اگر راستی هم در امر مبارزه با تروریزم صادق هستیم، پس باید کار های ذیل را انجام داد:
1- تعریف واضح و مشخص از تروریست و تروریزم در کشور.
2- تصویب قانون مبارزه با تروریزم.
3- تدوین "استراتژی ملی مبارزه با تروریزم".
در راستای براه اندازی "جهاد مقدس استراتژی ملی مبارزه با تروریزم"، ایجاد هماهنگی و همنوایی میان وزارت های خارجه، اطلاعات و فرهنگ، داخله، دفاع، حج و اوقاف، و تعلیم و تربیه، و از همه مهمتر میان دولت و مردم امری است مهم و حیاتی.

مخاطبان:
رهبران حکومت، اعضای پارلمان، جامعۀ مدنی، احزاب سیاسی و علمای دینی.

بشیر انصاری

>>>   Karim
جنگ را درکشور ما دهشت افگنان از ملیت افغان(پشتون)پیش میبرند!
مگر میشود انتظار داشت که با رئیس جمهور و سران امنیتی پشتون ما در این جنگ برنده شویم؟

>>>   قبیله همه جا را به گند کشیدن، هرجای که "زی و خیل" را مامور کنید، از این بیشتر نمیشود توقع کرد،
همین مناطق افغان پشتون نشین نیستند که مراکز اموزشی تروریستان طالب را درمناطق خود اجازه داده و هرروز برای کشتن ما تروریست تربیه می کنند

>>>   Parwani
می‌دانیم که آن ها به خاطر ماندن نیامده بودند، ورنه با این آمدن شاید می‌ماندند.
می دانیم که آن ها به خاطر قدرت‌نمایی آمده بودند، به هدف خود رسیدند و رفتند.
می‌دانیم که بسا رزمنده‌گان ما در این "آمدن و رفتن" رفتند. حیف
می‌دانیم که از هفته‌ها قبل، خبر از سقوط فراه بود، اما مسوولین دست زیر الاشه نظاره‌گر بودند.
می‌دانیم که فراه، آخرین تراژیدی "حکومت وحدت ملی" نیست، چنان که کهندژ نبود.
می‌دانیم که این سناریو "برنامه ریزی‌شده" باز هم تکرار می‌شود؛ بار دگر در جای دیگری و دردناکتر از همه همین است.
و . . .
می‌دانم که دلت از این همه نابه‌هنجاری دَر می‌گیرد. از من نیز .

>>>   Raheel
دشمن کیست؟ طالب دشمن است؟
دشمن ما دولتی است که در خدمت طالب ا ست. دولتی که برنامه های تصفیه قومی اش را در داخل نظام خودش انجام می دهد و در قرا و قصبات و اطراف کشور توسط طالب.
اینجا یک طرف مردم اند و یک طرف دیگر دولت با بازوی طالبی اش.

>>>   دادفر اویانی
با فراه آنچه روان و روا دارند که چند بار با کهندژ کردند.
فراه را از دست فرمانده امنیتی ی افغان بدست طالب افغان خواهند سپرد؛ خواهند سوختاند؛ خواهند کوچانید و نسل کشی کنند و واپس به دهنه غوری روند.
طالبان افغان را امارت بهتر از امارت احمدزی افغان در کار نیست.
مدیریت طالبان افغان در ارگ است.
طالبان افغان، یعنی پایگاه خلقی های افغان در دهنه های غوری و شهاب الدین و ...

ایدون، تاکتیک جنگ افغان دگر شده است.
هدف فرمانروایی، از دست افغان بدست افغان سپردن است و کشتار نسل.
سقوط چند روزه برای کشتار تباری و چپاول هر چه نشانه فرهنگ زیستن است و سپس برون رفتن.
هدف پروژه افغانسازی، فروپاشی ی رژیم نیست؛ چونکه رژیم، مدیریت خود شان است.
در دست بدست سپردن های افغان به افغان، نسل کشی ها باشد فرمایش افغان.
اینست راستی ی آشکارای زمان.
اینست دستور کار وزیر دفاع افغان و رییس افغان و طالب-داعش افغان.
یاد مان باشه که در فراه نسل کشی کنند و بسوزانند و چپاول و .... واپس روند به دهنه غوری!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است