کنار رفتن و یا کنار گذاشتن افراد بدون صلاحیت ، نمایشی و سمبولیک به معنای تحریم قومی و فاصله قومی از حکومت نمی باشد!
اساس جلسه بن را مشارکت عادلانه اقوام در نظام سیاسی افغانستان تشکیل می داد ، از آن جایی که افغانستان کشور کثیرالاقوام است باید هم تمام اقوام کشور نمایندگان با صلاحیت خود را در بدنه حکومت داشته باشند. از همین جهت است که انتخابات پارلمان و ریاست جمهوری هم در افغانستان رنگ و بوی قومی دارد.

اکنون که در حدود ۱۷ سال از عمر نظام جدید سیاسی افغانستان می گذرد به تدریج نظام سیاسی افغانستان بسوی انحصار قومی و حذف اقوام در حرکت است و بدتر از همه اینکه یک حلقه کوچک ، متعصب و فاشیست در درون ارگ تمام قدرت را مانند نظام های مستبد شاهی در دست خود گرفته اند و افراد اقوام دیگر را که در دور و بری ارگ نشینان قرار دارد به مهره های سوخته ، ابزاری و معاش خور تبدیل نموده اند ، دست و پای آن را چنان به زنجیر فاشیزم بسته نموده اند که فاقد کوچک ترین صلاحیت اند و هیچ کاری را نمی توانند انجام دهند.

لذا آنانی که از آدرس مردم و به کمک مردم به مقامات دولتی رسیده اند و کوچک ترین درد مردم را دوا کرده نمی توانند از بودن شان نبودن شان در بدنه نظام بهتر است که اگر همین افراد محدود کنار می روند و یا کنار زده می شوند این‌ به معنای تحریم قومی و فاصله قومی از نظام سیاسی و حکومتی افغانستان نیست.

گذشته از آن کنار رفتن و استعفا دادن مقام های عالی رتبه دولتی برای تحت فشار قرار دادن دولت در راستای خواسته های مردم یک روش عاقلانه ، متمدنانه ، و معمول در نظام های مدرن و دموکراسی محور کل جهان است ، در اینجا باید خاطرنشان گردد که موجودیت افراد باوجدان و متعهد در درون پارلمان نه تنها مفید بلکه ضروری هم است ، اگر بودن چند نفر در مقامات دولتی شرط باشد ، امیر عبدالرحمن خان هم چند نفر هزاره را با خود داشت ، چنانچه امروز ، ارگ و شورای امنیت هم عده‌ای از افراد هزاره ها را در دور و بری خود دارند آیا آنها می توانند کوچک ترین اثر در راستای تامین امنیت مردم هزاره داشته باشند واضح است که نمی توانند هیچ کاری را انجام دهند ، پس بودن و نبودن آن ها ربط به درد و غم هزاره ها ندارد و این به معنای تحریم و فاصله گرفتن هم از دولت نیست .

حسن علی

>>>   حرف زدن را بس کنید باید کارهای عملی را برای نابودی این نظام تکقومی فاشیستی اغاز کرد.

>>>   جناب علی، مردم یک انتخاب دارند، همه این انتخابات الکی را که قبلا انتخاب شده را بایکوت کنند، آگه مردم برای رهی دادند برن، مانند حادثه غرب همه نا بود میشن، صلاح همینه که همه در خونه های شان باشند ببین که چی آشی از همان کاسه های سابق بر میاد، هچ ناراحتی ندارد، همه موضوع آینه که رهی مردم دیگه ارزش معنوی ندارد، چون که انتخاب، انتخاب شده، مردم بی مردم، اصلاح مردم گوسفندی چی ارزشی دارند که باشند یا نباشند.

>>>   انحصار قومی وفاشیستی از سال های پیش ودرزمان پیروزی مجاهدین شروع شده بود.گرچه حکومات های قبل حکومت مجاهدین هم فاشیست وقومی بودند اما درحگومت مجاهدین خیلی آشکارا و واضح مسئله قومی فاشیستی بودن در افغانستان احساس شد که هم درداخل حکومت مجاهدین فعالیت داشتند وهم از خارج بدنه دولت تحت نام ها و شعارهای مختلف به اعمال فاشیستی وقومی خودها مصروف بودند که بالاخره حکومت مجاهدین توسط همین فاشیست های قومی ضعیف و سقوط کردند.

>>>   جناب حسن علی
مشکل جامعه مبتلا به جنگ داخلی یک جانبه شدن تحلیل ها و قضاوت هاست. کلمه فاشیست را باید با تعریف واحد بر اعمال و سیاست های همه گروه ها یک سان تطبیق کرد. دولت فعلی کوشش کرده است که قدرت فاشیستی و انحصاری حزب جمیعت و موتلفان مختلف آن ها را کم سازد تا دست قانون شکنان، مال اندوزان، و قدرت طلبان (قوماندان ها و زورمندان) را کوتاه و زمینه را برای جوانان پاک و لایق هر قوم مساعد ساخته نظم و قانون را حاکم سازند (حد اقل بر ساحه زیر کنترول حکومت). اشتباه تحلیلی این است که شما حقوق مردم هزاره را به سهم محقق و حقوق مردم ازبک را به موقف دوستم مغالطه کرده اید. اقوام افغانستان بهترین نماینده ها دارند که اذهان شان پر از خصومت های جنگ های داخلی نبوده، فکر و دکر شان قدرت و پول نیست و به تطبیق قانون (نه شکستاندن آن) معتقد اند.
در حالی که نه دوستم، نه محقق، نه سیاف و نه حکمتیار موقف های عدالت جویانه برای تمام اقوام افغانستان دارند، بگذارید جای شان را نسل های بهتر بگیرد.
تنگ نظری تان را علاج کنید زیرا وقتی فاشیزم و انحصار جمیعت و موتلفان شان حاکم بود، خاموش بودید، وقتی اکثریت چوکی های مهم بززگ و کوچک (وزیر، معین، تا به مسوولان حوزه ها) ارگان های امنیتی بین پنچشیری ها و همکاران شان تقسیم شده بود، کلمه فاشیزم را به کار نبردید، وقتی فارسی مهمتر از زبان پشتو و مستحقتر و شرین تر قلمداد می شد، کلمه فاشیزم را استفاده نکردید، وقتی وزیران پشتون به حیث افراد و سمبول های (بدون گروه های مسلح) توسط زورمندان جمیعت و وحدت و سیافی ها کنترول و تهدید می شدند، به نظر تان عدالت تامین بود؛ و قتی تمام سیت های پارلمان غزنی را هزاره ها تصاحب کردند به نظر تان حق پشتون ها مهم نبود؛ حالا که تلاش برای دادن حقوق مساوی به همه است، فاشیزم را به شکل انتخابی به کار می گیرید. عین تعاریف و معیار ها را بر همه اقوام و گروه ها تطبیق کنید تا واقعاً به آوردن عدالت کمک نمایید در غیر آن به نام عدالت، بی عدالتی های زیاد دیگر را کمک کرده و سلسله انتقام های بین القومی را تقویت می کنید.
حسین

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است