بسیاری از کاربران هزاره نوشته‌ اند که ازبک‌ها به مطالبات شان رسیدند اما هزاره‌ها تلاش‌ها و تظاهرات شان عقیم ماند.

آیا به راستی با آمدن جنرال دوستم خواسته‌ها و مطالبات ازبک‌ها تامین گردید؟
در پاسخ باید گفت خیر زیرا جنرال دوستم با آرای گسترده‌ی ازبک‌ها به قدرت رسید اما با توطیه‌ی ارگ و غنی تبعید گردید با برگشت جنرال دوستم به دفتر کارش تازه ازبک‌ها بجای اول برگشتند همان جایی که قبل از تبعید دوستم قرار داشتند.

آیا میزان حضور ازبک‌ها در وزارت، ادارات دولتی، سفارتخانه‌ها، نهادهای امنیتی و... امنیتی نیز به میزان شعاع وجودی آنان نیز برآورده شد؟ آیا ناامنی ولایات شمال کشور برطرف خواهد شد؟ همان ناامنی‌هایی که زندگی را برای مردم آن سامان تنگ کرده بود و جنرال دوستم نیز بخاطر مبارزه با همان ناامنی‌ها با توطیه مواجه و تبعید گردید.

اگر صرف بازگشت جنرال دوستم بدون اینکه به تبعیض‌ها علیه خلق ازبک پایان داده شود را برای ازبک‌ها موفقیت به شمار آوریم، تظاهرات 27 ثور جنبش روشنایی نیز چنین موفقیتی را در پی داشت زیرا صلاحیت‌ های محقق و دانش را که از آنها گرفته شده بود به آنها برگرداند و آن دو مسافر ارگ را از مسافر بودن خارج کرد بنابراین دیدیم آنها که قبل از تظاهرات 27 ثور از بی‌ عدالتی و تبعیض تا سرحد مقاطعه با حکومت شکایت و به مسافر بودنشان اعتراف داشتند بعد از تظاهرات 27 ثور مورد توجه ارگ قرار گرفتند و به همین دلیل عدالت را تامین ‌شده دانسته و با تمام توانشان از ارگ و سیاست‌ های حذفی ارگ حمایت و مردم را به خواستن عدالت اضافی و تفرقه‌اندازی متهم کردند.

بنابراین اکنون جنرال دوستم که با حمایت مردم خود به کشور و وظیفه‌ی خود برگشته است نباید به صرف برگشت خود دلخوش باشد بلکه برای رفع تبعیض و بی‌عدالتی و تامین حقوق شهروندی همه‌ی شهروندان و بخصوص زدودن رنج تبعیض از چهره ازبک‌ها تلاش و جلوی انحصارطلبی غنی و تیمش را بگیرد.

خلق متحد ازبک نیز نباید صرفا به آمدن جنرال دوستم و رهایی قیصاری راضی شوند بلکه مبارزاتشان را برای برقراری عدالت و رفع تبعیض ادامه دهند.

محمد نسیم جعفری

>>>   Badry
بلی دقیق ، فکر می کردم آقای جنرال هنگام رسیدن به اردوگاه کابل باید قوماندان قیصاری را در آغوش می گرفتند و بعد راساً شبرغان نزد مردم خود می رفتند . اما برخلاف ، به آغوش انتحاری شتافتند و به دسترخوان قبیله بسم الله گفته غذا نوش جان گردند . حیف آنقدر خون هموطنان ازبیک ما که درین راه ریخت و به فنا رفت .

>>>   Amirzada
اولین دروغ بزرگ دوستم پس از بازگشت: "مریض بودم"
فریاد و گیریه دوستم را در بیشتر از یک سال گذشته شنیدیم که می گفت "غنی پاشیست( فاشیست) من را به وطن اجازه برگشت نمی دهد."
اما در نخستین سخنرانی خویش دروغ شاخدار گفت" من جهت معاینات صحی و چکپ به ترکیه رفته بودم. در مدت ۱۴ ماه خوب تداوی اساسی و مهمان نوازی از طرف مقامات بلند پایه ترکی و شخص رجب طیب اردوغان شدم".
اما دوستم ناگهان از غنی تشکری کرد، که اجازه داد به کشور برگردد.
به نظر می رسد قسمت اول سریال جالب جدید دوستم تازه شروع شده.

>>>   مر راوی
مردم هژده روز تمام، در گرمای سوزان، مظاهره و راهپیمایی کردند، گفتند :
مرده باد اشرف غنی !
جنرال دوستم باید به وطن بیاید !
جنرال دوستم آمد و نخستین گپش این بود که : زنده باد اشرف غنی، من شانه به شانه همرایش کار می کنم ،شما مردم برویید « دمبوره بزنید ، طبله بزنید » !‌

>>>   5 minuten ·
پریشان گویی های دوستم، عطا و محقق
استاد عطا می گوید: " دوستم به زور قومش به کشور برگشته" ، ولی خود را هم درین افتخارات شریک می داند. اما سپس از رئیس جمهور غنی تشکری می کند، که اجازه داد دوستم به کشور برگردد.
استاد محقق می گوید:" از پروسه صلح رئیس جمهور با طالبان حمایت می کنیم". ده کجا و درختها کجا!
دوستم برخلاف استاد عطا می گوید:
" من مریض بودم" و بعد می گوید، تشکر از رئیس جمهور که به او اجازه برگشت به کشور را داد و این همه تدابیر امنیتی و شکوه را فراهم کرد.
بلاخره سر کلاوه این داستان را نفهمیدیم، که زور مردم دوستم را به کشور برگشتانده و یا زور غنی؟
از کی باید ممنون بود از مردم فداکار ازبیک و یااز حسن نیت غنی؟

>>>   مر راوی
از فرموده های جنرال دوستم :
ده ، پانزده روز .... زیر داکترهای تورکی بودیم ... گفتن که یکبار دگه ، یکبار دگه..... معاینه اساسی چک آپ بکار اس !
و ، هه ، جشن میکنه ، امشو جشن کنه ، دمبوره بزنه ، طلبه بزنه !‌

>>>   چیزی که اتاقی فکری بگه همان می شود، و زمان که پای سیاست بلنگد، توان راه رفتن رو ازت می گیرند چه رسد که حرفی که از اعماق قلبت به زبانت، به قالب کلمات در ذهنت با عجوم کلمات توان حرف زدن که چه بگی، چی نگی، هر چه بگن باید بگی و آگه با آنها طرفی.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است