می گویند در قدیم دزد سر گردنه هم معرفت داشت!

روزی دزدی در مجلسی پر ازدحام با زیرکی کیسه ی سکه ی مردی غافل را می دزدد!
هنگامی که به خانه رسید کیسه را باز کرد دید در بالای سکه ها دوعای که بر آن نوشته است:
خدایا به برکت این دعا، سکه های مرا حفاظت بفرما..
اندکی اندیشه کرد،
سپس کیسه را به صاحبش باز گرداند!
دوستانش او را سرزنش کردند که چرا این همه پول را از دست دادی
دزد کیسه در پاسخ گفت:
صاحب کیسه باور داشت که دعا، دارایی او را نگهبان است. او بر این دعا به خدا اعتقاد نموده است.
من دزد دارایی او بودم نه دزد دین او.
اگر کیسه او را پس نمیدادم، باورش بر دعا و خدا سست میشد. آنگاه من دزد باورهای او هم بودم،
و این دور از انصاف است!

این روزها در این سرزمین عده‌ای هم دزد خزانه مردمند و هم دزد باورهایشان... چونکه به نام دین دزدی می‌کنند... برای همین است که عده‌ای از دین زده شده‌اند و فکر می‌کنند که این کاری که اینها می‌کنند تعالیم دین است.

هادی نبی زاده

>>>   متاسفانه در افغانستان قدرت در نزد زورمندان موروثی است ونزد مردم گوسفندی افغانستان تضمینی است.در حالی در همه جای دنیا قدرت دست به دست شده وافراد بر اساس لیاقت وخدمت انتخاب ودر صورت عدم خدمت کنار گذاشته وگروهی دیگر انتخاب میشوند وقدرت در یکجا انباشته نمیشود تا تبدیل به دیکتاتوری شود.

>>>   استادان بخش معارف و تحصیلات عالی در اصل دزد بی وجدان هستند چون اکثرشان به فکر حلال کردن معاش خود نیستند و مسلکی نیستند. چه بماند به پلیس و ثارانوال و سایر پرسنل دولتی و غیردولتی.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است