دکتر سید احمد شکیب منتظری رییس حزب نهضت ملی گرایی افغانستان به نمایندگی از احزاب سیاسی در جلسه ای که به درخواست مقام محترم ریاست جمهوری در ارگ دایر گردیده بود، پیشنهادها و خواسته‌های احزاب سیاسی را مطرح نمودند که متن سخنرانی ایشان قرار شرح ذیل می باشد:
1.تجدید نظر بالای دفاتر بیست گانه احزاب در ولایات: ماده ۷ قانون احزاب سیاسی صراحت کامل دارد: (دفتر مرکزی حزب سیاسی در داخل کشور لازمی و فعالیت های آن در داخل و خارج کشور مجاز می باشد،‌ دولت مصئونیت و امنیت دفاتر احزاب سیاسی را در مرکز و محلات تأمین می نماید.) اما فقره ۲ ماده ۹ مقرره طرز تأسیس احزاب سیاسی به وضاحت ذیل نگارش یافته است: (مؤسسان احزاب سیاسی مکلف¬اند که از تاریخ ثبت و اخذ جواز فعالیت، در خلال مدت یکسال حد اقل در (۲۰) ولایت کشور دفاتر ولایتی خود را ایجاد و آدرس آنها را با ذکر شهرت مسئولین و با تکفیک ولایت مذکور به اداره انسجام ارایه نماید. هرگاه حزب سیاسی دفاتر ولایتی خود را در مدت مذکور ایجاد ننماید، نام حزب سیاسی از دفتر ثبت حذف میگردد. حالانکه، بنا بر نظام حقوقی، اگر احکام مقرره مخالف احکام قانون موضوعه یا قانونی اساسی باشد، در نظام عدلی و قضایی قابل اجرا نمی باشد. علاوه بر این، شرایط امنیتی کشور و حالت اقتصادی احزاب سیاسی ایجاب نمی نماید که فقره ۲ ماده ۹ احزاب سیاسی عملی گرددد. بنا براین، از حضور شریف شما رجامندیم، تا متن فقره ۲ ماده ۹ مقرره احزاب را ملغی قرار داده و در راستای تعمیل ماده ۷ قانون احزاب سیاسی ارشاد هدایت فرمایند.

2.سهم برابر احزاب سیاسی در اتخاذ تدابیر امنیتی: وزارت محترم امور داخله کشور، برای هر یک از احزاب سیاسی، معادل شرکت¬های ساختمانی فقط جواز حمل یک میل سلاح را توزیع میکند؛ حالانکه شماری از احزاب، ده ها محافظ از ریاست محافظت رجال برجسته و ده ها محافظ همراه با اسلحه و وسایط نقلیه از پولیس ملی کشور دارند. خواهان سهمیه برابر در داشتن نیروهای محافظتی از ریاست محترم محافظت رجال برجسته و وزارت محترم امور داخله کشور هستیم.

3.تمویل مالی احزاب سیاسی: در کشورهای دموکراتیک، احزاب سیاسی بودجه مشخص در دولت دارند؛ اما با تأسف در افغانستان که بیشتر از هر کشوری دیگر، نیاز به رشد و شگوفایی احزاب سیاسی می باشد، نه تنها بودجه اختصاص داده نشده است، بلکه با موجودیت مقرره های دست و پا گیر،‌ زمینه فعالیت و رشد احزاب به حد اقل آن تقلیل یافته است. در یک کشور فقیر مانند افغانستان، حق العضویت، به هیچ وجه تکافوی هزینه های فعالیت های احزاب را نمیکند. از اینروست که احتمالات خطر مطالبه ی کمک از منابع بیرونی توسط شماری از احزاب سیاسی بالا رفته و زمینه نفوذ شبکه های استخباراتی کشورهای در کمین نشسته را فراهم می سازد. برای دفع تهدید مذکور و تقویت احزاب سیاسی، احترامانه خواهشمندیم تا بودجه لازم برای هزینه های فعالیت ها و برنامه های سیاسی – ملی احزاب اختصاص داده شود.

4.برخورد یگانه با احزاب سیاسی: توقع بر اینست که زعامت ملی کشور، در راستای تصمیم گیری ها و سیاست های ملی که ایجاب نشست، رایزنی و ارایه طرح را میکنند، با تمامی احزاب سیاسی، برخورد برابر داشته باشند.

5.شمولیت احزاب سیاسی در ساختار شورای عالی صلح: چنانچه صلح یک پروسه ملی تلقی گردد، نه یک مأموریت حکومتی خاص؛ پس، وظیفه هر افغان بطور عام و وظیفه احزاب سیاسی بطور خاص می باشد که در پروسه صلح کشور بصورت جدی و همه جانبه دخیل بوده و مسوولیت خویش را ادا نمایند. در زمینه پیشنهاد میگردد تا کمیته احزاب سیاسی در ساختار شورای محترم عالی صلح ایجاد گردد.

6.ایجاد نمایندگی احزاب در ریاست جمهوری: واضح و مبرهن است که احزاب سیاسی نقش پل ارتباطی میان حکومت و ملت را دارا می باشد تا فیصله ها و تصامیم حکومت را به ملت و مشکلات، و پیشنهادات ملت را به حکومت برساند. بنا بر این، روابط و همکاری نزدیک، فعال و هدفمند حکومت و احزاب یک امرکاملا جدی تثبیت میگردد. حالانکه، امروزه روابط میان حکومت و احزاب، روابط یک جانبه از سوی حکومت می باشد. بدین منوال که هرگاه حکومت بخواهد سراغ احزاب را بگیرد ولی اگر احزاب مشکلی، پیشنهادی یا طرحی داشته باشد، نسبت نداشتن پل ارتباطی، هرگز نمیتوانند مسوولین لازم را ملاقات نمایند. برای رفع این چالش، پیشنهاد میگردد تا احزاب سیاسی یک نمایندگی و اداره مستقل ارتباط با مقام عالی ریاست جمهوری را در ارگ داشته باشند.

7.شمولیت کادرهای احزاب در تصدی های حکومتی: پیشنهاد میگردد تا حد اوسط پنج نفر از کادرهای علمی و تخنیکی هر حزب سیاسی در رده های لازم تصدی های حکومتی توظیف گردند؛ تا احزاب سیاسی نیز خود را مالک این خاک و شریک حکومت بدانند.

با احترام
دکتور منتظری
رییس حزب نهضت ملی گرایی افغانستان
به نمایندگی از احزاب سیاسی

>>>   اگر تمویل مالی شود یکماه بعد تعداد احزاب از یک هزار بالاتر میرود

>>>   Abdul Lalzad
توپ در میدان «رهبران ایتلاف نجات» است!
==========================
* داستان قیصاری و آنچه این حکومت فاشیستی بر سر او و همرزمانش آورده (برخورد وحشیانه و شکنجه قرون وسطایی)، در مقابل چشم همگان قرار دارد... و فردا ممکن است بالای هر شخص دیگری (به شمول این رهبران) نیز بیاورند...

* حال، مهم این است که «رهبران ایتلاف نجات» چه می کنند؟

* در اهداف و خواست های خود جدی و مقاوم ایستاده می شوند و آرمان های مردم خود را برآورده می سازند و یا با گرفتن چند چوکی وزارت و سفارت و معینیت، باز هم خاموش گردیده و می خواهند چند روز دیگر بر عمر این حکومت ننگین بیفزایند؟

* توپ در میدان «رهبران ایتلاف نجات» است، مردم همیشه آماده قربانی اند...

>>>   سلام.
گاو های پیر کنجاره خواب می بینند.جنا یات شان را فراموش کرده اند.باید محاکمه شوند.
باشنده کابل.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است