انتخابات یکی از ارکان دموکراسی است باکمال تاسف در کشور ما نظر به دلایل و عوامل گوناگون این رکن از دموکراسی هربار باچالش ها و مشکلاتی روبرو بوده و در مواردی بخاطر اعمال سلیقه های شخصی، گروهی، تنظیمی، قومی و سمتی حتی تا سرحد ابتذال کشانیده شده است، با وجود همه نابسامانی ها در شرایط کنونی راهی بدیلی برای انتقال قدرت و تشکیل رکن اصلی دولت (قوه مقننه) سراغ نمیگردد.

از حکومت به اصطلاح وحدت ملی و کمیسیون به اصطلاح مستقل انتخابات که این همه فرصت را با ندانم کاری ها و سهل انگاری ها از دست دادند جای گلایه نیست. گلایه از آنهایی است که از یکطرف شریک اینهمه جرم، خیانت، تسامح و دغل بازی با حکومت وحدت ملی هستند، بدون اینکه خم به ابرو بیاورند، از طرف دیگر منحیث احزاب مقتدر سیاسی اعلام می دارند که اگر خواست ما برآورده نشود این انتخابات را تحریم و دروازه های کمیسیون انتخابات را در مرکز و ولایات می بندیم.

ما از جمله احزابی بودیم که بعد از انتخابات دور اول ریاست جمهوری و پارلمانی سیستم رأی غیر قابل انتقال را رد و خواهان جایگزینی سیستم رأی قابل انتقال گردیدیم. هکذا نظر به ایجاب شرایط کشور سیستم مختلط را نیز پیشنهاد نمودیم که پیشنهاد ما و تعداد احزاب و نهادها که در آن زمان زیر چتر جبهه متحد ملی فعالیت می نمودند به کمیسیون انتخابات و شورای ملی تقدیم گردید که در این زمینه رایزنی هایی نیز توسط کمیسیون انتخابات همان وقت صورت گرفت بیشتر این معترضین در همان وقت با احزاب مقتدر خویش موجود بودند و در بدنه قدرت آویزان.

یک سیاستگر و یک حزب مقتدر به اصطلاح خودشان، اگر حافظه و بایگانی داشته باشد باید به گذشته رجوع کند و بادرنظرداشت واقعیتها تصمیم بگیرد. حالا که تقویم انتخابات اعلام شده و تعدادی به شمول نمایندگان این احزاب ثبت نام نموده و مراحل اولیه تکمیل گردیده، این خواست چه مفهمومی را ارایه و چه پیامدی خواهد داشت؟

باور ما این است که حکومت تحت فشار جامعه جهانی و اذهان عامه ناگزیر به اعلام تقویم انتخاباتی گردید، حکومت که اراده ای برای برگزاری انتخابات نداشت چاره ای کار را در این دانست که همپیالگی های خود را تشویق نماید تا با ترفندها و بازی های نو این حرکت نیم بند را متوقف سازد تا هرآنچه می خواهند انجام دهند و مردم را از انتخابات، دموکراسی و امثال آن متنفر سازند.

بیشتر دل ما به حال آنهایی می سوزد که باد به غبغب انداخته و ناخودآگاه به بلندگوی دشمنان سوگند خورده مردم، آزادی و وطن تبدیل گردیده اند. در این چند سال پسین ما بیش از همه در صحنه بوده و شاهد نابرابری ها، تقلب ها، زورگویی ها.... بودیم و حالا هم مطمین هستیم که این انتخابات اگر از انتخابات گذشته بدتر نباشد بهتر هم نخواهد بود.

بلی! اینها بازی را خوب بلدند همانطور که بار بار چهره عوض نموده اینبار نیز با این ترفندها می خواهند خود را حامی مردم سالاری معرفی نمایند تا به این بهانه انتخابات را به بیراهه برده و چند روز دیگر باهمقطاران خویش مردم را در اسارات نگهدارند.

اینها خوب می دانند اکثریت گماشته شدگان آنها در دوره های قبل دست آوردی بغیر از قاچاق مواد مخدر، خرید و فروش اسلحه، دخالت در جابجایی کارمندان حکومت، گرفتن پروژه ها و کمیشن کاری ندارند و اعتماد مردم از آنها سلب گردیده است.

باور ما این است که باید در متن قضایا حضور داشت و استمرار در حرکت سیاسی هدفمند مارا بسوی جامعه مرفع و مردم سالار رهنمون خواهد ساخت. شاید کمی دیرتر .
"تاکی باید از قله کوه نظاره گر جنگ روباهای مکار باشیم"

نور احمد برزین خطیبی

>>>   انتخابات! کلیمۀ بسیار مزخرف و عاری از مفهوم در همین شرایطی که دارند روی دست اش گرفته اند!
آخر کدام عقل سلیم قبول میکند که آنانیکه با زور سلاح به قدرت رسیدند و با چور و چپاول صاحب زندگی مادی شدند، امروز به انتخابات اعتقاد دارند؟ اگر بالفرض آنان اعتقاد هم داشته باشند، کدام رأی کدام ملت بنام آنان به صندوق رأی خواهد ریخت؟ احزاب جهادی که دار و ندار شان بر روی دهشت و وحشت استوار است و تمام اتوریتۀ شان از تفنگ بدست آمده است، تابع کدام دموکراسی و انتخابات بوده میتوانند؟
تا جائیکه دیده میشود، ملت برای انزوای این احزاب و حامیان شان دست به دعای همیشگی است اما دعای ملت تا الحال به هیچ درگاهی قبول نشده است.
اگر قرار باشد که انتخاباتی نتیجه بخش باشد، هیچگاهی اجازه نخواهند داد که برگزار شود، زیرا انتخابات آخرین تکانی خواهد بود که احزاب جهادی را از صحنه بیرون خواهد انداخت و چه بسا که همه رهبران جهادی به پای میز محاکمه خواهند رفت، پس تلاش و بهانه گیری های احزاب قلابی کنونی در پیوند به انتخابات هم بیجهت نیست.
میهن زرغون

>>>   اقتدار و قدرت فقط به ارایهً راه حلهای سیاسی مسالمت آمیز برای حل مشکلات اقتصادی، ووو کشور سنجیده و محک زده می شود و نه به زور بازو و گلوله و یا موشک و قدرت نظامی.

>>>   اقای خطیبی! چیزیکه ما به ان ضورت داریم مکتب است( با کمیت وکیفیت خوب) اگر روزی از طریق مکتب صاحب عقل شدیم بعددیگر گپ ها اسان است.ازوکیل وموکل بیعقل ونتیجتا پارلما ن بیعقلان چیزی بور نمیشه.

>>>   هرموقع ما بتوانیم حول محور آرمان و اهداف ملّی خود یعنی آزادی و حاکمیت مردم (دموکراسی) و قوانین حقوق بشر جهان در کشورمان متحد شده و دست از جنگ و خونریزی و تفرقهً های نژاد و زبان و قوم و مذهب پرستی برداریم، آنوقت کشور ما به ثبات سیاسی رسیده و دیگران و فرصت طلبان و سودجویان روباه صفت دیگر فرصت و مجال نفوذ و دخالت و فتنه و تفرقه را در افغانستان نخواهند یافت و نخواهند داشت. درود و پیروز باد مردم آگاه و غیور افغانستان که منافع ملّی کشور را بر منافع شخصی و نژادی و قومی و مذهبی قربانی نمی کنند.
درود

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است