امروز يک عده "دزد" مجلس می گيرند، تعدادي چپاولگر ظاهر می شوند و راهزنان سخنرانی دروغين آتشين می كنند و جماعتی احمق برای آنها دست می زنند.

منظورم روشن است امرالله صالح، عبدالله، عطا، اسماعيل خان، سياف، قانونی، صلاح الدين و... هستند آنهايی كه بی شرمانه می آيند و نام و سخن مسعود را تعريف می كنند و هر يک سعی می كنند خود را آزاديخواه و پيروی راستين مسعود تلقی كنند. اين عوام فريبان در مدت يک سال نام مسعود را در مجالس و سخنرانی شان نمی گيرند اما امروز برای اينكه مردم را فريب دهند هريک داستانی از بودنشان را در كنار آن مرد راستين تعريف می كنند درحاليکه مسعود كجا و اينها كجا!

هجده سنبله روزی است که فرمانده تكرار ناپذير، مبارز سلحشور، پرچم دار اخلاق و انسانيت و از بزرگان تاريخ آزادی را از دست داديم آن ستاره تابناک را تا خوابگاه ابدی اش بدرقه كرديم و به خاک سپرديم. اين روز يادآور زحمات مردی است که برای آسايش، آرامش، امنيت و آزادی مردم ما زندگی خود را وقف كرده اند اما از آن شخص درست مراقبت و محافظت نكرديم آن سپه سالار را با جسم زخمی و خون آلود به خاک سپرديم.

جای خالی مسعود را می توان در دورترين نقطه های كشور حس كرد مانند اين، در يكي از روستاهاي دوردست فراه رفتيم جواني آمد و گفت: مسعود نيست زندگي هيچ ارزشی ندارد. نام مسعود را مي گرفت درد مي كشيد انگار مرمي در قلبش مي زنيد. اشک هايش را پاک كرد و گفت: تا زمانيکه مسعود بود آرامش، امنيت و آزادي داشتيم با افتخار و غرور راه مي رفتيم از انتحاري، آدم ربايي، قتل و كشتار خبري نبود اما امروز مانند پرنده زخمي و پر و بال شكسته تلاش مي كنيم خود را پنهان كنيم.

مسعود چتر بزرگي بود كه مردم ما در سايه اش از زير تگرگ اهريمنان در امان بودند. دوستداران مسعود زندگي قهرمان خود را اسوه قرار دهند سعي كنند تحصيل و مطالعه زياد كنند، از آزادي بگويند، بنويسند و بخوانند از اين روز از آن جهت يادآوري كنيم تا مانند مسعود زندگي كنيم نه اينكه راهزني نام مسعود را كنيم.

گل امیری

>>>   امیری صاحب!
روح مقدس مسعود شاد باد.
ولی شهره های سالهای پسین همه به شمول حکمتیاروداکتر نجیب شهید موافقان ومخالفان خودرادارند. مسعود باجنگ تبارز کرد٬باجنگ زندگی کردوباجنگ از میان رفت.جنگ وطن ما ابعاد خارجی دارد مشکل است قبول کردکه اگر وی حیات میبود امروز صلح برقرار میبود.
عاقل

>>>   او فرار کرد من خودم دیدام که در چهارراهی مکروریان کهنه ایستاده بود ساعت چهار عصر بود و سربازان خط اول را مانع میشد که فرار نکند ولی دو ساعت بعد تمامی کابل خالی از شورا نظار شد و پوسته های شهر کابل همه تخلیه شد و کابل بدست طالبان افتید .
او فقط یک چیرک بود و چیرکهای تجلیل کننده سالگرد مرگ اش هم تقلید از آموزش های او دارند .
که ملت را واقعا بعد از مرگ اش هم خسته ساخته است .

>>>   همه ساله در 18 سنبله جای خالی مسعود با ریختاندن خون بی گناهان کابل پر می شود
شعیب

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است