دولتی‌که دوصد ملیارد دالر را از امریکا سلاح کشنده خرید کرده است، چگونه یک‌باره خوش‌بینانه به آن به عنوان بانی صلح نگریست؟

سعودی‌ها که منبع جنگ فکری در افغانستان و منطقه هستند، چگونه حاضر هستند که استفاده این مهم‌ترین و کلان‌ترین میدان جنگ یا ژیوپولیتیک را به «صلح» بسپارند؟

پرواضح است که سربازان دولتی و طالبانی این تحلیل را درک نمی‌توانند. من حتی به این باور هستم که رهبران نظامی دولت هم توان تحلیل از این وضعیت پیچیده را ندارند.

حضور طالبان در شهرها به نام آتش‌بس نمایشی از هژمونی فکری و استراتژیک سعودی‌ها است. حالا موضع روسیه و ایران به هیچ صورتی بر این «آتش‌بس» مرموز مسکوت نخواهد بود.

ملک ستیز

>>>   دیگران عمل میکنند وما شکایت وگیلایه مینمایم انها به فرق سرما ضربه وارد مینمایند وماگریان مینمایم ما بجان هم افتیده ایم وجدا جدا معامله میکنیم وانها وحشیانه ومتحدانه به جان ما حمله ور انداشتباه است اگر عبدالله را از خود وخودی بدانیم به هیچ وجه او ورفقا وهم تبارانش از سالها بدینسو گرگیست که به لباس میش درامده وملت مارافریب میدهد اوکه مسعودرا با همه بزرگی وفهم وسیاست مداریش توانست فریب دهد وخویش را به او دوست جلوه دهد دیگران نزدش نصوار هم نیست در واقع هیچ کدام نه اتمر ونه کرزی ونه هم غنی واستانکزی به اندازه ای عبدالله مجاهدین را از پشت خنجر نه زده است وهیچ کدام هم مانند او مطیع وفرمانبردار اجانب نیست چملت سازی پس ازجنگ جیمز دابینس} بد بختی ما درین است که مارا هم امرالله صالح وقانونی ومعنوی ومحمدی سرکوب مینماید وارمانهای ملت عزیرا معامله مینمایند وهم عین وغین وکرزی وحکمتیار و... با این همه خیانت وناروای هنوز که نفس میکشیم جای افرین وتحسین را داریم
مسافر

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است