بازی آمریکا و پاکستان در منطقه برای به اشتباه انداختن ایران و افغانستان بوده است. هرگز آمریکا متحد اصلی خود در منطقه را از دست نخواهد داد. آنقدر که پاکستان برای آمریکا در راستای رسیدن به اهدافش مهم است، نه ایران آن نقش و اهمیت را دارد و نه افغانستان. اما بازی های این دو کشور برای گمراه ساختن اگاهان سیاسی این ایران و افغانستان همچنان ادامه خواهد داشت و دراین میان کشوری که صرفا به این بازی ها دلخوش می کند و آنها واقعی می پندارد افغانستان است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، محمدآ گل مجاهد آگاه نظامی در برنامه «راه حل» گفت: بدون شک نشست ها موثریت خود را دارند. در هر راستایی که به ارتباط افغانستان و به ارتباط صلح و امنیت و ثبات در افغانستان نشستی صورت بگیرد مردم افغانستان آن را استقبال می کنند اما شرط این است که این نشست هایی که صورت می گیرد و کشورهایی که اشتراک می کنند تعهداتی در قبال داشته باشد و این میعاد برای آن قید شود که تعهد زمانی بدهند که تا چه وقت می توانند این تعهد را عملی بسازند. اما این نشست ها جنبه تشریفاتی دارد و زمانی که هر کشور از این نشست ها به کشور خود می رود هیچ اقدام عملی در مورد آن صورت نمی گیرد.

وی افزود: می دانیم که بیش از صدها بار با پاکستان نشست هایی صورت گرفته است و بیست بار رییس جمهور قبلی به پاکستان سفر کرد، رییس جمهور فعلی هم چند بار به پاکستان سفر کرد تعهداتی که پاکستان علیه تروریزم داشت متاسفانه آن را عملی نکرد و نه تنها که عملی نکرد بلکه آن را شدت هم بخشید. بنابراین نشست هایی که جنبه عملی نداشته باشد و تعهد زمانی به مردم افغانستان نداشته باشد موثر واقع نمی شود.

مجاهد، در ارتباط با لانه های تروریزم و منابع تمویل آنها می گوید: همه دنیا می دانند که لانه اصلی تروریزم در آنسوی خط دیورند است تازمانیکه همین نشست هابرای صلح جنبه عملی نداشته باشد و لانه های اصلی تروریزم از بین برده نشود،هیچ اتفاق مثبتی برای صلح نمی افتد. برای همه دنیا معلوم است که پول تمویل و تجهیز تروریزم از کجا می شود. این را تنها پاکستان هم نمی تواند پرداخت کند. پاکستان برای مردم خودش نان ندارد. این سالانه دو میلیارد سه میلیارد دالر به مخالفان دولت افغانستان دادن و اینها را تجهیز کردن و مصارف جنگ را پیش بردن در توان پاکستان هم نیست. در حمایت از تروریست ها حامیان دیگری هم وجود دارند. پول از اشخاص و افراد و برخی کشورها، کمپ های بزرگ اسلحه و تولید وسایل نظامی داده می شود و این جنگ را تازه نگاه می دارند. تا زمانیکه این پروژه قطع نشود تمویل و تجهیز تروریزم قطع نشود، لانه های اصلی تروریزم از بین نرود و برپاکستان فشار وارد نشود، این جنگ قطع نمی شود.

این آگاه نظامی ادامه داد: می دانیم پولی که پاکستان برای مبارزه تروریزم می گیرد برعکس در جهت تقویت تروریزم به مصرف می رساند. اصلا هدف آمریکا هم از دادن این پول به پاکستان به همین منظور است. اما به نام مبارزه به تروریزم این پول را می دهند. پاکستان حامیان دیگری نیز دارد و کمکشان می کند و پول به پاکستان می دهند و جنگ های نیابتی را در افغانستان به راه می اندازند. تا این موضوعات مد نظر گرفته نشود و بر سر آن اجماع نشود، فکر نکنم این جنگ خاتمه پیدا کند.

مجاهد، ضعف در حکومت افغانستان را نیز از عوامل عدم وجود صلح می داند و بیان داشت: ضعف در تمام بخش های حکومت افغانستان وجود دارد. هیچ وزیر کابینه ای در طی هفده سال بودجه خود را از شصت درصد به بالا مصرف نکرده است. اینطور که مشخص شده است که هفده درصد فقط مصرف می کنند. در بخش امنیت هم آنقدر ضعیف هستیم که در امنیتی ترین بخش های پایتخت فاجعه هایی مانند حمله به هتل کانتیلنتال رخ می دهد.

وی، معتقد است زمانی در افغانستان جنگ خاتمه پیدا کرد و صلح ممکن است که همه ما از سران حکومت گرفته تا مردم و طالبان به افغانستان بیندیشیم تا زمانیکه ما حلقه غلامی را از گردن خود برنداریم و به نفع کشورهای دیگر وطن و مردم خود را به خاک و خون بکشانیم صلح ممکن نخواهد بود.

مجاهد در مورد عاملان اصلی جنگ در کشور می گوید: این جنگ که در افغانستان هست هر روز مردم را به عقب می برد، هستی و بنیادش را از بین می برد. بدنامی آن برای ما است. این جنگ از خودمان نیست، این جنگ را برای ما آمریکایی ها، روس ها و اروپایی ها آوردند. این آمریکایی ها و روس ها بود که به ما تجاوز کردند. این جنگ چهل ساله ای که هست همه اش جنبه بیرونی دارد وگرنه افغان ها با خود مشکلی ندارند.

کد (30)

>>>   آقاجان، لطفا شما اول خودتان حاکمیت ملی و دموکراتیک را در کشور افغانستان پیاده و عملی سازید و با مردم افغانستان به وحدت و صلح و ثبات برسید، آنوقت یقیناً خودبخود دست فتنه جویان و فرصت طلبان دزد و سودجوی از کشور کوتاه و قطع خواهد شد، وقتی ما در داخل با مردم خودمان به وحدت و صلح نرسیم، معلوم هست که دیگران از فرصت و بلبشور داخل استفاده و یا سوء استفاده خواهند کرد و کشور را در رقابت و کشاکشهای دینی و مذهبی و سیاسی و ناامنی نگه خواهند داشت.هرگاه یک حکومت و یا یک جریان فکری و سیاسی نتواند خود را ملی و مدرن و با دموکراسی و قوانین حقوق بشر جهان منطبق سازد، حتی اگر وابستگی خارجی نیز نداشته باشد، لاجرم تبدیل به مزدوری بیمزد شده و منافع سودجویان فرصت طلب داخلی و خارجی را تاًمین می کند.

>>>   Dehganpoor
این سه حربه قوی شان است که از آن کارمیگیرند و این بیچارها هنوز هم در همان عصر عبدالرحمن زندگی می کنند.
به نطرمن ، علت عقب ماندگی این جامعه همین سه چیز است یعنی دولت مرکزی ، استفاده از قبایل پشتون و این اسلام سنتی که به جهاد بسیار ارزش میدهد و اکنون زمان آن فرا رسیده است تا در هر سه سیستم یک تغییر اساسی بیاوریم .

>>>   Noori
لطیف پدرام در همایش تخار:
من به این شوونیست ها گفتم اگر این ها به ظلم و تعدی خود ادامه بدهند ما بدخشان را خودمختار اعلام می کنیم و توانش را هم داریم. ما اجازه نخواهیم داد سرزمین ما تجزیه شود ما مخالف تجزیه هستیم، اما مصمم هستیم نام این کشور را به خراسان تبدیل کنیم و ساختار را فدرال بسازیم.
اگر خواست خداوند باشد وخواست ملت قهرمان باشد و ما متحد و آگاهانه به پیش برویم شمال را خودمختار می سازیم. و به این فاشیستان نباید تسلیم شویم و برای شان درس بدهیم که ملت قهرمانی هنوز اینجا است و مقاومت می کند. این ها روزانه به بهانه ی خاین ملی و تجزیه طلب میخواهند ما را بترسانند که هیچ هراسی هم نداریم.

>>>   منطق یک «اوغانی» و یک «خراسانی»!
========================
حکمتیار اوغانی:
--------------
برخی با بسیار بی شرمی می گویند که نام افغانستان را قبول نداریم، می گویند که نام افغانستان به خراسان مبدل شود، خراسان یعنی یکی از ولایت های ایران، کسی نیست که از گریبان آن بگیرد و جایش بنشاند که تو کی هستی؟ ای صلاحیت را کی داده برایت؟؟؟ ...

عبدالحی خراسانی:
----------------
جناب حکمتیار!
ما بی شرم هستیم، یا تو حیاء نداری ؟
ما وقتی از احیاء هویت خراسان سخن می گوییم، از تنها تمدن اسلامی تاریخ دفاع می کنیم،
از عزت علم و عظمت کلام پاسداری می نماییم،
از شکوه فلسفه و ریاضی در اوج یک تمدن سخن می گوییم،
از هویت جمعی یی دفاع می کنیم که خرده هویت افغان/ پشتونها نیز در آن حضور دارد.
تمدن خراسان یعنی؛ ابن سینا، ابوریحان بیرونی، خیام نیشابوری، ابوالقاسم فردوسی، رودکی سمرقندی..... خداوندگار بلخ و صاحب کتاب مثنوی و عصر تفکر و تعقل .....
تمدن خراسان؛ یعنی مکتب ماتریدیه سمرقندی، مکتب فقهی امام اعظم ابوحنیفه، زادگاه و آرامگاه ناصر خسرو بلخی، امام بخاری، امام فخر رازی و صدها فیلسوف و متفکر و هنرمند و ریاضی دان .....
خراسان، یعنی عزت و افتخار و عظمت و خروش و استقلال بلخ و هری و نیشابور و سمرقند و قندهار و بخارا و بدخشان و غزنین و فاریاب .....
خراسان؛ یعنی نهضت ترجمه، تأسیس علم نجوم و هندسه و ریاضیات، هنر و شعر و عرفان .....
خراسان یعنی؛ امپراطوری های سامانیان، غزنویان، غوریان......طاهریان، تیموریان .....رنسانس هرات و بلخ و بخارا و طوس .....

آقای حکمتیار !
حالا تو به من بگو ، افغانستان چیست، کجاست و از کجا آمده است؟
من وقتی خراسان می گویم، به تو هویت می بخشم،
ترا از جعل تاریخی نجات می دهم ،
جهل تاریخی تو را درمان می کنم،
عزت ، شکوه و افتخار و عظمت و استقلال را به تو باز می گردانم ...
پس انصاف بده
تو بی حیا هستی یا من شرم ندارم ؟
با وجدانت لحظه یی خلوت کن ...البته اکر غبار تفکر فاشیسم افغانی اجازه ات بدهد.....

جوانان عزیز
اینکه حکمتیار و تمام اعضای ارشد اطاق تفکر فاشیسم عصبانی شده اند، نشاندهنده ابتکار عمل شماست، بخاطر داشته باشید که نهضت احیاء خراسان برای نخستین بار ما را در موقعیت برتر و ابتکار عمل و آنها را در موضع دفاعی قرار داده است.

با قاطعیت از این نهضت دفاع و پاسداری کنید.

>>>   خراسانی ها درتاریخ غیرت نداشته ونی دربرابر مردم غیور وبا شجاعت افغان استاده گی کرده میتواند جنگ های داخلی مثال خوب انها است .

>>>   کدام نهضت وکه در راس این نهضت قراردارد پدرام تمامی مردم افغانستان میشناسد که به خاطربه دست اوردن موقف دست به چنین اعمال خاینانه میزند ولی فراموش کرده که نمیتواند دربرابرمردم شجاع ودلیر افغانستان ایستاده گی کند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است