اعلام موجودیت ایتلاف بزرگ ملی بر بی پایگی و انزوای حکومت وحدت ملی سنگ تمام گذاشت.

اگر جریان ها و شخصیت های سیاسی مطرح افغانستان را از حیث همصدایی با برنامه و رفتار حکومت موجود در نظر بگیریم کسی و حزبی جز صبغت الله مجددی و حزبش در کنار حکومت باقی نمی ماند عده ای مخالف مسلح اند که حسابشان از همه جدا است (طالبان) و عده ای ظاهرا شریک قدرت اند که حالا تمایلی به دوام عمر حکومت ندارند (جنبش، حزب وحدت و جمعیت اسلامی).

عده ای که دیروز در به قدرت رسانیدن اشرف غنی نقش داشتند امروز منتقدند و در برابر حکومت قرار دارند (حزب اسلامی حکمتیار، شورای مشرقی، پکتیا و قندهار) و عده ای دیگر که سیاست های تبعیض آلود رژیم دامنگیر کار و زندگی شان شده است (مردم عادی) همه و همه برای هرچه زودتر رخصت شدن حکومت فعلی را لحظه شماری می کنند.

حکومت وحدت ملی محلی برای یک اقلیت بی تعهد و بادآورده و جمع منصبدار و معاش بگیری است که از خلای موجود استفاده کرده و در صدد بهره کشی و سود جویی به نفع فقط جیب خود هستند از بدو تشکیل این حکومت، سیاست های مخرب و غیر ملی و دموکراتیک رهبری اش بوده که هر روز بدنه ی آن را لاغر کرده رفته تا به اینجا رسیده است.

امروزه هیچ چیزی برای این حکومت از حیث اساس مردمی باقی نمانده است. حمایت جامعه بین المللی از سر ناگزیری تا پیداکردن بدیل این حکومت از طریق انتخابات یا طرح های دیگری است که حتما باید در کوتاه مدت روی دست گرفته شود.

نهایتا قطع نظر از اینکه فردا و پس فردای ایتلاف بزرگ ملی چه می شود همایش چند روز اخیر به مردم افغانستان و جامعه بین المللی ثابت کرد که از حکومت وحدت ملی در افغانستان جز نام چیزی باقی نمانده است.

برنا صالحی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است