستان یک مقدار خوش بینی ها و بدبینی ها را در دایره سیاستمداران افغانستان بوجود آورده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، موسی فریور استاد دانشگاه در برنامه «تحول» گفت: فکر می کنم که در قضایای سیاسی و در قضایای بسیار مغلق سیاسی برای منطقه و جهان پیشداوری کاری بسیار سخت است. از آغاز موجودیت پاکستان حدودا هفتاد سال سپری می شود و در طی هفتاد سال آمریکا در کنار پاکستان بوده است و پاکستان در کنار آمریکا بوده است و هرازگاهی علی الظاهر مشکلاتی در روابط سیاسی آمریکا و پاکستان بوجود می آید و باز می بینیم که به سادگی فروکش می کند. در قضیه افغانستان خصوصا در ده سال پسین ما شاهد جزرو مدهای نمایشی در روابط آمریکا و پاکستان بودیم.

وی افزود: اگر کمی واقع بینانه بحث کنیم آمریکا که می خواهد در افغانستان حضور داشته باشد و با رقبای منطقه ای و جهانی خود تسویه حساب کند از راه پاکستان می تواند این کار را انجام دهد. بنابراین پاکستان به اهمیت استراتژیک خود در منطقه برای آمریکا دست یافته است. این خیمه شب بازی که در روابط سیاسی آمریکا و پاکستان بوجود آمده برای چیست؟ برای مغلق شدن هر چه بیشتر مداخلات آمریکا در افغانستان است و پاکستان جایگاه و موقف خود را در رابطه با آمریکا و اروپا کلا می فهمد.

فریور، معتقد است جایگاه پاکستان هیچ گاه در نزد آمریکا کم نمی شود و افزود: ارباب سیاست در پاکستان غیر از تصوری است که ما از ارباب سیاست در افغانستان داریم. آنها بینش بسیار عمیق و فهم بسیار عمیق از روابط و سیاست بین الملل دارند و اینکه در دنیا چه می گذرد و پاکستان به عنوان یک قدرت اتمی و هشتمین قدرت اتمی جهان به عنوان یک کشور دو صد میلیونی و به عنوان کشوری که سالانه یکصد هزارتکنولوژیست به آمریکا صادر می کند. این حرف ها را پاکستان می فهمد بنابراین ما نباید فریفته شویم و دلخوش کنیم چرا که اگر ما دلخوش کنیم همانطور که هرازگاهی که قوماندان ناتو می آمد و با عجله آی اس آی و ارتش پاکستان و نواز شریف و بی نظیر بوتو را گوشزد می کرد که در امور داخلی افغانستان مداخله نکنید باز می دیدیم که دست شان از پایشان دراز تر برمی گشتند. از آن طرف هم قبلا آمریکا در جلسه ای در افغانستان می گوید که پاکستان پنجاه برابر بیشتر برای آمریکا اهمیت دارد. بنابراین ما ذوق زده نشویم و بسیار محتاطانه در روابط خود با کشورهای همسایه و بخصوص با پاکستانی ها برخورد کنیم من فکر نمی کنم که از جایگاه پاکستان در روابطش با آمریکا چیزی کاسته شده باشد بر عکس من فکر می کنم روز به روز موقف پاکستان پیش آمریکا و ناتو و اتحادیه اروپا بیشتر می شود و ما نباید در این قسمت عجولانه قضاوت کنیم.

استاد دانشگاه، پاکستان را خاین به منافع افغانستان دانسته و افزود: پاکستان به جهاد افغانستان خیانت کرده است. یعنی به مردم افغانستان خیانت کرده است. در طول هفده سال پاکستان سی و سه میلیار دالر از آمریکا باج گرفت و پول ها جذب اقتصاد و باز سازی و نوسازی پاکستان و تخریب افغانستان شد.

فریور معتقد است روابط آمریکا و پاکستان بر سرجایش باقی است و بیان داشت: من قطعا این را قبول نمی کنم که آمریکا و پاکستان سیاست دوگانه در جنوب غرب آسیا دارند. پاکستان به موازات منافعش در کنار آمریکا و اتحادیه اروپا و ناتو در طی هفده سال عمل کرده است. به طور ظاهری گه گداری بین شان اختلافاتی بوجود آمده است و اگر باور کنیم که پاکستان آمریکا را فریب داده است یک نوع حماقت سیاسی است و ما هرگز قبول نمی کنیم. من قطعا موافق نیستم که میان آمریکا و پاکستان حرف به جایی رسیده باشد که سطح همکاری های سیاسی و دیپلماتیک استخباراتی و نظامی شان به صفر تقرب کرده باشد. این یک تظاهر است. این یک نمایش است.

وی، در خصوص وظیفه مردم افغانستان در قبال این موقعیت سیاسی گفت: ما نباید دچار خوش خیالی شویم. ملت باید تصمیم بگیرد و نگذارد که بیشتر از این در میدان قمار بازی افغانستان به بازی گرفته شود تا ملت بیدار نشود کشورهای همسایه و قدرت های منطقه ای و جهانی کماکان به ضرر منافع علیای افغانستان بازی های خطرناک و کشنده اش را ادامه خواهند داد. اگر ملت روی صحنه نیاید و متحد نشود ما جزایر متعفن قومی و مذهبی و انقطاع شمال و جنوب و شرق و غرب نجات پیدا نکنیم وضعیت به مراتب بدتر و آشفته تر نسبت به سال های قبل می شود.

کد (30)

>>>   فریور صاحب!
هیچگاه نمیتوانید انکار کنید که پاکستان "خانه دوم"رهبران جهادی دزد و وطنفروش نبوده است!!!!!!!
با احترام
دالخور

>>>   باور بر اختلاف میان (اخوان االشیا...) مجاهدین سابق و پاکستان و امپریالیسم امریکا هم حماقت سیاسی است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است