نهادهاى مدنى مخالف نژادپرستی در اتریش 29 می در اعتراض به اقدام دولت اين كشور در اخراج اجباری پناهجویان افغانستان دست به تظاهرات زدند.

به گزارش آناتولی، دوازده نهاد مدنى مخالف نژادپرستی در اتریش فعالان این 12 نهاد منتی با تجمع مقابل ساختمان وزارت کشور اتریش در وین تظاهرات کردند. این نهادها خواستار توقف توافق‌نامه بازگرداندن اجباری پناهجویان افغانستان به کشورشان شدند.

بنا بر این گزارش، معترضان پلاکاردهایی با مضمون «افغانستان امن نیست، بازگرداندن پناهجویان متوقف کنید!»، «پناهجویان خوش آمدید» و «سیاست های بیشتر انسانی نسبت به پناهجویان» را در دست داشتند.

لینا ساوابودا، از منتقدان سیاست مهاجرت اتریش به نمایندگی از نهادهای معترض، با سخنرانی در تجمع اعتراضی گفت: «برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا پناهجویان افغان را به دلیل ضعف شدید امنیت در این کشور باز نمی گردانند. اتریش هم می‌تواند این پناهجویان را باز نگرداند. ما با تجمع در این‌جا از وزارت داخله اتریش بار دیگر می‌خواهیم بازگرداندن پناهجویان را به افغانستان متوقف کنند».

دولت اتریش آن عده از پناهجویان افغانستانی که تقاضای پناهندگی‌شان رد شده است را به کشورشان باز می‌گرداند.

کد (4)

>>>   Soraya Baha
پیرامون شخصیت وفرهنگ مردم کابل
زمانی که در دانشکده اقتصاد، دانشگاه کابل درس می خواندم داکتر ورنیروس استاد آلمانی ما که چند سال بود سوسیالوژی تدریس می کرد، روزی مرا به دیپاردتمنت خود فراخواند و به عنوان یک جامعه شناس و مردم شناس پژوهش ها و دیدگاه خود را با من در میان گذاشت که فشرده آنچه را به خاطر دارم می نویسم.
زمان شاه و داوود دانشگاه کابل تقریبن فرهنگ و فضای اروپایی داشت. فرهنگ مطالعه، تبادل کتاب ها ومجلات و دیدن فلم های هنری و تیم های سپورتی دختران و پسران و جر و بحث های سیاسی و تظاهرات و میتنگ ها فضای دانشگاه را انباشته بود.
پرسش مشخص استاد آلمانی از من این بود : چرا فرهنگ و ادب دانشجویان کابل با دانشجویان دیگر ولایات کشور تفاوت بسیار چشم گیر دارد؟ در حالی که بسیاری از دانشجویان کابلی مشکل اقتصادی دارند و دانشجویان ولایات که در خوابگاه دانشگاه زندگی می کنند بسیاری شان فزرندان خان های ولایت خود اند، اما اینها مردمان بسیار خشن، جدی و متعصب اند و اما جرأت اخلاقی ندارند که موضوعات و مشکل خود را به عنوان یک انسان مدرن مطرح کنند و به خشونت متوسل می شوند اما دانشجویان کابل بیشتر اخلاق و فرهنگ شهری و تقریبن اروپایی دارند با ادب و نرمش برخورد دارند و مهربان اند.
برای استاد گفتم : انسان زاده شرایط محیط اجتماعی و خانوادگی خود است و برداشت های متفاوتی از زندگی دارند، شما داشجویان ولایات را خشن و متعصب و جدی و گله یی می بینید و دانشحویان کابل را با فرهنگ شهری و مهربان و بی تعصب، اما از دید یک بچه اطرافی، کابلیان ترسو اند. اما با تمام ترسو بودن یک دختر کابل را نمی بینید که در صحنه ها که جای زنان بدنام است بروند و برقصند و فاسد شوند و اما صحنه ها پر است از زنانی که از ولایات جنوبی و مشرقی می ايند، که جرأت دارند اما جرأت اخلاقی ندارند. من یک دختر کابلی ام جرأت دارم برای آزادی کشورم چون پدرم هژده سال زندان بروم، جرأت دارم چون انقلابیون کابلی داکتر محمودی، سعدالدین بهاء، سرور جویا، ابراهیم صفا، انور بسمل، غلام محمد غبار، سید اکرم، فیض محمد باروت ساز و تلگرافی و محمد مهدی چنداولی به پای دار و زندان بروم اما جرأت درندگی و وحشت تباری را ندارم.

>>>   دولت افغانستان میگوید که طالبان برادران ما است و ما با آنها صلح میکنیم.
طالبان به دولت افغانستان میگویند که بد کردید، جگ زدید، ما با شما صلح نمیکنیم.
حالا دولت اتریش نیز از طالبان یاد گرفتند.
مهاجرین پلاکات هایی را که در آن نوشته کرده اند که:(مهاجرین خوش آمدید) ، به دولت اتریش نشان میدهند و دولت اتریش در جواب میگوید:
بد کردید، جگ زدید، هیچ خوش نیامدید، برآیید.

>>>   این کاری است که دولت فاشیستی مغز .....و همچنین وزیر نابخرد مهاجرین ان بر سر پناهجویان اوردند.

>>>   سریا جان بسیار مقبول و صحیح گفتی ....تشکر ..این واقعات گذشته و امروزی افغانستان هست...
سعید

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است