مساله ی غزنی مساله ای ساده نیست. مساله ی غزنی ویرانی یک شهر و تباهی مردم آن شهر است چنین حادثه ای اگر در هر کجای دنیا رخ می داد قیامت برپا می گردید.

بدون تردید حکومت به جرم عدم تامین امنیت شهروندانش مجبور به استعفا می گردید و رهبران نیروهای امنیتی به محکمه معرفی می گردیدند اما متاسفانه در افغانستان وقوع چنین جنایات به یک امر معمولی تبدیل گردیده است و مردم هم به این سرنوشت تن داده اند و با کمال درد و حسرت اقارب خود را به گورها دفن می کنند و با دفن آنها خودشان نیز دفن می گردند.

قضیه غزنی تنها قضیه شهر غزنی نیست بلکه ولسوالی‌های اجریستان و خواجه عمری سقوط کرده است، ولسوالی جیغتو در حالت سقوط است، با وجود ده ها نفر تلفات در ولسوالی اجریستان در حدود صد نفر پرسنل کماندو مفقود است و همچنان در شهر غزنی بیشتر از صد نفر کشته و بیش از صد نفر زخمی در شفاخانه افتاده است و از همه بدتر اینکه اکنون معلوم گردیده است که افرادی که ستون پنجمی ها در رده های مختلف قوای مسلح در غزنی جابجا کرده بوده اند در روز اول جنگ با سلاح های پیشرفته و مهمات به صفوف طالبان پیوسته اند و نقش تعیین کننده را در شکست قوای مسلح ایفا نموده اند.

حالا شبکه های عنکبوت که سر و یا دم آنها به آخور ارگ نشینان پیوسته است و یا اعمال امنیت ملی و یا شورای امنیت ملی هستند در شبکه های اجتماعی فعال شده اند و فعالان شبکه های اجتماعی را به خاموشی و عدم افشای حقیقت وادار می نمایند و حتی افشای حقایق را به زیان مردم افغانستان می دانند درحالیکه دیر و یا زود همه چیز افشا می گردد و باید هم افشا گردد تا مردم بدانند که نقص در کجا است و کجای کار می لنگد.

حسن علی عدالت

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است