به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)،انتخاباتی که قرار است نمایندگان جدید را وارد پارلمان و رییس جمهور جدید تعیین کند در اختلاف میان حکومت و رهبران قومی و سیاسی مخالف بدل به میدان جنگ شده و هر روز دستخوش تنش می شود زیرا اشرف غنی متنفر از مقام های غیرپشتون که تمامی قدرت را در ارگ خلاصه کرده، راهی جز ایجاد ایتلاف و تلاش برای ماندن آنان باقی نگذاشته است.

در این میان، رسوایی صدها هزار برگه رای تقلبی که ایتلاف بزرگ ملی از ولایت های مختلف جمع آوری کرده است و برخی از آنان حاکی از ثبت نام مردگان و کودکان نیز می باشد برای کمیسیون انتخابات و حکومت نه رسوایی است و نه فشاری برای کاهش دامنه فساد و تقلب اما سوالی که به وجود می آید: راه حل بحران و گریز از سقوط که پیامدی جز قتل عام و نابودی کشور به دست تروریسم و حامیان آن ندارد، چیست؟

انتظار انتخابات شفاف و یا با تقلب حداقل از افغانستان به دور از منطق می باشد و از سیاستمداران گرفته تا مردم به خوبی آگاه هستند که در کشوری با دامنه پنجاه فیصدی حاکمیت گروه های تروریستی و قدرتمندان قبیله گرا در کنار اعمال نفوذ امریکا، انتخابات تنها برای پوشاندن استبداد در ظاهر فریبنده دمکراسی است که می تواند از دل انتخابات به وجود آید در حالی که این روند اگرچه با رای مردم است اما آرا تاثیری بر نتیجه آن ندارد.

و در حالی که دامنه سلطه تک قومی بر افغانستان سبب قدرت نمایی طالب و داعش شده و حتی رهبران با نفوذ قومی هراسان از سرنوشت خود هستند، می توان عمق ناامیدی و وحشت مردم بی دفاع را فهمید زیرا نه می توانند به آینده امیدوار و نه چشم به رهبران داشته باشند.

در این میان، واکنش کمیسیون انتخابات نسبت به ارایه کارت های ثبت نام متقلب از سوی ایتلاف بزرگ ملی جالب توجه بوده است که به جای پاسخ درست و تلاش برای رسیدگی، از اعمال فشار احزاب سیاسی ابراز ناراحتی کرده و آن را منافع شخصی عنوان می کند.

اینکه احزاب سیاسی مخالف در افغانستان به دنبال رسیدن به اهداف خود که بازگشت به قدرت است بر کسی پوشیده نیست که همان راه و روش سیاست در فضای آلوده دروغ و زد و بند می باشد اما چرا مقام های این کمیسیون از ضعف و بی کفایتی خود نمی گویند آیا یک میلیون شناسنامه دارای برچسب انتخاباتی در برابر تقلب های هنوز افشا نشده، ناچیز می باشد؟

از جانب دیگر، ایتلاف بزرگ ملی که متشکل از تعداد بیشمار حزب است و نام های بزرگی همچون جنرال دوستم و ربانی را در خود دارد از زمان شکل گیری به مانند ایلاف های دیگر در حد و اندازه حرف و شعار عمل کرد و اکنون با ارایه اسناد تقلب انتخاباتی خواهان فشار بر حکومتی است که نتیجه ای جز بی تفاوتی اشرف غنی نخواهد داشت.

غنی در تکیه بر حمایت امریکا و چشم به سیاستگذاری ارگ به خوبی آگاه می باشد که از جنرال دوستم تا عطا محمد و محقق و باقی رهبران مخالف توان مقابله جدی در برابر حکومت را ندارند، رهبران قومی و سیاس غیرپشتون اگرچه خارج از قدرت دست به اتحاد می زنند اما در باطن در نفرت با یکدیگر هر کدام به دنبال منافع شخصی هستند.

در این میان، حتی متحدان اشرف غنی در برخی موارد به جناح منتقدان حکومت می پیوندند، حکمتیار که با توافقنامه صلح به جرگه نزدیکان قدرت پیوست در قامت یک رییس جمهور به دنبال براندازی اختلاف های قومی است و بارها با بی کفایت خواندن غنی از فساد در انتخابات می گوید.

ارگ در روزهای برکناری اتمر که برخی رسانه ها آن را نتیجه اختلاف رییس جمهور و مشاور ارشد امنیتی می دانند در آستانه برگزاری انتخابات پارلمانی و پس از آن، ریاست جمهوری بدون اعتنا به عمق نارضایتی مردم و اتهام رهبران به دور مانده از قدرت در حال سازماندهی انتخابات است زیرا زمانی که رسوایی بزرگ انتخابات ریاست جمهوری گذشته با وجود بحرانی شدن فضای سیاسی به خواست امریکا به اتلاف رسید باقی مشکلات نیز در قدرت قبیله گرا و حمایت خارجی با اهداف حکومت حال با هر رییس جمهوری از دل قومیت پشتون به سرانجام می رسد.

در این میان، تنش های سیاسی ناتمام کشور که مردم درگیر با ناامنی گروه های تروریستی و غرق در فقر را بیش از هر زمانی ناامید می کند برای حکومت و حتی رهبران مخالف کوچکترین اهمیتی ندارد اما زمانی که باور عدم تاثیر آرا در انتخابات در مردم نهادینه شود و دیگر کسی به پای صندوق ها نرود، کدام حکومت و کدام دولتمرد مشروعیت ماندن در قدرت را دارد؟

بهترین راهی که در میانه جنگ و فساد پیش روی حکومت و لشکر رهبران مخالف است، تفاهم سیاسی برای دوری از سقوط کشور به دست تروریستان امریکا و عربستان می باشد، تفاهمی که حداقل سبب کاهش نبردهای داخلی و در پی آن جنگ و ناامنی خواهد شد تا مردم به جای آلوده شدن به سیاست شوم آنان به فکر جان و نان باشند.

کد (18)

>>>   ردپای مردگان در فساد انتخاباتی
زنده را زنده نخوانید که مرگ از په اوست
زنده انست که نامش به تقلب برود
جاغوری

>>>   می‌گویند مفعول شرم ندارد.
دولت هنوز هم منتقدین را مورد بازخواست قرار می‌دهد و می‌خواهد خاک در چشم مردم بزند.
از حکومت که خود بر اساس تقلب و خیانت روی کار آمده باشد زیاد از این توقع نکنید.

>>>   تعدادی از مزده ها صد پیصد ثابت شده که درین پساد دست دارند

>>>   زمانیکه برچسپ ها دزدیده شده بدست منطقدین افتاد اعلان نمودند که 60کتاب برچسپ مفقود شده .
خر خود شان

>>>   سلام دوستانی گرامی اکرغنی ادم است درکوجای دنیا یک ریس گشور باود چهم

>>>   اوغان و دموکراسی جور نمی آید. این طایفه فرهنگ آنرا ندارند. فقط تجزیه کشور بین اوغان و اتحاد غیر اوغان ها را نجات است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است