تاریخ انتشار: ۰۹:۲۸ ۱۳۹۷/۶/۲۲ | کد خبر: 154601 | منبع: | پرینت |
احترام گذاشتن به ديگران نشانه عظمت و بزرگي است.
هر انساني براي خود احترامي قایل است. زماني كه به عقايد، كارها و سلیقه هاي افراد در حد و محدوده خودشان احترام بگذاريم و سعي نكنيم هميشه در پي رد كردن آنها برآييم ديگران ما را به رسميت مي شناسند چرا كه مردم عادتا با كسي كه به آنان احترام بگذارند و نسبت به ايشان ابراز توجه و قدرداني كنند انس و الفت مي گيرند پس براي جلب مردم آنچه مي خواهند بايد به آنان بخشيد.
بديهي است كه مردم براي دوستي ورزيدن با افراد مال و منزل نمي خواهند بلكه صرفاً خواهان احترام و بزرگداشت خود از سوي آنان مي باشند. چرا كه مردم خود را دوست دارند و هر كس براي خودش جهاني دارد مملو از آرا و عقايد و نظرات متعددي كه همين عقايد انسانها را از هم جدا مي كند و دنياي هر فردي براي خودش محترم است پس كسي كه به آنان احترم بگذارد و به عقايد آنان توجه نمايد دوست مي دارند و كساني را كه عقايد آنان را ناديده گرفته و به شخصيت آنان احترام نمي گذارند نزد آنان هيچ محبوبيتي ندارد.
ممكن است بپرسید چگونه به مردم احترام بگذاريم؟ چگونه نشان دهيم كه به آنان توجه داريم؟
جواب اينكه همان طور كه بيان شد هر انساني داراي خصلت يا رفتار و با عقيده و بعدي است كه شايسته ستايش و تمجيد است وظيفه ماست كه اين جنبه هاي خوب را بيابيم و او را به سبب داشتن آنها تمجيد نماييم و اگر هم قصد داريم به رد و اصلاح رفتار و افكار كسي بپردازيم بايد از راه مناسبي استفاده كنيم. در ابتدا بايد به جنبه هاي شخصيتي طرف مقابل تا حدودي آگاه شويم ظرفيت او را بسنجيم و آرام آرام او را به اشتباهي آگاه سازيم و در صورت نياز راه مناسب را به او پيشنهاد كنيم. در اينجا است كه او را از قصد و نيت نوعدوستي خود آگاه كرده و خود را براي محبوبيت آماده مي كنيم.
عبدالخالق خدادادی
>>> یک نفر بود که چهار عیب شرعی بود.
دزد، راهزن، زنکه باز، بچه باز، قاتل. چرسی و بنگی و خلاصه هیچ عیبی وجود نداشت که در او نمی بود.
از قضای روز گار او پیر شد و دیگر توان جرم و جنایت در او نماند و یک روز مریض شد و مرد.او هیچ کس را نداشت.حتی فامیل نداشت.
حالا هیچ کس نیست مرده او را دفن کند.
مردم به ملا مسجد خبر دادند و ملا مسجد یک چند نفر را گرفت و آمد و او را بردند و دفن کردند.
حالا ملا مسجد هرچه کوشش میکند که یک چیزی در باره خوبی های او پیدا کند تا برای مردم بیان کند،چیزی نیافت.
بالاخره ملا گفت:
بیادر ها! هرچه بود یک آدم موی سفید بود،خدا ببخشش. دست ها را بالا کردند و دعا کردند و هرکس بطرف خانه خود روان شد.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است