یکسال قبل، بعد از آنکه شیخ فانی (گلب الدین حکمتیار) مهمانسرای آی إس آی را ترک کرد و از طریق پروسه تشریفاتی صلح خیالی، وارد افغانستان شد، تمام قوت و انرژی اش را صرف اختلافات قومی و زبانی نمود. حملات استشهادی را حلال دانست. در مقابل حملات انفجاری و هراس افگنی، سکوت ننگین اختیار نمود. همفکری و همسویی اش را با طالب و داعش حفظ کرد و پاکستان را کشور دوست و برادر خطاب نمود. حتی در اوقات اضافی اش، منحیث معلم زبان و ادبیات، به تفریق و توضیح واژه های فارسی و دری نیز پرداخت.

این در حالی است که ملت ماتم دار افغانستان ورود شیخ فانی به کشور را به فال نیک گرفتند چون آنها فکر میکردند که شیخ فانی از خوش خدمتی آی إس آی دست برداشته و صلح را به معنی واقعی آن پذیرفته است. صلح حکومت وحدت ملی با شیخ فانی از دیدگاه ملت، زندگی کردن در کنار همدیگر، پذیرفتن همدیگر، توقف جنایت، وحشت و بربریت و احترام به انسانیت و بشریت بود اما شیخ فانی، در کمال ناباوری و خلاف انتظار ملت مظلوم افغانستان، نه به صلح باورمند بود و نه اراده برای کاهش خشونت و هراس افگنی داشت.

دردناک تر از همه اینکه، شیخ فانی خودرا عالم دین و مؤلف چندین کتاب اسلامی نیز میداند. اما در ظرف یک سال، ضمن افزایش جنگ و نا امنی، صدها تن از همشهریان مان شهید و زخمی شدند، ده ها تن دیگر سربریده شدند، بالای مکاتب، مساجد، شهرها و جاده ها، حملات خونین انتحاری صورت گرفت و در تازه ترین موارد، صدها شهروند کابلی مان به خاک و خون کشانیده شد اما شیخ فانی حتی یک تسلیت و غمشریکی فیسبوکی نیز نشر نکرد.

نتیجتأ، برداشت من اینست که حضور شیخ فانی نه تنها که هیچ تأثیری بالای اوضاع افغانستان نداشته بلکه غلامی، دهشت افگنی، کشتار انسان های بی گناه، وحشت و درندگی و بغاوت با دین خدا، علنی و امر عادی شده است. موجودیت او جز تطبیق آجندای آی إس آی هیچ پیامد دیگری به دنبال نداشت. چون عدم توقف جنایت و خشونت توسط افراد شیخ فانی، سکوت او در قبال هراس افگنی، تجویز حملات استشهادی و ادعای برادری با پاکستان بیانگر اینست که جنایت و خشونت در سرشت او نهادینه شده و او هیچگاهی نمیخواهد که گلیم غم و ماتم از خانه های ملت دردمند مان برچیده شود.

محمدجواد رحیمی

>>>   افزایش ترور وحشت و انتحاری

>>>   با تایید از گفته های اقای جواد رحیمی با گفته که گلبدین جاسوس ای اس ای حامی و رهبر ترورستان و حملات انتحاری است هیچگاهی از چنین حملات انتحاری و جنایت در برابر ملت افغانستان غمگین نمیشود اگر میشتد خود به چنین جنایت در گذشته و در حال دست نمیزد حمله انتحاری که بتاریخ دهم ثور همزمان بهحمله انحتاری شهر کابل در ولسوالی دامان ولایت قندهار صورت گرفته از جانب شخصی بنام ملا ولی محمد یکی از زندانیان رها شده حزب اسلامی گلبدین .... انجام شده که بخواست گلبدین توسط فرمان ریس جمهور غنی از زندان رها شده بود که پس از حمله انتحاری بگفته پولیس قندهار نام همین خاین عضو حزب اسلامی گلبدین را اعلان کرده و ضمنن گفته که در این حمله سه کشته و شانزده زخمی از خود بجا گذاشته که در جمله کشته شده ها یکزن و در زخمی ها پینج طفل شامل است پس توقع تقبیح از گلبدین ....که انتحاری را استشهادی و نفر رها شده اش از زندان انتحاری را همزمان با کابل در دامان قندهار انجام داده بی مورد است .

>>>   خدا در بند داعش باندازدش

>>>   شنیده اید که گفته اند پشم سییاه با شستن سفید نمی شود. حکمتیار ذاتش کشتن و اختلاف افکنی و جنایت است. چیزی که ذاتی باشد قابلیت جدا شدن از آن را ندارد. اگر پشم سیاه با شستن سفید شد آنگاه حکمتیار هم به انسان صالح و مفید تبدیل خواهد شد. اما نمی تئواند از جنایت و خیانت دست بردارد. اگر بادارانش هم با او کمک کند که از گذشته خود دست بردارد بازهم نمی تواند. برای اینکه در تمام عمر مرتکب جنایت شده است و خون انسانهای بیگناه را ریخته و فرزندانی زیادی را یتیم کرده زنان را بیوه نموده و شهر را به خاک یک سان کرده است. دست کم آه و نفرین همین مردم نمی گذارد که او به انسان خوبی تبدیل شود.

>>>   اکنون عقل مردم به سر شان آمد ، کارمل و نجیب گلو پاره کردند که این انسان ضد انسانیت است اما کسی قبول نمیکرد و خاد ملیون ها افغانی به مصرف رسانید تا این شیاد را نابود کند اما چون پشک هفت جان به کمک سی. ای ای و isi پاکستان حفظ میگردید. برای پلان های بعدی امید بعد از سال‌ها تجربه مردم شریف
افغانستان از بازی های پشت پرده ای غرب و امریکا بهتر واقف شده باشند ، گلبدین حفظ شد برای چنین روز ، از لست سیاه ملل و امریکا خارج شد ، این ها همه پلان های ciaاست، منتظر اتفاقاتی باشید که انتظار انرا ندارید .غنی و عبدالله مهره های بیجان در این بازی سیاسی هستند.
کنشکا...

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است