در 17 اسد سال 1377 برابر با 8 آگوست 1998م. با هجوم طالبان به بلخ نزدیک به ده‌ هزار انسان بی‌گناه را قتل عام کردند و بیشتر قتل عام‌ شدگان هزاره بوده‌ اند.

براساس گزارش دیدبان حقوق بشر در نخستین ساعت‌ های تصرف شهر مزار نیروهای طالبان شمار نامعلومی از غیر نظامیان را در حملات نامشخص به قتل رساندند آنها به غیر نظامیان و افراد مشکوک نظامی در مناطق مسکونی، خیابان‌های شهر و بازارها فیر می‌ کردند.

ویلیام مالی، خبرنگار روزنامه گاردین با معیارهای افغانستان نیز از لحاظ میزان قساوت تکان دهنده بود به سادگی بدون آنکه روحی را جریحه دار کند خواسته یا ناخواسته کتمان خبری شد
هزاران مرد از اقوام مختلف اولا در زندان پر ازدحام شهر توقیف شده و بعدا به دیگر شهرها بشمول شبرغان، هرات و قندهار انتقال یافته است.

طبق گزارش بیشتر زندانیان در کانتینرهای موترهای باربری بزرگ انتقال یافته اند که گنجایش 100 تا 150 نفر در شرایط بد انسانی را داشته که زندگیشان با مخاطره جدی قرار داشت در دو نمونه مشهور وقتیکه موتر به شبرغان رسید که حدود 130 کیلومتر در غرب مزار قرار دارد تقریبا تمام مردان داخل کانتینر فلزی از شدت گرمای زیاد و خفگی مرده بودند. (اخبار ویژه شیعه نیوز)

احمدرشید می‌ نویسد: "طالبان چون طوفانی این روستا را جارو کردند و حدود 70 نفر اهالی روستا را به قتل رسانیدند بعضی‌ها را سر بریدند و بعضی‌ها را زنده زنده پوست کردند". (مصاحبه‌ی رستم از بازماندگان قتل عام روستای قزل‌آباد در کتاب «طالبان» نوشته احمد رشید.)

براساس آمار منتشر‌شده طالبان در جریان 17، 18 و 19 اسد تنها در ولسوالی چمتال 360 تن را کشته و صد‌ها خانه را به تاراج بردند بیشتر از پنج هزار تن که اکثریت آنان افراد ملکی و از قوم هزاره بودند توسط این گروه در گوشه و کنار مزارشریف مانند کارته زراعت، سیدآباد، دشت شور، حاجت‌ روا، قزل‌آباد و... قریه‌های خَلَچی و پالو زاولی ولسوالی چمتال و... سلاخی شدند (از احمد بختیاری).

در این روز دو تا سه هزار از سربازان حزب وحدت اسلامی که از بامیان به بلخ اعزام شده بودند به دلیل ناآشنایی با منطقه معامله‌های جنگی و سنگریزی‌های دیگر گروه‌ها و... بدست طالبان قتل عام شدند.

روح همه‌ی قربانیان مظلوم 17 اسد بلخ شاد و یادشان گرامی!

محمدی شاری

>>>   نسل کشی تحت هرنام و سیاست باشد ازنظر شرعی و فرهنگی وسیاسی کاملا غلط وکار ناروا است.انسان یکی ازموجودات خیلی مهم مخلوق خداوندی است که باید قدر و عزت انسان را درک کنیم و بفهمیم که خداوند بزرگ انسان را بنام های خیرالبشر وافضل ترین مخلوقات خود خطاب فرموده اند‌.لذا نسل کشی چنین مخلوقات خداوند بزرگ تحت هرنام و سیاست که باشد کاملا کارخطا ودور ازاعمال انسانی است.
متاسفانه در افغانستان بر اثر مداخلات بیگانگان و برداشت غلط از سیاست ودین داری نسل کشی بعضی ملیت های مجاهد،مومن،صادق،زحمت کش ،وطن دوست ومحروم این وطن در طول تاریخ وحکومات مستبد وخاین گذشته رواج داشته و صورت پذیرفته اند واموال ودارای شان ازطرف حکومات مستبد وفاشیست مورد چور وچپاول قرار گرفته اند اما این حکومات ودیکتاتورهای مستبد درک نکردند که حکومات ها میروند اما ملت وملیت ها همیشه باقی میمانند.درقران کریم نیز خداوند متعال فرموده که:(بدانید ای ظالمان!که همه چیز درحال تغیر و تحول اند)(وسیعلموالذین ظلموا این النقلبون المنقلبون)لذا باید اوامر الهی را سرمشق خودها قرار بدهیم وازمنکرات الهی وضرر رساندن وقتل انسان ها تحت هر نام و سیاست که باشد جدا پرهیز ودوری نماییم.وطن زجر کشیده و عقب نگهداشته افغانستان انواع مشکلات های سیاسی،فرهنگی،اقتصادی و اجتماعی بنا بر سیاست غلط وفاشیستی حکومات گذشته ازیک طرف و برداشت سیاست وفرهنگ غلط سیاست مداران و اشخاص باصلاحیت این جامعه منجر به زدود خورد های فیزیکی نسل کشی ملیت های محروم تکرارا ودرچندین مرتبه ها صورت پذیرفته اند.اما اکنون که قرن بیست یک است وانواع جنبش های انسانی و مدنی در دنیای امروزی در کشورهای دور و نزدیک احیا و بوجود آمده اند راه صلح و سیاست مدنی وصلح آمیز راه پیشه سیاست خودرا قرار دهیم وبه طرف ارامش واقعی و همیشگی و رشد و ترقی جامعه وزندگی همزیستی مسالمت آمیز گام های مفید و عملی برداریم تا روزی انشالله شاهد آرامش واقعی وصلح پایدار دروطن زجر کشیده افغانستان باشید.انشالله وتعالی.ومن الله التوفیق.
الحاج انجنیر عبدالرشید ناصری از آسترالیا

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است