كاش همه چيز مثل سخنان رهبران كشورمان دروغ بود!

كاش مثل دندان كشيدن عبدالله توسط عطا، جبهه گيری ایتلاف در مقابل غنی، جنگ اتمر با داعش و... همه چيز دروغ بود. كاش كشتن سربازان، ناامنی، فقر، ظلم، بی عدالتی، انتحارها و ... همه دروغ بودند. كاش اخبار دزدی ها و معامله ها بر سر خون مردم دروغ بود.

ديگر دهان رهبران بوی صداقت نمی دهد اما هنوز تن مردم بوی خون می دهد. اينجا صداقت و راستی رخت بسته است، اينجا شاليزار دروغ است اما با خون آدم ها آبياری شده است. انسان و انسانيت در اينجا از ارزش افتاده است. ديگر تنمان بوی آدميزاد نمی دهد حتی لاشخورها هم برای خوردنمان می نازند.

كاش همه چيز مانند اينها دروغ بود!

گل امیری

>>>   کاش نوشته های گل امیری همه دروغ می بود
ر

>>>   شالیزار بیچاره چه گناه کرده است که دروغ را به او ارتباط میدهی؟
از شالیزار برنج میروید و از برنج پلو و شوله و غیره خوراکه ها پخته میشود که شکم مردم را سیر میکند.
آدم میگوید که اینجا دشت خشک و بی آب و علف دروغ است که در آن هیچ چیزی به جز دروغ وجود ندارد. مثل دشت بکوا.

>>>   Salam
پايان يك بى پايان :
چهار دهه است كشور از يك فاجعه به فاجعه ديگر و از يك بحران به بحران ديگر و از يك اشغال به اشغال ديگر جست زده است و افقى هم از اين تونل تاريك به نظر نمى رسد، پرسش اساسى اين است كه چرا چنين است و چرا اين فاجعه يى طولانى را پايانى نيست و مردم چرا قادر نيستند از اين گرداب خود را نجات دهند!
باور من اين است كه پايان اين فاجعه يى بى پايان متصور نخواهد بود تا مردم تصميم نگيرند و نسل بحران را مغلوب نكنند ، نسلى كه به ويژه در اين چهار دهه حاكم شده است و شريان هاى مردم را نشتر مى زنند و از خون مردم تغذيه مى كنند و به هيچ اخلاق و معيارى انسانى و متمدن هم باور ندارند ،نسلى كه بر مردم افيون دين ،تعصب ، تبعيض ،برترى طلبى و فساد زرق كرده اند و كل جامعه را به مرده گان متحرك تبديل نموده اند ،هدف هم بازدارى يك پايان بى پايان است .

>>>   Abdul Hai Khurasani
خواستن امر محال،محال است.
به نظر می رسد،این جمع تا هنوز درکی درستی از تکنولوژی،زمان اجراء و فضای لازم برای برنامه بایومتریک ندارد و فقط یک کلمه را شنیده اند،که در جهان برنامه بایومتریک هم وجود دارد و تمام.
این برنامه در بیست و هفت کشور جهان پنج سال ( ۲۰۰۱-۲۰۰۶ )طول کشید تا تمام شناسنامه ها و کارت های ملی مهیا و آماده کردد.
دو کشور همسایه ما ایران و امارات در مدت بیش از شش سال موفق به اجرای کامل آن شدند، حالا این جمع نمی دانم با کدام عقل و منطق تقاضا دارند بایومتریک در دو ماه آنهم در کشوری مانند افغانستان اجرایی گردد؟
واقعیت امر این است که اینها می خواهند یک دولت موقت چهارساله داشته باشند و همچنان به انحصار قدرت،ثروت و سیاست در کشور بپردازند.
واقعیت تلخ دیگر این است که هیچکدام از این جمع شانس کاندیدای واحد شدن و موفقیت را ندارند و این بدبختی خود را قبلاً از طریق استخاره توسط حضرت مجددی بدرستی دریافته اند.
با همهٔ دیوانگی های حاکم ارگ کابل و سیاست فاشیستی اش،
بازگشت به آغاز راه آمده و تکرار تجربه های ناکام نه خواست مردم است و نه به صلاح ملک و ملت.
واقعیت امر این است که این مجموعه؛ نه انتخابات می خواهند و نه اصلاحات، آنچه را که این جمع نامتجانس، پراگنده و لندکروزر سوار مدنظر دارند و هی این پا و آن پا می کنند، به شرح زیر می باشد:
الف
ایجاد یک دولت مؤقت با زعامت حامد کرزی و سه معاون از شاهدان مافیایی روباه.
ب
تغییر قانون اساسی به نفع آقای حامدکرزی که بتواند برای دوره بعدی خود را نامزد نماید و اینبار با سه معاون از سه قوم وارد انتخابات شود.
ج
مصالحه با طالبان براساس طرح حامدکرزی و برگزاری انتخابات انتصابی پارلمان مطابق لیست انتخابی و انتصابی حواریون،اقوام ،آقا زاده ها و عناصر وابسته به این جمع .
اما واقعیت تلخ این است، که این جمع تحلیل درستی از موقعیت سیاسی،اقتصادی،اجتماعی و منطقه یی افغانستان و مناسبات بین المللی ندارند.
جالب توجه این است که این جمع هیچ طرح و برنامه ای برای زدودن فقر، ایجاد بازار کار، ممانعت از کشت و قاچاق مواد مخدر و توسعه متوازن ندارند.
بهترین کار برنامه ریزی جهت کنترل انتخابات در همکاری با نهاد های بین المللی و تدوین طرح های عملی با همکاری نهاد های مدنی و دولتی در کشور می باشد.

>>>   Bakhshi Zafari
طرح پدرام را مبنی بر محلی سازی امنیت جدی بگیرید که قتل تاجیک برامد.
طالب های ارگ راه جور میکنند تا تعداد بیشتر ما را در دسایس مختلف بکشند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است