اين حقيقت زهر آلود را در برگ های زرين تاريخ، اين روزهای دشوار مردم سرزمينمان را با خون قلم بنويسيم تا قفل ندانم ها شكسته و رازهای اين جنايت ها برای نسل ها بعدی روشن شود، از آينده وحشتناک مردم بی دفاع و از نفرين آيندگان به دور بمانيم هرچند امروز خفتگانی كه خفته اند حتی صداي نفسشان شنيده نمی شود و برده های جاهل متعصبشان كه مغزها را پلمپ كرده اند ما را به جرم صداقت گفتن محكوم كنند.

آنهايی كه حتي معني واژه ها را نمی دانند چه برسد به اينكه تاريخ مبارزات و ظلم قبيله گران، دردها و رنج های مردم ما را بدانند و حس کنند. اشتباهات و كاستی های خود را بپذيريم كه نتوانستيم از آنچه محصول دو قرن مبارزه و جانفشانی ها مردم رنج ديده ما بود محافظت كنيم.

مسوول چيزی كه سخت بدست آمده و آسان از دست رفت! با خون ده ها هزار انسان آزاديخواه بدست آمد اما يک روزه بر باد رفت تاريخ را ورق بزنيم قبيله گران متعصب فاشيسم را ببينيم دشمنان انسانيت را بشناسيم آن حاكمان ظالم پشتونی كه زمين های مردم شمال را با ماليات های سنگين تصاحب و به قبيله خود واگذار كردند. زمين ها را آتش زدند، خانه ها را خراب كردند، مردمانش را آواره كردند، جوانان را شكنجه و قتل عام كردند، زندان ها را پر از آزاديخواهان كردند، زنان را بيوه كردند و كودكان را يتيم كردند تا نسل قوم درنده خود را به نام طالب بيفزايند.

داستان زندگی نياكان ما در تاريخ تلخ است... امروز همان تاريخ تلخ در حال تكرار است ما هر روز شاهد كُشتن سربازان جوانی هستيم که تابوت هايشان را پدرانشان حمل می كنند، مادران و خواهرانشان بر جسد بی جانشان اشک می ريزند، قبركن های قومشان قبر می كنند و برادرانشان پيكر خون آلودشان را با بغض دفن می كنند ما شاهد محاصره ولايت ها توسط درندگان طالب با كمک فاشيست ها هستيم که در كمينگاه نشسته اند و مانند پرنده ها شكارمان می كنند.

در اين هجده سال صدها هزار جوان ما را کشتند و به قاتلان آن سربازان برادر گفتند ما آينده ی دشوار و روزهای سخت را برای مردم خود می بينيم همه مسوول در برابر آينده مردم هستيم پس بيایيم دستان همديگر را بگيريم برای نجات مردم خود اقدام كنيم، از قومگرايی، محلگرايی، تقدسگرايی رهبران سنتی، از غرور، تكبر و خودخواهی دوری كنيم تا جلوی قتل عام ها، شكنجه ها و تحقيرهای مردم خود را در برابر خون آشام های مكتب پشتونيزم بگيريم. جامعه غيرپشتون متحد شوند و فرش برابری و عدالت را به دور از انتقام و كينه ورزی در سرزمينمان برای همه پهن كنند.

نويسندگان،روشنفكران،تحليل گران و ... بياييم صادقانه مسووليت خود را ادا كنيم، واقعيت ها را بيان كنيم تا آيندگان نفرينمان نكنند و براي نجات مردم خود تلاش كنيم وظيفه و مسووليت ما گفتن و نوشتن است اما اگر لازم شود در ميدان حضور يافتن. همه می دانيم اگر مردم به پشت عطا، محقق، دوستم و عبدالله روان شوند در گودال های عميق فرو می روند نه اينكه آنها عمدا اين كار را می كنند بلكه راه را گم كرده اند.

لطيف پدرام هجده سال گلو پاره كرد و فرياد زد و گفت:فاشيست ها، جنايتكاران و خيانتكاران دانسته و ندانسته مردم ما را قتل عام مي كنند اما هيچ كس گوش نكرد! امروز همه ما بعد از سال ها به پيش بينی صداقت، مردم دوستی، دلسوزی، وطندوستی، عدالتخواهی و آزاديخواهی پدرام باورمند شديم اما هنوز پيرامون آن آنگونه كه نياز جامعه است جمع نشديم تا مردم خود را از اين ظلم و قتل عام نجات دهيم.

گل امیری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است