تلخنامه بخشی از روزگار من

در اوج جنگ‌ های تحمیلی در دهه نود ولایت بدخشان در کنار بعضی مناطق دیگر کشور تحت سیطره طالبان قرار نداشت.

دفاتر حکومتی، مکاتب و دانشگاه ها با تمام کمی و کاستی های که داشتند در این ولایت فعال بودند دختران به مکاتب می رفتند و زنان در دفاتر حکومتی کار می کردند این در حالی بود که صدای جنگ همه جا را فرا گرفته بود و مثل امروز هر روز چندین تابوت از خط مقدم جبهه به مرکز ولایت و ولسوالی ها آورده می‌ شد.

رهبری دولت اسلامی با اراکین بلند پایه دولتی در مرکز ولایت حضور داشتند مهاجرین از ولایت های همجوار غرب، شرق و جنوب کشور مهمان مردم بدخشان بودند من با وجود اینکه در سن نوجوانی قرار داشتم اما از اینکه جزو یک خانواده سیاسی بودم نسبت به دیگر اعضای خانواده ام علاقه فروان از آن زمان به سیاست و خدمتگذاری به مردم داشتم.

برایم سیاست مقدس بود و تقدسش را در خدمتگذاری به مردم می دیدم از همین لحاظ کنجکاو بودم و کوشش می کردم از اوضاع باخبر باشم. بعد از سال 2006 بیشتر در مسایل سیاسی دخیل شدم اما بعنوان یک ناظر و بحیث عضو یک خانواده سیاسی.

بحیث شنونده در جلسات می نشستم و به چهره های سیاسی گوش می دادم باید صادقانه بگویم که از زمان مهاجرت در کمپ های پاکستان تا جنگ های کابل و بعد هم دوره مقاومت در بدخشان هیچگاه من شاهد بحث قومی و مسایل زبانی در نزدیکانم نبودم ما همه انسان بودیم اما دیروز را با وجود همه سختی ها و ناهنجاری ها با امروز مقایسه می کنم دلم برای آن تعهدها و پاکی ها تنگ می شود.

امین حبیبی

>>>   اگر مقصد ات دهه نود میلادی قرن گذشته است، طالبان خود را تا تالقان رسانده بودند که حادثه یازدهم سپتامبر رخ داد و طالبان مجبور شدند تمام افغانستان را رها کنند و به پاکستان فرار کنند.
وگرنه به حساب بدخشان نیز میرسیدند.
اگر مقصد ات از دهه نود هجری شمسی یعنی فعلآ است، از چندین سال بدینسو است که ولسوالی های بدخشان دست بدست میشوند و گاهی بدست طالبان می افتند و گاهی بدست دولت.
بخاطر آن که یک اندازه کله ات بازتر شود و تنها به سیاست جهادی و سیاست بدخشانی و سیاسیون بدخشان فکر نکنی و به سیاست جهانی پی ببری، یگان وقت بیانیه های قوای ناتو و قوماندان ناتو را در افغانستان نیز گوش کن و ببین که هر سال در مورد وضعیت امنیتی افغانستان چه میگوید و چه پیشگویی میکند و قوای مسلح افغانی برای چه تمویل و تجهیز میشوند؟
اگر تو فکر میکنی که قوای مسلح افغانی بخاطر این تمویل و تجهیز میشوند که در بدخشان بیایند و دیگ های پلو را بار کنند و تو پلو نوش جان کنی و دست خود را بطرف آسمان بالا کنی و شکرانه خدا را بجا کنی که قوای مسلح افغانستان تجهیز شدند و برای تو دیگ پلو بار کردند و شکم تراسیر کردند، فکر میکنم که ( این ره که تو میروی به ترکستان است).

>>>   وقتی السوالی محاصره بود کمک نکردند حالا می گویند ما بمبارد ونیروی تازه فرستادیم !
چرا همین نیرو را درزمان محاصره بودن نفرستادید ؟؟؟

>>>   حل موضوع نزد پدرام پدراموف پدرامویچ است!!!!!!!!!!

>>>   گلبیدین وظیفه دارد تا با استفاده از گلبیدینی های بدخشان طالب را در منطقه حاکم کند.

>>>   جهادیها همه چیز را روزبروز خرابتر کرد بدخشانیان مردم فرهنگی و مدرن بودند ولی با روی کار آمدن ملیشه های شان ، در فضای توام با بیسوادی و قلدری فرو رفتند و روزبروز اندیشه های ایران و ضد ملی را ترویج دادند و نسل امروز بدخشان کاملاً متفاوت شده و خبری از صداقت ، درایت و فرهنگ بالای شان نیست و انتقاد ، دروغ و نفاغ اندازی نهادینه شده است

>>>   چرا بدخشان این چنین شد؟ بخاطر فرهنگ والای تاجیکی یعنی شور چای خوردن! کچایند ان پشتونستیزان ذوالمنین! شما اول همین منطق تان را از چند طالب مزدور پشتون نگه کرده نمیتوانید! بعد همه ّشتونرا از بین می برید! ما در روز مبادا همه طالبیم تا چای شور تان را به شیرین تبدیل کنیم!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است