تاریخ انتشار: ۰۹:۵۹ ۱۳۹۷/۴/۲۹ | کد خبر: 152883 | منبع: | پرینت |
در نتیجه حملات هوای قوای خارجی و داخلی در منطقه خلازی ولسوالی چهاردره ولایت قندوز دست کم 28 تن که اکثر آنان زنان و اطفال هستند کشته شدند.
به گزارش اسپوتنیک، گفته میشود که اکثر اجساد این زنان و اطفال هنوز هم زیر آوار های منازل شان باقی مانده است،
هدف قرار دادن افراد ملکی افغانستان در حالی صورت میگیرد که چند روز قبل در ولسوالی زرمت ولایت پکتیا نیز در نتیجه بمبارد قوای هوای خارجی چندین تن از افراد ملکی نیز کشته و زخمی شده بودند.
در همین حال گفته های وجود دارد که بمبارد قوای هوای در ولسوالی چهار دره ولایت قندوز در حالی صورت میگیرد که هیچ یکی از افراد وابسته به طالبان در این خانه ها جابجا نشده و این تلفات جز زنان و اطفال به هیچ یکی از دیگر افراد وارد نشده است.
در همین حال گروه طالبان با پخش خبرنامه ای میگویند که هر زمانیکه قوای خارجی و داخلی در نبرد ها با آنان شکست میخورند با بمبارد هوای خانه های مردم را ملکی را هدف قرار میدهند که گویا وابستگان طالبان هستند که این عمل آنان خلاف تمام قوانین جنگی میباشد و با هدف قرار دادن خانه های افراد ملکی نقض سریع حقوق بشر را مرتکب شده اند.
کد (10)
>>> لعنت بر طالبان خونخوار مزدور آمریکا
>>> ظاهر_شاه واقعا کی بود؟
و برای ملت چه کرد؟
این خانم Francesca Marino است. سردبیر روزنامه "Stinger Asia" که اخبار مربوط به افغانستان را در 30 سال اخیر به روزنامههای «ایتالیوی و سویسی» تحت پوشش داشته است. ظاهرشاه (شاه اسبق) در شهر روم (ایتالیا) در همجواری آنها زندهگی میکرده است. میگوید که مشکل شما مردم افغانستان این است که «خانهمجلل» تانرا در جای دیگری میسازید و در مزرعهتان نیز برای دیگران میکارید پس نه آنجایی که «خانهمجلل» تان انتخاب کرده اید، برای تان «خانه» میشود و نه از «مزرعه» تان چیزی را حاصل میکنید که برای خودتان باشد. پادشاه تان خانه مفشن و تفریحگاهاش را در روم ساخت ولی هیچگاهی به فکر «روم» ساختن افغانستان نبود.
بلی، با تلخکامی کامل، واقعیت در سرزمین ما برای قرن ها همین بوده و است.
نوت: تعدادی از دوستان استدلال میکنند که فلان و فلان ابرقدرت ها در افغانستان منافع دارند و آتش جنگ را شعله ور نگاه خواهند کرد. به نظر من این بسیار یک استدلال اشتباه و ناشی از یک تفکر ذلیلانه است که اوج نداشتن خود باوری، اراده و اعتماد به نفس را نشان میدهد. سوال اینجاست که پس سهم ما به عنوان صاحب و تصمیم گیر برای این سرزمین چیست و کجاست؟ طرح، استراتیژی، دیدگاه و تلاش ما برای حفظ وطن ما چی بوده است؟ آیا لازم است آینده و امروز ما را تسلیم سرنوشت و تقدیر کنیم؟ و منتظر بمانیم که دیگران برای ما چی تصمیمی میگیرند؟ یا اینکه خود ما آینده را بسازیم و خلق کنیم.
«اگر 5 کشور نه، بلکه 195 کشور هم اگر بخواهند که برای تامین منافع شان افغانستان را محل تنازع و جنگ نگه بدارند، باز هم ما «مسوول» هستیم تا با راه حل عملی و دقیق همه را ناکام سازیم. قبول میکنم که این کار ساده و یک شبه نخواهد شد ولی قطعاً امکان دارد و یک خیال نیست.
در آخر روز، این وطن متعلق به ماست. تصمیمگیر برای آن خود ما باید باشیم. تاریخ و نسل های آینده در باره مدیریت صاحبان این سرزمین قضاوت خواهند کرد نه در باره دسیسه بیگانه ها.
میهنم!
دشمنانت، نابود باد!
مصطفی امید
>>> طالبان نا مرد خودشان از خانه فرار میکنند و فامیل خود را طعمه بمب ها میسازند.
>>> متا// چرا باطالب همدست میشوند تمام مردم همان منطقه بمبارد شده طالب ومخالف دولت هستند
>>> Khanaqai
به یاد دارید؟
وقت که عیسی خان شما مشهور به تق چپه کو طالبان را کشت ما برایش موتر داده تقدیر نمودیم.
اما سرباز ما که سالها علیه طالب جنگید شما آنها را کشتید و تحقیر نمودید.
از یادتان نرود.
این کار اثبات میکند که وطن دوست هست و که خاین.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است