داشتن شناسنامه به عنوان معرف هویت یک شهروند واستفاده نیک از آن، بدون شک که حق هر شهروند است و باید بگونه درست از ان استفاده شود و ماموران اداره (ثبت و احوال نفوس) نیز، بصورت مساوی در خدمت همه شهروندان قرار داشته باشند.

ولی متاسفانه روند توزیع شناسنامه های کاغدی و ماموران این اداره در تخار را کاندیدان احتمالی نامزدان پارلمانی در گرو خود شان گرفته اند و مرکز های سیار ثبت نام را از یک محل به محل دیگر که هواداران شان وجود دارد به میل خود شان انتقال می دهند.

این عملکرد نادرست اینها از یک طرف کار حکومت محلی که در راس آن والی تخار قرار دارد را زیر پرسش قرار می دهد و از طرف دیگر پروسه انتخابات را به چالش می کشد و رای بیشتر را این نامزدان احتمالی بسود خود شان رقم می زنند.

درعین حال شماری از شهروندان دیگر مان که می خواهند به هر دلیلی شناسنامه بگیرند و یا علاقه شرکت به روند انتخابات را دارند در گرو شان قرار دا ه اند و از حق قانونی شان که داشتن شناسنامه است باز می دارد.

امیدوارم حکومت محلی تخار و کمیسیون انتخابات به این نقیصه متوجه شوند و جلوی نامزدان که می خواهند این پروسه را مهندسی کنند، بگیرند. تا باشد حد اقل یک انتخابات به گند کشیده نداشته باشیم.

شفیق "پویا"

>>>   پویا صاحب!
از همین حالا بشما اطمینان میدهم که انتخابات آینده ( اگر صورت گیرد) گ. پرترین انتخابات در تاریخ افغانستان خواهد بود!!!!

>>>   نه تنها گوپرترین انتخابات در تاریخ افغانستان بلکه در تاریخ جهان!!!!!

>>>   نبی کریمی
من افغان نیستم.
زیرا:
1. نام تاریخی وطن من افغانستان نیست.
2. فرهنگ و زبان و ادبیات اساطیری و تاریخی من به زبان افغانی نیست.
3. هیچ یکی از کتب تاریخی و جغرافیایی سرزمین من به زبان افغانی نیست.
4. زبان دربار و تواریخ رسمی هیچ یکی از شاهان تاریخی ما زبان افغانی نبوده است.
4. ادبیات و زبان اَوِستا کتاب مقدس بلخیان و زابلیان باستان و زبان و ادبیات هیچ یکی از شاهنامه های زابلستان و سیستان به زبان افغانی نیست.
5. زبان هیچ یکی از اسلام شناسان، قرآن شناسان، راویان حدیث، عارفان، شاعران، تاریخ و جغرافیانگاران وطن ما زبان افغانی نبوده است. مثلا زبان رُمان بلخی (از یاران نزدیک رسول خدا و ملقب به سفینت الرسول) زبان شقیق بلخی، زبان ابراهیم ادهم بلخی (عارف بزرگ و نامدار اسلامی) زبان ابوزید بلخی (پدر علم جغرافیا در اسلام) زبان ابومعشر بلخی (پدر علم نجوم در اسلام) زبان جوانمرد قصاب بلخی، زبان وردان ابوخالد کابلی، زبان امام اعظم ابوحنیفة کابلی، زبان بوعلی سینای بلخی، زبان و دیوان مولانای بلخی، زبان و دیوان ناصر خسرو بلخی، زبان رابعة بلخی (نخستین شاعر زن فارسی) زبان بیرونی غزنوی، زبان سنایی غزنوی، زبان حنظلة بادغیسی (نخستین شاعر مرد فارسی) زبان محمد بن وصیف سیستانی (دومین شاعر مرد فارسی) دیوان و زبان عبدالواسع جبلی غرجستانی، زبان هجویری غزنوی (نویسندة نخستین کتاب عرفان اسلامی) زبان جامی بزرگ و خواجه عبدالله هروی و زبان هیچ یکی از هزاران مفاخر علمی و دینی و فرهنگی و ادبی و تاریخی وطن ما زبان افغانی نبوده است. بنا بر این من هم چون زادة این وطن و فرزند پدران خود هستم، لذا افغان نیستم.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است