یک دانشجو برای ادامه تحصیل و گرفتن دکترا همراه با خانواده اش عازم استرالیا شد. در آنجا پسر کوچکشان را در یک مدرسه استرالیایی ثبت نام کردند تا او هم ادامه تحصیلش را در سیستم آموزش این کشور تجربه کند.

روز اوّل که پسر از مدرسه برگشت ، پدر از او پرسید : پسرم تعریف کن ببینم امروز در مدرسه چی یاد گرفتی؟
پسر جواب داد : امروز درباره خطرات سیگار کشیدن به ما گفتند و بحث کردیم، خانم معلّم برایمان یک کتاب قصّه خواند و یک کاردستی هم درست کردیم!

پدر پرسید : ریاضی و علوم نخواندید؟
پسر گفت : نه!

روز دوّم دوباره وقتی پسر از مدرسه برگشت پدر سؤال خودش را تکرار کرد. پسر جواب داد : امروز نصف روز را ورزش کردیم، یاد گرفتیم که چطور اعتماد به نفس مان را از دست ندهیم، و زنگ آخر هم به ما یاد دادند که باید قسمتی از درآمدمان را به دولت بدهیم تا برای آبادی شهرها و روستاها خرج شود.

بعد از چندین روز که پسر می رفت و می آمد و تعریف می کرد، پدر کم کم نگران شد!
چرا که می دید در مدرسه پسرش وقت کمی در هفته صرف ریاضی، فیزیک، علوم، و چیزهایی که از نظر او درس درست و حسابی بودند می شود.

از آنجایی که پدر نگران بود که پسرش در این دروس ضعیف رشد کند، به پسرش گفت : پسرم از این به بعد دوشنبه ها مدرسه نرو تا در خانه خودم با تو ریاضی و فیزیک کار کنم!

پس پسر دوشنبه ها مدرسه نمی رفت ، دوشنبه اوّل از مدرسه زنگ زدند که چرا پسرتان نیامده گفتند مریض است
دوشنبه دوّم هم زنگ زدند باز یک بهانه ای آوردند

بعد از مدّتی مدیر مدرسه مشکوک شد و پدر را به مدرسه فراخواند تا با او صحبت کند. وقتی پدر به مدرسه رفت باز سعی کرد بهانه بیاورد امّا مدیر زیر بار نمی رفت

بالاخره به ناچار حقیقت ماجرا را تعریف کرد. گفت که نگران پیشرفت تحصیلی پسرش بوده و از این تعجّب می کند که چرا در مدارس استرالیا این قدر کم درس درست و حسابی می خوانند.
مدیر پس از شنیدن حرف های پدر کمی سکوت کرد و سپس جواب داد :

"ما هم ۵۰ سال پیش مثل شما فکر می کردیم"

تعریف باسوادی فقط خواندن فیزیک و شیمی و ریاضی نیست بلکه احساس مسوولیت و مشارکت نسبت به مسائل جامعه است

مهارت های زندگی و اجتماعی شدن در یک جامعه مدنی برای همه لازم است ولی فیزیک و شیمی ممکن است برای گروهی خاص کارگشا باشد.

داکتر حمیرا قادری

>>>   .. قصه هاي ساخت افغانها است، ما در همين استراليا مدت بيشتر از سي سال زنده گي ميكنيم، اولاد هاي ما در همين جا تولد شده و دروس و تحصيلات خود را به مرحله ليسانس، و ماستري و مافوق آن در ريشته هاي انجينري ساختمان، علوم طبي و اداره ساختمان ادامه داده اند، و از ابتداي مكتب هم حساب و رياضي و هم ساينس و علوم طبيعي، و هم علوم اجتماعي و ادبيات و اقتصاد و تاريخ ميخواندند، بسيار دقيق و تجربوي، نه تنها نظري و مانند افغانستان پخپو كردن بدون تجربه و كار عملي،

>>>   داکتر صاحب حمیرا قادری از خود قصه ساخته است

>>>   خیلی عالی و قابل قدر است.احساس مسولیت و مشارکت نسبت به مسائل اجتماعی برای شاگردان مکاتب باید خیلی با جدیت ومثل درس مضمون دنیات درس داده شود.آنانیکه در جامعه ما ازنظر عمر وسن کلان شده اند در مکاتب محلی شان روزهای تعطیل ازهرفامیل یک نفر بالغ شان اقلا شش ساعت راجع به مسولیت اجتماعی تدریس شود.بطور مثال اعضای فامیل همه بفهمند که چطور وچگونه مواد اضافی خودرا درداخل یک جعبه یا کارتن ویا درداخل آشغال دانی در باره دانی نزدیک خانه خود بیریزند ویا چطور میتوانند اعضای فامیل محیط زیست خودرا پاک نگاه دارند ویا درسوارشدن و خارج شدن سرویس شهری تمامی قوانین یک سرویس شهری را مراعات کنند و تمامی اشکال تطبیق اعمال فوق را در پارچه های اضافی ویا سکربن رسم کند درداخل خریطه به اشتراک کنندگان ورک شاپ ها توزیع گردد تا اشتراک کنندگان سکرین را در داخل خانه خود آویزان کنند به تمامی اعضای فامیل خود چندین مرتبه تشریح کنند وبا جدیت برای شان بفهمانند که درمسولیت های جمعی تمامی قوانین وظوابط جامعه را مراعات کنند.درآسترالیا مسولیت همگانی و مشارکت در مسایل اجتماعی درمکاتب شان مانند مضمون دنیات درس داده میشود به شکل عملی تطبیق میگردد.چون دوره آموزش و تربیت اطفال و نوجوانان دوره مکاتب ولیسه ها هستند تا جامعه ازهر ومرج وبی نظمی در تمامی بخش ها جلوگیری شود.
انشالله وتعالی

>>>   یع اولی :
ماهم پنجاه سال پیش قسم تو فکر میکردیم !

>>>   تو هم خود را نشان دادی که تحصیل کرده استرلیا هستی بیشک باز به افغانستان شاید توهم وزیر ویا رئیس جمهور شوی
رحمت الله

>>>   این اوغان های تحصیل کرده استرالیا برگردند به اوغان های داخل نیز زندگی را یاد بدهند. مهارت های زندگی که در این مردم صفر است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است