بسم الله الرحمن الرحیم
هموطنان عزیز، خبرنگاران گرامی!
السلام علیکم و رحمت الله وبرکاته

در نخست به‌خاطر حادثۀ المناک طبیعی که در ولایت پنجشیر رخ‌داد و منجر به شهادت و بی‌خانمان‌شدن شماری از هموطنان ما شد، اظهار تأثر و غمشریکی می‌کنم و به‌ تمام مردم افغانستان به‌خصوص مردم شریف پنجشیر تسلیت عرض می‌دارم. برای رسیدگی به قربانیان این حادثه به ارگان‌های مربوط هدایات لازم داده شده است تا از تمام امکانات برای آسیب‌دیدگان کمک صورت بگیرد. وزیر صاحب داخله و تعدادی از مسوولین ملکی و نظامی به منظور توزیع کمک و بررسی وضعیت به ولایت پنجشیر فرستاده شده اند. همچنان روز گذشته با والی صاحب پنجشیر و همکاران‌شان، وزیر دولت در امور حوادث و مسوولین ادارات مربوطه جلسه داشتم. به وزارت‌ها و ادارات مربوطه جهت اقدامات عاجل، وسط‌ ‌مدت و درازمدت هدایات لازم داده ام.

تغییر اقلیم بدبختانه به یک تهدید جدی مبدل شده است، به‌منظور بررسی‌ها و مطالعات تخنیکی، کمیتۀ مشترک دانشگاه ها و وزارت‌های مربوطه ایجاده شده است تا به‌صورت همه‌جانبه به موضوع بپردازند. سیلاب‌های اخیر در شمال و نقاط دیگر کشور و این حادثۀ غم‌انگیز نماینگر این است که مدیریت سیلاب‌ها به یک مسالۀ عاجل ملی مبدل شده‌ است و به‌خاطر مدیریت آن، اقدامات لازم گرفته می‌شود.

هموطنان عزیز!
اولتر از همه به خاطر کنفرانس سران کشورهای ناتو که برای افغانستان یک دست‌آورد بزرگ به حساب می‌رود، به ملت قهرمان افغانستان تبریک می‌گویم. این کنفرانس به تمام ملت و خصوصاً به نیروهای امنیتی و دفاعی کشور، یک موفقیت بزرگ بود. از رییس‌جمهور ترمپ تا آخرین سخنران این کنفرانس، از نیروهای امنیتی و دفاعی کشور قدردانی کردند و قربانی‌های آنها را قابل‌قدر دانستند، و به‌خاطر حمایت، تجهیز، آموزش و تمویل نیروهای امنیتی و دفاعی کشور تا سال ۲۰۲۴تعهد کردند و از برنامه‌های اصلاحات و مبارزه با فساد اداری افغانستان استقبال نموده اند. برای اولین‌بار جامعۀ جهانی برای حکومت افغانستان در مورد فساد توصیه نمی‌کرد، بلکه خواهان گسترش و تداوم اصلاحات و مبارزه با فساد شدند که به دست‌آوردن این نوع تعهد تا دو سال قبل، غیر قابل تصور بود. این‌همه نتیجۀ اصلاحات و اقدامات ما در بخش ظرفیت‌سازی و اصلاحات در نیروهای امنیتی و دفاعی کشور و قربانی‌های تمام سربازان، بریدملان، افسران، جنرالان و مسوولین عالی‌رتبه قوای امنیتی و دفاعی ما است.

در سخنرانی و اظهارات تمام سخنرانان این کنفرانس، دیدگاه مثبت در قبال افغانستان موجود بود و اجماع کامل سیاسی برای صلح و احترام خاص به نیروهای امنیتی و دفاعی کشور وجود داشت.

ما په بروکسل کې د ناټو د غړو هېوادونو په کنفرانس کې د افغانستان د خلکو او دولت په استازیتوب اشتراک وکړ او په دغه کنفرانس کې مې د ناټو مشرانو ته د افغانستان د اوسنی امنیتی وضعیت، تهدیدونو او فرصتونو په اړه وینا وکړه.
د ناټو سازمان ټولو غړو هېوادونو د افغانستان حکومت د سولې له پلان او د اوربند له ابتکار څخه ملاتړ اعلان کړ او د ملی وحدت حکومت دا اقدام یې وستایه.
دوی تعهد وکړ چې پس له دې به په افغانستان کې زیات تمرکز په اولویتونو او نیمګړتیاوو کوی، تر څو د دې مرستو موثریت زیات شی او زموږ امنیتی او دفاعی ځواکونو لپاره بهتره نتایج ولری.
د ناټو سازمان د سیمې په هېوادونو غږ وکړ چې د افغانستان د سولې په برخه کې مثبت نقش ولوبوی او د افغانستان حکومت سره د سولې په کامیابولو کې همکاری وکړی.

اهمیت تعهدات ناتو در این‌است که این سازمان با استفاده از کمک‌های نظامی‌شان، نیروهای امنیتی و دفاعی ما را بیشتر از پیش تجهیز و تمویل می‌نمایند و قوای‌مسلح ما از تعلیمات مسلکی جدید بهره‌مند می‌گردند. حکومت افغانستان به منظور دستیابی به خودکفایی سهم خود را با مدیریت عواید ملی در تمویل نهاد‌های ملی به‌خصوص در مورد نیروهای امنیتی و دفاعی، انجام می‌دهد.

نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان انشاءالله به یک نیروی قدرتمند مبدل خواهند شد که در این صورت نه تنها تغییرات مثبت در وضعیت جنگی رونما می‌شود، بلکه تاثیر مستقیم بر گفتگوهای صلح نیز دارد. ما به هراندازۀ که متکی به خود شویم و قوای‌ مسلح ما توانمند شوند، به همان اندازه حرف‌های خود را در مذاکرات صلح با طالبان از موقف قوی مطرح‌کرده می‌توانیم.

در این سفر دو روزه به بروکسل، با تعدادی از رهبران کشورهای اشتراک کننده ملاقات‌های دوجانبه داشتم. آنان به صورت همه‌جانبه از پروسۀ صلح افغانستان حمایت کردند و تعهد سپردند که به‌خاطر مبارزۀ مشترک علیه تهدیدات مشترک در کنار افغان‌ها ایستاده اند.

در ملاقات‌های جداگانه با رونالد تاسک رییس شورای اروپایی و فدریکا موگرینی مسوول روابط خارجی اتحادیۀ اروپا، به آنان خاطرنشان‌ساختم که برگزاری انتخابات آینده ولسی‌جرگه و شورای ولسوالی‌ها و بعداً ریاست جمهوری حتمی می‌باشد و از آنان به‌منظور نظارت در پروسۀ انتخابات خواستار اعزام ناظرین شدم.

حمایت من از قوای‌خاص و کماندو به‌خاطر تعهد آن‌ها برای حاکمیت قانون بوده و می‌باشد. هدف من این‌است که میراثی را بجا بگذاریم که در آن، انحصار و استعمال مشروع قوه با دولت باشد و تنها به اساس قانون اساسی منحیث یک دولت عادل از قوه استفاده شود.
برای من بحیث سرقوماندان اعلی قوای‌مسلح کشور هرنوع رفتار نیروهای امنیتی و دفاعی کشور که در مغایرت با اصول و قوانین نافذۀ کشور باشد، به هیچ وجه قابل قبول نمی‌باشد.

من در رابطه به تصاویر نشرشده از بازداشت شده‌گان در ولایت فاریاب و نیز وارد شدن تلفات به افراد ملکی طی عملیات نظامی در ولایات پکتیا و ننگرهار به ارگان‌های مربوط هدایت داده‌ام تا تحقیقات جدی و همه‌جانبه را در این زمینه به زودترین فرصت ممکن انجام دهند و گزارش و پیشنهادات شان‌را به سرقوماندانی اعلی ارایه نمایند.

در جریان عملیات‌های نظامی، تلف‌شدن یک فرد ملکی و رفتار خشونت‌آمیز با هیچ بازداشت‌شده‌یی برای من قابل قبول نیست و به نیروهای امنیتی و دفاعی باردیگر هدایت داده‌ام که در علمیات‌های نظامی‌شان از دقت بیشتر کار گیرند.

تمام نیروهای امنیتی و دفاعی کشور در برابر قانون مسوولیت دارند و به مردم پاسخگو می‌باشند، و لازم است تا مطابق به احکام و ارزش‌های دین مبین اسلام، قوانین نافذه کشور، ارزش‌های حقوق بشری و موازین انسانی، رفتار کنند.

قوای‌مسلح افغانستان از سرمایه‌های بزرگ کشور و مردم ما محسوب می‌شوند که با فداکاری و قهرمانی‌شان، اعتماد مردم و جامعه جهانی را بدست آورده اند و نیاز است تا این اعتماد بیشتر از پیش تقویت گردد.
اعمال چند نفر، تصویر بزرگ را نباید خدشه‌دار بسازد و این اعمال باید به هیچ‌وجه روی مسلکی‌بودن و ملی‌بودن نیروهای امنیتی، شک ایجاد نکند.

ما اگر در هرنوع شرایط جنگی قرار داشته باشیم، رعایت نظم و دسپلین عسکری لازم و حتمی می‌باشد، مسوولیت‌پذیری باید به فرهنگ مبدل شود، هرکدام ما مسوول هستیم و به شما اطمینان می‌دهم که با متخلفین طبق قانون برخورد خواهد شد. به نهاد‌های امنیتی و دفاعی هدایت داده ام تا تمام مقررات، طرزالعمل‌ها، قواعد و اصول را بررسی و باز‌نویسی نموده تا به تکرار چنین اعمال خاتمه داده شود.

اجماع کامل ملی برای آوردن ثبات، تحکیم نظام و تطبیق قانون موجود است. افراد مسلح غیر مسوول در سراسر کشور به یک معضله بدل شده اند، عملیات فاریاب، ارزگان، فراه و سایر عملیات‌ها به اساس خواست مردم بوده و مردم تقاضای حاکمیت قانون را دارند. اگر قوای‌امنیتی ما ممثل حاکمیت قانون نباشند، صلح با چالش رو‌به‌رو خواهد شد. برای صلح نیروی مسلکی، ملی و بی‌طرف امنیتی که قابل اعتماد همه باشد نیاز است. برخورد با افراد مسلح غیر‌مسوول یک بحث ملی و خواست عموم مردم است تا در مورد افراد و گروهای غیر مسوول اقدامات لازم صورت گیرد. تمام اقدامات حکومت افغانستان به اساس خواست مردم و در مطابقت با قوانین نافذۀ کشور و به حیث یک حکومت پاسخگو به مردم صورت گرفته است.

بالای دستگاه عدلی و قضایی کشور منحیث یک قوۀ مستقل اعتماد دارم، از اقدامات‌شان حمایت می‌کنم، آن‌ها با حفظ بی‌طرفی خویش در چارچوب قوانین نافذۀ کشور به قضایا، به اساس اصل مسوولیت‌پذیری رسیدگی می‌کنند و از حمایت کامل برخوردار اند.

زه د اسلامی کنفرانس سازمان، د سعودی عربستان له شاهی دولت او په خاصه توګه د سعودی پاچا خادم الحرمین الشریفین، د سعودی ولیعهد محمد بن سلمان او د اسلامی کنفرانس سازمان له سکرټرجنرال څخه مننه کوم چې د افغانستان د سولې په هکله یې د اسلامی نړۍ د دینی عالمانو د کنفرانس میزبانی وکړه.
زه د اسلامی نړۍ له دینی علماوو څخه مننه کوم چې د افغانستان د جنګ او انسان وژنې په اړه یې خپل دینی او اسلامی رسالت تر سره کړ او زموږ په خاوره کې یې روانه جګړه فتنه وبلله او په افغانستان کې یې د سولې په حمایت خپل غږ پورته کړ.
دا د افغانستان د دینی علماوو غږ دی، په اندونیزیا کې د دینی علماوو غږ دی، د خادم الحرمین الشریفین غږ دی او دا د ټولو افغانانو او د افغانستان د حکومت غږ دی. دغو دینی علماوو په خپل اسلامی رسالت سره د روانې جګړې دینی مشروعیت په مکمل ډول واخیست، اوس د دې جنګ د دوام لپاره طالبانو سره هیڅ دلیل نه دی پاتې، ځکه اوس طالبان له ټولې اسلامی نړۍ سره مواجه دی او د ټولې اسلامی نړۍ له علماوو سره مواجه دی.
اوربند ثابته کړه چې طالبان له جګړې ستړی شوی دی او زموږ عظیم ولس سوله غواړی اوس د دې وخت دی چې د اسلامۍ علماو متفقانه غوښتنې ته لبیک ووایو او په جدی توګه د سولې مذاکرات پیل کړو.

نصرت پارسا خبرنگار رادیو آزادی:
شما درباره انتخابات صحبت کردید، من درباره انتخابات می خواستم سوالم را مطرح کنم آن هم کمتر از یک دقیقه، شما گفتید که انتخابات ریاست جمهوری حتمی برگزار می شود، آیا اراده وجود دارد که در انتخابات آینده از حکومت توافقی سیاسی جلوگیری شود و حکومت به اساس قانون اساسی شکل بگیرد، اگر ساده تر بگویم، چقدر اطمینان وجود دارد که از تکرار یک قدرت موازی مثل ریاست اجرائیه جلوگیری شود؟

څاروان، د امریکا غږ خبریال:
زما پوښتنه ستاسو د لومړی مرستیال د راستنېدو په تړاو ده، داسې اوازې یا خبرونه دی چې ګواکې مذاکرات روان دی چې دی به بېرته ژر راستون شی؟

ذبیح الله دوراندیش خبرنگار تلویزیون خورشید:
جناب رییس جمهور! شما چندی پیش سفری به ولایت لغمان داشتید، خانواده ای از لغمان ادعا دارند که دخترشان از اثر تیز رفتاری موترهای نگهبانان شخص رییس جمهور که شما بودید، جام شهادت نوشیده است، شما که بارها از مبارزه با عدالت، مبارزه در برابر کسانیکه نقض قانون انجام می دهند، سخن زدید، آیا این موضوع را پیگیری نموده، عاملین این قضیه را بازداشت کردید؟

علی اصغری خبرنگار تلویزیون آریانا نیوز:
انتخابات ریاست جمهوری به تعقیب انتخابات مجلس نمایندگان پیش‌رو، قرار است راه‌اندازی شود، آیا شما در این انتخابات اشتراک می‌کنید یا خیر؟ و اگر اشتراک می‌کنید، بخش اعظم از متحدین تان را در حال حاضر ظاهراً از دست دادید و با کدام تکت شما به انتخابات می‌روید؟

رییس جمهور غنی:
متحدین من ملت افغانستان است، سه قشر عظیم افغانستان: جوانان، زنان و فقرا. هدف من قدرت نبوده، خدمت می‌باشد و هدف من خدمت بوده است. ائتلاف های که ضروری است انجام خواهد شد، ائتلاف های دیگری که صورت می گیرد، حق مسلم مردم افغانستان است که ائتلاف های خود را انجام بدهند. انتخابات، باید بالای انتخاب بدیل‌های واضح و مشخص باشد، آیا می خواهیم بحران های چهل ساله را ختم کنیم؟ و یا می خواهیم که بحران‌های چهل ساله را عمیق‌تر بسازیم؟ این انتخاب مردم افغانستان است! به وضاحت باید مردم در این رابطه فیصله کنند، انتخابات را یک قشر تعیین کرده نمی تواند، اکثریت قاطع مردم افغانستان نتایج انتخابات را تعیین می کند. آیا هنوز هم نسل من آینده افغانستان را رقم بزند یا این نسل؟ این انتخاب واضح‌ تان است! ۴۹ فیصد کابینه از ۴۰سال عمرشان پایین است. می خواهید که عمر کابینه دوباره به اوسط ۶۵ برسد؟ دیگر انتخاب کنید که وضاحت داشته باشد، تا به‌صورت واضح و نقطه ای اساسی انتخابات شفافیت آن است. از این جهت هم سر جامعۀ مدنی، هم سر جامعۀ مدنی بین‌المللی من صدا می‌کنم که بهترین امکان نظارت را سر انتخابات فراهم کنند و هر نوع ضرورتی که برای ایجاد فضای بهتر شفافیت وجود داشته باشد، من در خدمت تان هستم.

در جواب سوال جناب پارسا صاحب، انتخابات نتایج شکل آیندۀ سیاست افغانستان را تعیین خواهد کرد، این پیش از وقت است که در این مورد ما بحث های طویل داشته باشیم. نقطه ای بنیادی این است که در انتخاب، حتماً کاندیدهای عمده ای که بروز می‌کنند، طرح‌های خود را به ملت ارائه می‌کنند و ملت سر آنان قضاوت خواهد کرد. امید من این است که بر هر کس ملت رأی می‌دهد، یک رأی قاطع بدهد که یک برنامه واضح و قابل پاسخ‌دهی ایجاد شود.

سوأل جناب شما مطلق به جای است تحقیقات دوام دارد، هر اشتباه عمدی یا غیر عمدی که صورت گرفته باشد، تحقیقات می‌شود و حق به حق‌دار می رسد. من، اول به آن خانواده تسلیت می دهم، چون من به ناتو رفته بودم، پروگرام من این است که همراه خانواده شخصاً می بینم، تمام مسائل شان را می‌شنوم و تعهد واضح من است که هر اشتباهی که شده باشد پاسخگو خواهیم بود. جان یک طفل، جان یک جهان است و عزت یک خانواده افغان از همه بیشتر است، ضرورت رفتن من به ولایت ها از خاطر از این است که مردم واضح بفهمند که رییس جمهور افغانستان را به ترس وادار کرده نمی توانند که نزد مردم خود نرود. دلیلی که من به ننگرهار و خاصتاً لغمان رفتم، از خاطر از این بود که زیادترین تهدیدات امنیتی را امنیت ملی آورد و در همان صبح هم گفتند که نرو! این وضعیت برای ما قابل قبول نیست. ما بعد از خداوند (ج)، مالک از این خاک هستیم. ما مسوول هستیم و خطر را قبول می کنیم، اما هیچ نوع ضرری به یک طفل، بدون جبران و بدون پاسخ نمی ماند.
د جنرال صاحب دوستم موضوع د غور لاندې ده او احتمال د راتګ یې کافی ډېر دی. لوی څارنوالۍ سره واضح خبرې شوی دی، ځکه موضوع حقوقی جنبه لری او نور مواد به انشاالله ژر تر ژره له تاسو سره شریک شی.

خالده رشید خبرنگار تلویزیون زن:
آقای رییس جمهور می خواهم سوالم را با طرحی پرسشی از صلح داشته باشم که شما در نشست بروکسل حضور یافتید، نشست دو روزه و خصوصاً در روند گفتگوهای صلح بحث و مذاکره شد، چندین بار ما شاهد نشست‌های مختلف روی پروسه صلح در کشور بودیم که هر کدامش باید نوید دهنده ای صلح در کشور می بود، آیا واقعاً این نشست، با این که یک نشست بود، تضمینی وجود دارد که درب گفتگوهای صلح واقعاً با طالبان باشد، حالا شما از آتش‌بس هم یادآوری کردید که شما آن را یک نقطۀ مهم خواندید. چقدر حالا تضمینی وجود دارد که بعد از نشست بروکسل واقعاً یک صلح معنادار و واقعی در کشور بیاید؟

مجیب احساس، د کابل نیوز خبریال:
زما پوښتنه د ټاکنو په تړاو ده، تېره ورځ یو شمېر سیاسی ګوندونو له حکومت څخه غوښتنه وکړه چې د ثبت نام اوسنۍ پروسه ستونزه لری او حتا په ډېرو مواردو کې دوی خپل وړاندېزونه درلودل دوی ویل تر څو چې دغه پروسه الکترونیک او بایومتریک نه شی دوی په ټاکنو کې ګډون نه کوی. فکر کوئ امکان شته چې دغه پروسه له سره پیل او د دوی غوښتنې په پام کې ونیول شی؟ ځکه دوی ګواښ کوی چې دغه پروسه به له یوې مخې تحریم کړی. د ولسمشریزو ټاکنو په تړاو داسې هم ویل کېږی چې وضعیت ښه نه دی او احتمال د دې شته چې حکومت په یوه ډول سره راتلونکې کې د ولسمشریزو ټاکنو لپاره د یوې جرګې له لارې هڅه وکړی چې د واک د غځولو پرېکړه وکړی، آیا داسې څه شته؟
جمهور رییس: مننه له دې چې زه مو له دې خبر کړم چې د جرګې خبرې کېږی. د افغانستان اساسی قانون سل فیصده تطبیقیږی. نه جرګه غوښتل کېږی او نه بل حرکت. اساسی قانون واضح، مشخص او مبرهن دی. یوازې د افغانستان ولس فیصله کوی، د افغانستان ستر ولس له ۸،۶ میلیون نه زیاتو خلکو ثبت نام کړی، نور څه غواړئ!. ملګرو ملتونو ویلی چې ۴،۲ میلونه کافی دی، دوه چنده د افغانستان ولس راغلی دا سیاسیون څوک دی چې د افغان ولس په استازیتوب غږیږی؟ چا انتخاب کړی دی؟ څو فیصده رایه یې ګټلې ده؟ څه وخت ولس دوی ته اختیار او واک ورکړی چې د ولس استازیتوب وکړی؟ زه د افغانستان د ولس ولسمشر یم. د افغانستان د ولس په رایه باندې دلته کیناستلې یم. نه مې زور درلود او نه مې زر. د مغزو له برکته دلته راغلې یم. راشئ! د انتخاباتو په میدان کې داخل شئ. کومه ازادی یې بنده شوې ده؟ د چا مخه نیول شوې؟. میلیارد کنځلی کوی. د دوی طرحه کومه ده؟. څلوېښت فیصده چارې د دوی په لاس کې وې، څه یې وکړل؟ د دې څلوېښت کالو ځواب دې ورکړی. که غواړئ چې بحث ته راشو نو راشئ چې واضح بحث ته راشو. یو ملی بحث په دې نه کېږی، دا چې زه حوصله لرم خو د حوصلې مانا دا نه ده چې زه ډار لرم. که د وزارت مالیې په موقف کې وای، بحث به مو لیدلی وو، ځکه د ولسمشرۍ په موقف کې مجبوره یاست چې حوصله ولرئ. اما مانا د دې نه لری چې هر څوک راشی او ووایې چې د دې وطن واک لری. دوی ته د وطن واک چا ورکړی او په کوم اساس باندې؟ د فاجعې ځواب راکوی؟ د دې بحران ځواب راکوی یا یې نه راکوی؟ که تحریموی یې دوی څوک دی چې تحریموی یې؟

بله خبره له ما سره نه ده خبره د ټاکنو له خپلواک کمېسیون سره ده. ما یوه ورځ په کمېسیون کې مداخله کړې؟! ما یوه ورځ د کمېسیون له یوه غړی سره لیدلی دی؟! دا د ولس کار دی، دا د مدنی ټولنو کار دی. هر وارې باید فضا شنډه نه شی او مخصوصا په ولسمشریزو انتخاباتو کې، بیا درته تکراوم ، هیڅ بدیل بې د ولس له رایې څخه نشته. موږ خپل ټول امنیتی او دفاعی قوت په کار اچوو چې د ولسمشرۍ انتخابات په دقیقه توګه وشی او تاسو ولیدل ما اعلان وکړ هر وخت چې د اساسی قانون په اساس د ټاکنو خپلواک کمېسیون د ټاکنو وخت ټاکی، زه یې د سر په سترګو منم. هره فیصله چې د افغانستان ستره محکمه وکړی، زه یې د سر په سترګو منم. حاکمیت د قانون دا دی او دلته واضح باید ولس بحث ته راشی او که خلک مسلح قواوې لری، ځان ته څنګه سیاسی احزاب وایی؟ ولس باید دا فیصله وکړی چې که سیاسی احزاب دی، سیاسی احزاب باید مسلح قوه ونه لری او د سیاسی احزابو ګډون ضرور دی. د افغانستان ټولنه سیاسی احزابو ته ضرورت لری اما دوی باید په دې شرایطو کې خپل مسوولیت ومنی. د افغانستان تمویل یوازې زما کار دی؟ په څه حالت کې دا وطن ما ته په میراث را پاتې شو. دنیا په تېښته کې وه او که نه؟ خزانه مو خالی وه او کنه؟ امنیتی قواوو لپاره مو کومه ژمنه وه او که نه؟! اوس فکر کوئ چې دا ټول اتومات دی. ددې پرځای چې جشن ونیسو دا شپږ کاله زموږ د امنیتی او دفاعی قواوو تمویل اسانه خبره ده؟ اسلامی نړۍ ولې یوه ورځ له مکې معظمې او مدینې منورې نه د سولې لپاره پخوا غږ راپورته نه شو. دلته خو باید وګورو چې څه کوو او چېرې ځو؟ یو عدالت او عادلانه قضاوت باید موجود وی چې موږ په واضح توګه ورسېږو او له یو بل سره وغږېږو. کوم سیاسی ګوند ته، کوم سیاسی شخصیت ته، زما او د دولت له خوا د سر د وېښته په اندازه تاوان رسیدلی دی؟ د چا ازادی سلب شوې ده؟ کوم شخصت ته مو په سپکه کتلی دی؟ ټولو سره په دوامداره توګه مشوره کوو او که نه کوو؟ نو باید پوه شی چې مشورې یو اړخیزې نه دی. مسوولیت باید په دواړو خواوو کې وی او زما غوښته د ټولو محترمو احزابو او سیاسی جریانونو نه دا ده چې اساسی قانون زموږ د بحرانو د حل کلی ده. شفاف انتخابات موجب د دې کېږی چې ولس فیصله وکړی چې څوک ورڅخه استازیتوب وکړی. هر څوک چې دغلته درېږی باید له ولس نه استازیتوب وکړی. بدیلې لارې تجربه شوې او که نه شوې؟! دیکتاری مو تجربه کړه او نه؟! د خاص اعضاوو انتصاب مو تجربه کړ او نه؟! نتیجه یې څه وه؟ بحران! بحران پس له بحران نه. زموږ خبره او هدف دا دی چې اوس باید بحرانونه حل کړو او ټول ولس باید دې کې شامل وی او له ټولو احزابو نه په احترامانه غوښتنه کوم چې د مشکلاتو د حل لپاره راشی. بایومتریک په شپږ میاشتو کې امکان لری؟ غواړئ چې دا پارلمان تمدید کړئ؟ آیا ولس له دې پارلمان نه خوښ دی که نه دی؟ آیا غواړئ چې د ولسمشرۍ انتخابات شاته ولوېږی چې سیاسی بحران راشی؟ او یا غواړئ چې په وخت او زمان خپل کارونه وکړو. دلته باید واضح قضاوت ولرو.

از سوال شما نهایت تشکر! شما کلمه ای تضمین را بکار بردید، در سیاست کلمۀ تضمین معنای مشخص ندارد، سیاست راجع به کوشش هدفمند است، راجع به بدست آوردن ممکن است نه راجع به تضمین! چه تغییر کرد، تعادل قوا برای آوردن صلح به‎صورت اساسی نسبت به دوام جنگ، تغییر داده شده است.

نقطه اول: اجماعی بین‌المللی در قسمت صلح برای یک دهه وجود نداشت یا زیادتر از یک دهه، امروز اجماع کامل بین‌المللی برای صلح وجود دارد، کنفرانس بروکسل ممثل این اجماعی بین‌المللی است.

نقطه دوم: ابتکار صلح و آتش‌بس را حکومت وحدت ملی گرفته است، استقبال کامل از ابتکار ما بود. در گذشته یک ذهنیت وجود داشت که صلح را باید دیگران برای مان بیاورد! سر میز باید گذاشته شود و باز ما دعوت شویم که در طعام سهم بگیریم. نقطه ای که اساسی است، ما باید صلح را بخواهیم و ایجاب این را می‌کند که جامعه و کمبودی های خود را به‌صورت اساسی بررسی کنیم.

نقطه سوم: سه سال پیش، آیا اکثریت مبصرین به این فکر نبودند که قوای امنیتی و دفاعی افغانستان خدا نکرده پاشیده خواهد شد و توان این را نخواهد داشت که بقای افغانستان را تأمین کند. خواهر گل! ما از یک امتحان بسیار سخت برآمدیم. از یاد مردم رفته است که ۱۳۰هزار بیشتر قوای بین المللی باز در حدود ۶۰۰ هزار قراردادی، ممدشان واقعی بودند و حالت مشابه بود. در سه سال قوای امنیتی، دفاعی افغانستان از حالتی که یک طفل دوازده ساله یک مسوولیت خانواده را می گیرد، به یک جوان برومند مبدل شد، اصلاحات قوای امنیتی و دفاعی ما موجب این شده که امروز اعتماد واضح دنیا وجود دارد که قوای امنیتی و دفاعی ما قابلیت دارند، متلاشی نمی شوند، ظرفیت شان روز به روز زیادتر میشود، قوه کوماندوی ما دو چند می شود، قوه هوایی ما سه چند می شود، ظرفیت دارند اما مشکلات جدی را هم گفتیم در سابق دیده بودید که کدام جنرال از خاطر فساد اداری به بندی خانه برود ، امروز چند تا هستند؟ سیستم در حال جور شدن است. چرا سر قوای امنیتی و دفاعی اتکا میکنیم، از خاطری یک موقعیت صلحی را که می خواهیم باید از ضعف و زاری نباشد از اجماع ملی باشد.

دوم: مساله ای بنیادی است که بعد از صلح امنیت افغانستان را کی نگه میکند؟ این خوب است که یک مسوولیت ملی است و آیا بدون قوای امنیتی و دفاعی پاسخگو، این کار را انجام داده می توانید؟ یا پس افغانستان را خدای نکرده به جزایر قدرت تقسیم می کنید؟ باید یک راه واضح و یک نقشه واضح داشته باشیم.

نقطه ای دیگر اجماع منطقوی است. کنفرانس تاشکند بهترین ممثل ایجاد اجماع منطقوی بود. ما در قسمت اجماع منطقوی با یک کشور(جمهوری اسلامی پاکستان) روی کاغذ پیشرفت خوب داشتیم و در عمل منتظر اقدام هستیم. چون باید وضاحت داشته باشیم، اما اجماع منطقوی در کنفرانس شانگهای به موثرترین وجه اش ایجاد شد. قدم سوم اجماع جهان اسلام است، آیا جنگ، خشونت، کلمه مهم فتنه که استعمال شد، این انتحار و انفجار به اساس تعبیرهای غلط که در دین مبین ما اساس واضح ندارد، توجیه شده بود یا نه؟ امروز در قدم اول اندونیزیا بزرگترین کشور جهان اسلام، اولین میزبان گفتگوها بین علمای ما، علمای پاکستان و علمای اندونیزیا شد و در این چند روز با میزبانی خادم الحرمین الشریفین. حرف در چیست؟ جنگ تنها از راه جنگ و استعمال زور خاتمه نمی یابد. باید جهات سیاسی، جهات فرهنگی و مخصوصاً جهات دینی آن، مورد توجه جدی قرار بگیرد. نقطۀ که برای تان میگویم و خدمت تان نتیجه گیری فعلی را می کنم. در این مرحله فیصدی امکان صلح به مراتب زیادتر شده است، اما تضمینی که در پروسه سیاسی وجود داشته باشد، تا هدف را بدست نیاورید، این را ابراز کرده نمی توانید که کامیاب شده اید. کوشش های دوامدار کار دارد. وضعیت ما چیست؟ در افغانستان فضل خداوند سر ضرورت صلح اجماع کامل اقشار، تمام اقوام و تمام نهاد ها وجود دارد. قیمت صلح هنوز معلوم نیست، قیمت صلح در چهارچوب مذاکرات معلوم می شود و وقتیکه سر قیمت صلح بیاییم، باید یک بحث ملی وجود داشته باشد. من به حیث رییس جمهور تان این صلاحیت را دارم که اجماع ملت را به یک پروگرام صلح مبدل کنم. اما تصویب موافقۀ صلح باز ضرورت مذاکره، ضرورت مشوره، و بلاخره اجماع را می خواهد. به یک روز صلح نمی آید، چهل سال است یک قسمت بحران ها، بیست و دو سال است قسمت دیگرش، هژده سال است یک قسمت دیگرش! ما باید وضاحت داشته باشیم که تمام این ابعاد را به وضاحت می بینیم! چون لازم و ملزوم یکدیگر هستند، چرا جنگ افغانستان یک جهت اش جنبۀ داخلی دارد، جنبه های دیگرش منطقوی و بین المللی است. جهت داخلی را ما باید در مذاکرات بین الافغانی حل کنیم، جهات منطقوی و بین المللی اش را باید با کار دوامدار صلح در افغانستان و آوردن ثبات شاید از پیچده ترین مسایلی باشد که قرن بیست و یک به آن مصادف شده و امید این است که با تدبیر، با عقل و با اتفاق ما بتوانیم آرمان ملی تمام اطفال ما را که نفس کشیدن آزاد است به زود ترین فرصت عملی کنیم.

تشکر!

>>>   طوریکه در تصویر دیده شد تمامی گپ های غنی دروغ ویک فریب است به سخنان او هیچگاه باز نخوریداین یک چال دیگر فریبکاری غ است
قاری

>>>   سوال خبر نگار افغان نیوز:
محترم رییس صاحب! از چهل سال بدینسو در افغانستان جنگ جریان دارد. جنگ اول جهانی سه سال طول کشید. جنگ دوم جهانی شش سال طول کشید. در افغانستان چه وقت صلح خواهد آمد؟
در جواب تان باید بگویم که اینطور نیست که از چهل سال بدینسو تلاش های صلح در افغانستان جریان نداشته باشد.
به مجردی که قوای شوروی در افغانستان وارد شد، همزمان جهاد مردم افغانستان و در پهلوی آن تلاش های صلح آغاز شد.
ببرک کارمل دروازه های محبس پل چرخی را باز کرد و تمام زندانیانی را که در زمان خلقی ها در محبس بودند و هنوز زنده بودند، رها کرد.
خادم حرمین شریفین از رهبران جهادی در پاکستان ، درمکه مکرمه دعوت کرد و آنها به مکه مکرمه رفتند و همه شان در مکه دست خود را بالای قرآن گذاشتند که اتحاد میکنیم، اما در هنگام برآمدن از مکه مکرمه یکی از رهبران از دیگری پیشتر برآمد و عاجل اتحاد شان برهم خورد.
دولت داکتر نجیب الله مصالح ملی را اعلان کرد و خواهان برگشت ظاهرشاه با بای ملت شد که به مخالفت رهبر جهادی وقت عبدالرسول سیاف مواجه شد و اخطار داد که اگر ظاهر شاه دوبار
ه به افغانستان برگردد، باید چشم های خود را سرمه کرده بیاید و آماده قربانی باشد.( هرچند بعد از حادثه یازدهم سپتامبر او به کابل آمد و سیاف از او استقبال کرد).
بینین سوان نماینده ملل متحد به کابل آمد و به داکتر نجیب الله گفت که همه مسایل حل است و رهبران جهادی با هم توافق کردند و دولت موقت را در پاکستان به ریاست صبغت الله مجددی تشکیل کردند و فقط منتظر خودت هستند که استعفی بدهی.
داکتر نجیب گفت: درست است. اینه من استعفی میدهم و این هم استعفی نامه من و بار و بستره اش را جمع کرد و به میدان هوایی رفت که توسط طیاره به هند نزد زن و اولاد های خود برود، نفر های دوستم او را در میدان هوایی دور دادند و گفتند که بخیر، کجا میری؟
بیچاره آمد و در نمایندگی ملل متحد در کابل پناهنده شد.
صبغت الله مجددی که برای دو ماه رییس موقت انتخاب شده بود، بعد از دو ماه بخاطر تأمین صلح در افغانستان، امضأ قوماندان های جهادی را گرفت که قوماندان ها میخواهند که من به رییس جمهوری خود ادامه بدهم.
همان بود که ربانی از پشاور به کابل آمد و او همراه احمد شاه مسعود به مجددی گفتند که بخیز و جیل و پوستک خویش را بگیر و از ارگ برآی.

در عین حالی که جنگ ها بین تنظیم های مختلف در کابل دوام داشت، وقت ریاست جمهوری ربانی پوره ش و او بخاطر تأمین صلح در افغانستان، شورای حل و عقد را برگزار کرد که به ریاست جمهوری خود دوام بدهد.
اما جنگ هنوز شدت ش بیشتر شد. زیرا کسانی که در نوبت منتظر چوکی ریاست جمهوری نشسته بودند، نوبت خویش را در خطر دیدند.
درین حالت بود که یک گروپ جدید بنام طالبان در پاکستان ایجاد شد و برای تأمین صلح به طرف افغانستان حرکت کردند.
آنها با بیرق های سفید خود که نشان صلح بود، ولایت به ولایت در حرکت شدند و کسانی که تسلیم شدند، تسلیم شدند و کسانی که تسلیم نشدند، هم خودشان کشته شدند و هم جایداد های آنها نابود شد.
یک گروپ انتحار کننده های عرب بنام ژورنالستان، بخاطر تأمین صلح در افغانستان بالای احمد شاه مسعود حمله انتحاری کردند و او را به قتل رساندند.
بعدآ حادثه یاز دهم سپتامبر واقع شد و قوای امریکا و ناتو بخاطر تأمین صلح در افغانستان، از هفده سال بدینطرف در مقابل طالبان جنگ میکنند.
رییس صاحب گذشته جناب حامد کرزی خود شان در زمان ریاست جمهوری شان، آخوند ملا عمر صاحب را برادر خواندند و خواهان صلح با آنان شدند و شورای صلح را ایجاد کردند.
حالا من نیز با طالبان صلح میخواهم.
پس شما یک مرتبه نظر بیاندازید که درین چهل سال گذشته چقدر تلاش ها بخاطر صلح صورت گرفته است. اما متاسفانه به نتیجه نرسیده است.
پس مسؤل ما نیستیم. شاید اراده خدا نرفته باشد.
پس تو باید مسؤل اصلی را پیدا کنی و خانه اش را پیدا کنی که در کجا است؟
من یک نشانی برایت میدهم و یک بیل و کلنگ نیزبرایت میدهم که بروی و خانه اش را از بیخ و بن خراب کنی.
همین حالا بخیر و خوبی حاجی صاحبان شروع کردند به رفتن به خانه او.
من یک مکتوب به وزارت حج و اوقاف میدهم که خودت را همراه بیل و کلنگ در زمره هیأت اداری بگیرند و مفت و رایگان بخاطر خراب کردن خانه مسؤل جنگ های افغانستان به مکه معظمه ببرند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است