وقتی حکومت در منجلاب تفکر منحط و بنیان‌برانداز «برتری‌طلبی» سقوط می‌کند و از ارایه کوچک‌ترین خدمات (امنیت، نان، آب...) به‌مردم عاجز می‌ماند، مردم حق دارند اعتراض کنند.

از ضعف، بی‌کفایتی، فساد و تبعیض در دستگاه حکومت است که مردم به‌یک فرمانده‌ی محلی پناه می‌برند. اما حکومت به‌جای این‌که به‌مطالبات مردم رسیدگی کند، بحران خلق می‌کند و اعتراض را با گلوله جواب می‌دهد.

مردم در فاریاب زمانی خشمگین شدند که از مرکز فرمان شلیک به‌معترضان صادر شد و در نتیجه آن چندین تن کشته و زخمی شدند. این نهایت ضعف و بیچارگی حاکمان بزدل و ترسوی کابل را نشان می‌دهد. استفاده‌ی غیرمشروع از قدرت و دخیل کردن پای نیروهای امنیتی (که متعلق به‌مردم هستند) در بازی‌های سلیقوی و سیاست‌های ناکام، جفای بزرگی دیگری است که بارها ارگ به‌آن متوصل شده است و خطر این وجود دارد که بار دیگر قوت‌های امنیتی‌مان دچار چنددستگی و فروپاشی شود.

من می‌خواهم بدانم که به‌جز از لشکرکشی‌های عقده‌مندانه و استفاده‌ی غیرمشروع از قوه‌ی قهریه، حکومت وحدت ملی چه دستاوردی برای مردم در راستای تامین امنیت و رفاه عامه دارد؟
چهار کاری اساسی از این حکومت به‌مردم که بتوان روی آن حساب کرد، کدام است؟
از پشت تربیون‌های رسمی حکومت به‌جز ترویج نفرت و ناامیدی، چند تا خبر خوش به‌مردم داده شده است؟

پاسخ کاملا روشن است. حکومت وحدت ملی، ناکام‌ترین حکومت در تاریخ حکومت‌داری این کشور است و این ناکامی‌ها را پشت سر هیاهوسالاری و قوم‌گرایی پنهان می‌کند. همه می‌خواهیم که «تفنگ» و «تفنگ‌سالاری» جای خود را به «قانون» و «حاکمیت قانون» بدهد، اما میان «عقده‌گشایی» و «حاکمیت قانون» فرسنگ‌ها فاصله است و ما این را می‌دانیم. این بزکشی‌های عقده‌مندانه به‌جز این‌که همزیستی و همگرایی مردم را خراب کند، جایی را نمی‌گیرد. به قول عشقری بزرگ:
ﺣﺎﺻﻞ اﻳﻦ ﺑزکــــشیﻫﺎی ﺟﻬﺎﻥ
ﺳﺮﻣﻼﻕ و ﺳﺮﻣﻼﻕ و ﺳﺮﻣﻼق

حسیب معترف

>>>   Zohuri.
یک جلسه خانم ها در وزارت فرهنگ دیدم دیوار های صالون پر از عکس ها بود ولی همه از یک قوم در حالی که ریس جمهور دعوای ۵۰۰۰ سال تاریخ را دارد که در ۵ هزار سال یعقوب لیث طاهر فوشنجی سلطان محمود ی سلطان غیاث الدینی اسماییل سامانیی وچندین سلسله دیگر در حاکمیت بوده اند وانوقت با اعتبار تر وقوی تر مانند امپراتوری های غزنوی یانان بلخیان غوریان وسامانیان وطاهریان وصفاری وغیره ولی اینجا ین عکس ها خود ثابت میسازد که افغانستان همین چند ادم را بنام پادشاه داشته وقبلا وجود خارجی نداشته است
و هم هرقدر خود را قناعت دادم که این افغانستانی است که همه برابر ان مطابق قانون اساسی ولی خود را قناعت داده نتواستم این را بشما شریک کردم قضاوت هم بدست شما دشنام ندهید دلیل منطقی دارید بفرمایید

>>>   منفور ترین حکومت در تاریخ افغانستان و مزدور ترین رئیس جمهور در طول تاریخ افغانستان بدتر از شاه شجاع و ظالم تر از عبدالرحمن

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است