موضع گیری های سیاسی و اجتماعی متضاد و متناقض جنرال دوستم از زمان حضور او در دهه 80 قرن بیستم میلادی تاکنون در عرصه های سیاسی ــ نظامی کشور بیشترین قربانی را بر جوانان و روشنفکران شمال کشور و بویژه جامعه ی برادر ازبک و ترکمن تحمیل کرده است.

چرخش های چندجانبه و گاه موافق و گاه مخالف دوستم در پهره بدلی های جداگانه از آغاز فعالیت نظامی وسیاسی اش (قرار گرفتن در حمایت از حاکمیت سیاسی حزب دموکراتیک خلق افغانستان و حضور نظامی شوروی متوفا، اتحاد با مجاهدین در فروپاشاندن حاکمیت سیاسی حزب وطن، شرکت در شورای جبل السراج بر مبنای اتحاد سیاسی بر محور جوامع و اقوام غیرپشتون، بازگشت از موضع مخالفانه ضد حکمتیار بسوی ایجاد شورای هماهنگی با او علیه دولت مجاهدین به رهبری استاد ربانی، همسویی نظامی و سیاسی با طالبان و ایفای نقش اساسی به سود طالبان علیه دولت استاد ربانی و بعد پیوستن به جبهه مقاومت و باز قرار گرفتن در کنار آمریکا و متحد شدن در حکومت انتقالی و دو دور انتخابات ریاست جمهوری با کرزی و بریدن با جبهه ملی و شرکت فعال در کودتای انتخاباتی 2014 میلادی غنی علیه جمعیت اسلامی و متحدان آن، باز اتخاذ موضع مخالفانه! با غنی و اکت وادا درآوردن اپوزیسیون)، فراز و فرودها و جلوه های ناخوشایند پهره بدلی ها و موضعگیری های فرصت طلبانه، اپوتورنیستی و سیاست روزمرگی فاقد دید استراتژیک و ملی جنرال را در قبال حق تعیین سرنوشت ملی و سیاسی جوامع و اقوام برادر و بویژه جوامع برادر ازبک و ترکمن به خوبی نشان داده است.

اما با دریغ و درد همانقدر که جنرال از این معاملات رنگارنگ سود مالی برده و به رزق و مقام رسیده است و یک شبکه خانوادگی مافیایی را بر سرنوشت سیاسی و ملی جوامع برادر ازبک و ترکمن مسلط کرده است بر عکس تاوان همه این تلون مزاجی های سیاسی و قبله و موضع بدل کردن های مقطعی و سیاست روزمرگی جنرال دوستم را جامعه برادر ازبک و ترکمن با نثار خون ده ها هزار قربانی گاهی در یک جبهه و زمانی هم در جبهه دیگر و در حمایت از یک دوست موسمی و گاهی در مخالفت با دوستان دیروز پرداختند و تاکنون هم نتوانسته اند بدانند که در این دشمنی ها و دوستی ها صرف نظر از منافع رهبر و معامله های فردی و بده و بستان سیاسی و پولی شخص رهبر و خانواده و ایل و حواریون جنرال دوستم منافع این دو جامعه حاشیه نشین از قدرت های سیاسی، قومی و قبیلوی افغانستان تا کنون چی بوده است؟ سنگر بدلی ها و قبله عوض کردن ها و تغییر موضع نظامی وسیاسی جنرال خون هزاران تن از این جوامع برادر را بدون داشتن کوچکترین منافع درازمدت و تضمین های حقوقی و قانونی برای شرکت عادلانه در قدرت و سهیم شدن برابر در مقدرات تاریخی و ملی کشور به هدر داده است.

درگیری های متضاد جنرال دوستم در این گردش های نظامی و سیاسی گاهی موافق و زمانی مخالف نه تنها با رقیبان و حریفان سیاسی بیرون اجتماعی جوامع برادر ازبک و ترکمن بوده بلکه در عین زمان در این چرخش ها درگیری درون اجتماعی بیشتر خون شخیصیت های مذهبی، بزرگان اجتماعی و فرهنگی و نخبگان سیاسی خود جوامع ازبک و ترکمن ریخته شده است و سر سران زیادی را از روشنفکران ازبک و ترکمن برباد داده است.

در طی این چرخش ها بر حسب میل و منافع رهبر چهره های تاثیرگذار اجتماعی و سیاسی و نظامی و حتی مذهبی این دو جامعه برادر قربانی بازی های درونی دوستم شده اند. دوستم هیچ سری را در میان این دو جامعه برادر زنده نگذاشت که به تن شان می ارزید. جنرال دوستم در تمام قدرت پادشاهی مطلقه چند ساله در شمال و خود مختاری لجام گسیخته و فراقانونی و حاکمیت فرمانده سالارانه و همینطور در مخالفت اپوزیسیونی؟! و شمشیر زدن گاهی له و علیه این و آن دو رویکرد فکری و سیاسی را در این بازی ها دنبال کرده است:

1. برداشتن و کمرنگ ساختن نقش و تاثیر جمعیت اسلامی در شمال و جایگزین کردن خود بحیث یگانه نیروی سیاسی و نظامی در شمال. معاملات مقطعی جنرال با گروه های فاشیستی، تمامیت خواه و حتی تروریستان طالب و حزب اسلامی حکمتیار، کرزی و غنی به همین منظور بوده است. او هیچ گاهی در شمال برای همکاری جوامع و اقوامی که در زیر هجوم پیوسته و ددمنشانه ی گروه های فاشیستی و تروریستی لگدکوب شده و می شوند و بطور متداوم جریان سلب مالکیت شان بر زمین ادامه داشته و دارد نه اراده سیاسی داشته است و نه هم در این سمت و سو عمل کرده است.

اما درگیری های تاجیک و ازبک و ترکمن و هزاره در جغرافیای شمال باعث کاهش توان نظامی جمعیت اسلامی و جنبش ملی ــ اسلامی گردید و زمینه را برای حضور پر رنگ نیروهای فاشیستی و تروریستی مساعد کرد و باحمایت داخلی و بیرونی از گروه های تروریستی و فاشیستی جغرافیای شمال بسوی یک جنگ خونین کشانده شد. در واقع بازی های نیابتی دوستم در دهه های اخیر و همسویی او با فاشیزم و تروریزم روند همگرایی و همسویی جوامع و اقوام برادر را که از سرنوشت یکسان ملی و سیاسی رنج می برند سست کرد و بحران اعتماد را در روابط این جوامع برای اتحاد اجتماعی و سیاسی در جغرافیای شمال بوجود آورد و همین مساله یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار بی ثباتی سیاسی ــ نظامی در شمال گردیده و زمینه حضور گسترده گروه های فاشیستی و تروریستی را در ولایات شمالی کشور فراهم کرده است.

2. دوستم در بعد درون اجتماعی در میان جوامع برادر ازبک و ترکمن تلاش کرده و می کند تا با سرکوب و کشتار بی رحمانه تمام شخصیت های بااعتبار اجتماعی و سیاسی و تحقیر و توهین روشنفکران این دو جامعه برادر زمینه کامل و بلامنازع رهبری خانوادگی و ایلی و فامیلی خود را بر گرده این جوامع تحمیل کند و رهبری را در خانواده خود بگونه ی قرون وسطایی میراثی بسازد و برای تداوم بی دغدغه آن سر هر حریف سیاسی درون اجتماعی را بی مبالات و بدون کوچکترین مدارا و تحمل سیاسی قطع کند و خود را برای همیشه از شر حریفان درون اجتماعی خلاص نماید.

قتل و کشتار چهره های تاثیرگذار جوامع ازبک و ترکمن، خلای سیاسی و نظامی را در میان این دو جامعه برادر به میان آورده و این اقتراق درونی نیز باعث شد تا حضور گسترده گروه های فاشیستی و تروریستی با حمایت حاکمیت های سیاسی دست نشانده کرزی و احمدزی و قدرت های بیرونی در ولایت های فاریاب، جوزجان و سرپل افزایش یابد.

دوستم هیچگاه در یک روند اتحادهای سیاسی و اجتماعی چی با بیرون اجتماعی و چی درونی، برخورد صریح، روشن و یکجانبه و صادقانه نداشته است بلکه با بازی های چندجانبه و در میخ زدن و در نعل کوبیدن و دلقک بازی های چند سویه و چند لایه نه تنها زمینه قربانی جوانان جامعه ازبک را برای اهداف ناروشن سیاسی فراهم کرده است بلکه هم اکنون جامعه برادر ازبک را رودرروی بازی های تروریستی و فاشیستی، باند فاشیستی و قبیلوی احمدزی قرار داده است.

اما رهبر! از ترکیه به عربده کشی مصروف است و فرزندان و حواریون جنرال زیر حمایت کامل و سخاوتمندانه تیم فاشیستی و بحیث متحد در بازی های سیاسی و ملی گام برمی دارند؟! جنرال خود عضو اپوزیسیون است و فرزندان و حواریون مدافع سینه چاک بازی های تمامیت خواهانه و فاشیستی غنی. با چنین رویکردهای چند سویه و دمدمی مزاجی های سیاسی و تجارب طولانی اتحاد بستن و شکستن ها و موضع گیری های لحظه ای وی فاقد دورنمای روشن سیاسی، چشم انداز هر اتحاد سیاسی و اجتماعی با دوستم بسیار تاریک است و نمی توان باور کرد و جبهه سازی و اتحاد بازی با دوستم با پیشنه ی ناروشن جز کوبیدن آب در هاون و سرابی بیش نخواهد بود.

با از سر گذشتاندن چنین تجارب تلخ تاریخی شکست های سیاسی و نظامی در شمال در برابر روشنفکران، نهادهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه برادر ازبک و ترکمن و حتی شخص جنرال دوستم و حلقه های حواری آن اکنون این مساله بطور جدی مطرح است که واقعا در میدان مبارزه با فاشیزم و تروریزم در یک سنگر با دیگران قرار می گیرد و یا مثل گذشته برای سرکوب تاجیکان و پیروزی بر حریفان درون اجتماعی با تیم فاشیستی غنی جا خوش می کنند و شمال را به حریم خلوت گروهای تروریستی و فاشیستی و متحدان بیرونی آنها تبدیل می کنند.

راه سوم وجود ندارد پیوستن به گزینه اول برای ختم این غایله ی فاشیستی و تروریستی و حرکت های ضد ملی با پشتوانه ی قدرت های استعماری راهش از همان تجارب تاریخی دهه نود میلادی می گذرد. برپایی دوباره همان اتحاد سیاسی و نظامی بر مبنای معاهده ی جبل السراج دیگر زیرا راه مهار فاشیزم و تروریزم لجام گسیخته و بی افسار جز با اتحاد سیاسی و اجتماعی جوامع و اقوام زیر سلطه تاریخی حاکمیت های تک قومی فاشیستی و تمامیت خواه بشمول جریان های سالم اندیش و ترقیخواه و ملی گرایی جامعه برادر پشتون نه میسر است و نه ممکن.

اما مساله مهم برای تضمین و عدم تکرار شکست بازی های گذشته این است که اینبار باید جبهه سیاسی با دورنمای روشن سیاسی و اهداف استراتژیک بوجود بیاید و جبهه در پلاتفرم سیاسی خود باید طرح قانون اساسی جدید را بریزد که در آن تقسیم قدرت بگونه ای روشن بین جوامع و اقوام برادر مانند عراق بعمل آید. ساختار سیاسی نامتمرکز شود و در قانون اساسی تمام مواردی که مظاهر سیاست های فاشیستی، قوم گرایی، قبیله سالاری و برتری قومی و قبیله ای را برمی تابند حذف شوند و مای ملی باید بتواند زمینه همگرایی، همبستگی ملی و تضمین های لازم را برای حرکت جامعه بسوی مردم سالاری و دموکراسی، ترقی خواهی و ثبات سیاسی و اقتصادی و امنیتی فراهم کند و راه ملت شدن را از طریق یک حاکمیت ملی هموار سازد.

جبهه باید از همین اکنون کار اساسی را برای پیروزی در انتخابات ولایات و شورای ملی به پیش ببرد و طرح روشنی را در مورد پیشبرد نحوه ی انتخابات بریزد و مقدم بر همه در رویکردهای انتخاباتی خود در مورد کمیسیون های انتخابات و شکایات انتخاباتی و قانون انتخابات بر خوردش را مشخص نماید. جبهه باید بر قانون انتخاباتی تمرکز کند که اصل راه یافتن احزاب سیاسی را در انتخابات تضمین کند.

تشکیل رکن اجرایی حکومت در حیطه کامل مجلس نمایندگان قرار گیرد و رییس جمهور حق مداخله در امور اجرایی کشور را نداشته باشد. در صورت نپذیرفتن خواست های جبهه در این موارد جبهه باید انتخابات سراسری را تحریم کند زیرا انتخابات با چنین کمیسیون های برگزارکننده و نظارت کننده انتخابات و قانون انتخابات جز انتصاب های گزینشی مهره های غنی، گلبدین و طالبان وجناح های متحد قومی و قبیلوی آن برای شوراهای ولایت ها و مجلس نمایندگان چیزی بیش نخواهد بود و نتایجش پیشاپیش معلوم است. شرکت در چنین انتخاباتی به معنای مشروعیت دادن به این انتصاب های قومی و قبیلوی و طرح های فاشیستی است که به سود کامل حاکمیت فاشیستی موجود تمام خواهد شد و جای انتخابات را انتصابات خواهد گرفت.

برای ضمانت عملی حرکت جبهه بسوی تحقق برنامه ها و پیشبرد مبارزات منسجم و یکپارچه سیاسی جبهه باید برای روشنفکران، نخبگان سیاسی، فکری، فرهنگیان و گروه های سیاسی ترقی خواه در ترکیب خود نقش و جایگاه اساسی قایل شود و نظامیگری و فرمانده سالاری و عوضی گرفتن اتحادهای نظامی را بجای اتحاد سیاسی و سازمانی کنار بگذارد.

شرکت روشنفکران با طرح روشن سیاسی در جبهه و طرح و تصویب یک پلاتفرم سیاسی با اهداف روشن هم سلامت و پایداری جبهه را تضمین خواهد کرد و هم اعتبار و وجاهت آن را در جامعه و در میان لایه ها و اقشار مردم ارتقا خواهد داد و جبهه را از بند بودن به کاکل چند تکیه دار قومی نجات خواهد داد. جبهه باید بتواند زمینه یپیوستن آن عده از احزاب، جریان های سیاسی و گروه هایی را که به برابری و برادری ملی و عدالت سیاسی و ملی در بین جوامع و اقوام برادر باور دارند فراهم کند و قاعده سیاسی و اجتماعی جبهه را وسیع بسازد.

مبارزات پراکنده و فاقد انسجام و سازمان و تشکیلات سیاسی درحالیکه گروه های فاشیستی و تروریستی در مقیاس داخلی و منطقوی متحدانه عمل می کنند و از حمایت حاکمیت سیاسی و کشورهای منطقه برخوردارند جز اینکه انرژی و توان مردم را در فروعات به هدر بدهد پیامدی دیگری در امر مبارزه سیاسی نخواهد داشت.

محمد عالم جمال

>>>   Amirzada II
مسوول کشتار این فرزندان بیگناه ازبیک اشرف غنی، پدر نیو فاشیزم اوغان نیست، بلکه محصول خود خواهی ها و بیسوادی سیاسی جنرال دوستم است، کسیکه فاشیزم را با شکوه به تخت نسل کشی نشاند. حالا خودش در عشرت و حسرت در ترکیه در مهمانخانه اردوغان زندگی می کند و پسرش باتور دوستم در کنار اشرف غنی پدر فاشیزم قتل عام مردم شریف ازبیک را نظاره می کند.
تا این رهبران خائن و عوامفریب باشند تاجیکان، ازبیک ها و هزاره ها روی آرامش را نخواهند دید.
آیا تلاش ها برای بازگشت جنرال دوستم به افغانستان ارزش این همه قربانی ها را دارد؟

>>>   Mohsen
اين حكومت شايسته حاكميت نيست و مگر امريكائيها و همدستان شان بخاطر منافع خود ايشان را فراشوتي آورده و نصب كرده تا از منافع شان دفاع كند ، انها منافع ملت را تأمين نميكنند

>>>   شما مردم كه هم از دولت مى خوريد وهم خود را اوبوزيسيون مى ناميد، هم خودرا مجاهد مى ناميد و هم نوكرى اشغاكران را مى كنيد، هم دزد هستيد و هم قاضى و بوليس، كه نه مرد دنيا شديد و نه زن اخرت، شما بايد به فهميد كه هم مى فهميد كه شما هيج انكيزه سالم نداريد كه در محور ان شما دزدان جمع شويد ازينرو شما را خداوند لعنت و در هر ميدان رسوا و بدنام مى سازد!!!

>>>   جمال عزیز به سلامت باشند:
تحلیل بسیار خوب از اوضاع واحوال فعلی نمودید وهمه واقعیت های جامعه مارا بطور واقعبینانه تحلیل نمودید. همه راست اند.باید ازتجارب گذشته انتباه گرفته راه حل جدیدی که نظر دادید متحد شوند دقیقن.
بااحترام داکتر عبیدالله فضلپور.

>>>   درین شرایط داغ و جوشان به پا خیزی، و رهایی از بند حلقه ی فاشیست انگریزی، لازم نیست که چنین تخلیلع های سمی را به نشر برسانید.
این هوشیاری و کیاست سیاسی نیست.
گلا جان

>>>   تحلیل بجا و بسیار واقعبینانه.

>>>   بلی اینها هم از دولت خوردند وهم از مردم- هم دولتی اندوهم اپوزیسیون - هم دولت هارا به قدرت رساندند هم از قدرت انداختند- هم فسق وفساد میکنند وهم رقص وبازی و بچه بازی- هم مجاهد کبیر اند وهم پرچمی- هم دزد وهم راه گیر- هم قاضی وهم پولیس وهم سارنوال- هم ظالم وهم مظلوم- هم زناکار وهم لواطت کار که حتی به ریش سفیدان قوم خود صرفه نکرده- . اینها نه در دنیا روی دارند نه در آخرت. خداوند متعال منتقم اصلی است .بلی ازهمین خاطر مورد لعنت پروردگار است ان شااالله .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است