پروژۀ جنگ در شمال دقیقا از سوی کسانی طراحی می گردد که در سواحل زیبا با پیاله های تلخ و مناظر زیبای جهان و در هزاران کیلومتر دورتر از ما فقط لبخند میزنند و فرمول بر بادی یک نقطه را بر روی نقشه می کشند، دقیقا جایی که ما نفس می کشیم و زندگی می کنیم...

در اینجا هر کسی در مقابل شان قرار گیرد نابود میسازند، قوماندان قیصاری و یا هر قوماندان و ملیشه و وزیر و والی و آدمک های دیگر یک بهانۀ کوچک است تا نقاط ژیوپولتیک بحران شناسایی و درجه بندی شود.

وقتی فاریاب میسوزد، هیچ چیزی تغییر نمی کند، حکومت به دنبال یک توهم ماجراجویانه سیاسی دیگران، کماندو میفرستد تا بر قلب زمین و دل آسمان آتشباری کنند، معترضین هم بی خبر از یک روند بحران کنترول شده بر سر و صورت خود می کوبند و شهر خویش را به آتش می کشند و طالبان یک تعریف ناقص از دهشت افکنی موهوم تنها به عنوان مهره های جذاب بازیگران منطقه و جهان به این سو و آنسو کشانیده میشود.

وقتی ارادۀ وابستگی به دیگران در وجود دولتمردان ما مسخ گردد و چهره های جنایتکارانۀ کشور به خدایان زمینی تغییر ماهیت دهند و به رهبران معامله گر قدسیت داده شوند، ما روزهای دشوار جنگ را همچنان بر بدن های خستۀ خود احساس می کنیم.

کاش در اینجا وطن دوستی معنای مشخصی می داشت، کاش وطن دوستی و آزادی؛ تفاسیر مقدسی می شدند که برای از بین بردن دستان بیگانگان بار بار سرود مادر وطن را با عشق فراوان بر تنِ غیر وابسته و آزاد خود می خواندیم.

مهدی ثاقب

>>>   Latif Pedram III.
احساسات و خیزش و خروش مردم، جنبش خود جوش مردم، وقتی میتواند دشمن را به زانو درآورد و به نتیجه دلخواه برسد و به سود مردم بیانجامد که درست رهبری شود. جنبش انقلابی و مردمی ، به یک نیروی رهبری کننده انقلابی و مردمی نیاز دارد. هرگاه آدمهای ارتجاعی، آدمهای معامله گر، آدمهای بی اندیشه و تسلیم طلب، رهبری یک جنبش مردمی را بدست داشته باشند، همه جوش وخروش و جانبازی مردم در پای معامله های ننگین قربانی میگردد. داشتن رهبری سالم ، یک عنصر بسیار لازمی و یک شرط اساسی پیروزی واقعی جنبش های مردمی میباشد. تجربه چهل سال پسین در خراسان این را کاملن ثابت ساخت .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است