تاریخ انتشار: ۲۲:۰۲ ۱۳۹۷/۶/۳۰ | کد خبر: 154789 | منبع: | پرینت |
با نزديک شدن به انتخابات پارلمانی و بعد از آن رياست جمهوری حرف و حديث های زيادی پيرامون انتخابات بويژه رياست جمهوری است.
گذشته از اينكه كميسیون انتخابات چه مشكلي دارد و چه نوع انتخاباتي برگزار خواهد شد يا اصلا نخواهد شد و در دو جبهه دولت و همكاران به اصطلاح مخالف دولت كنوني چه كساني صف آرایي خواهند كرد بيشتر از اينها ماهي تابه پخت پز معاون بودن داغ است.
مدتي قبل بحث يک گروه تحت رياست كرزي و گروه ديگر تحت رياست غني بود حالا چند روزي است بحث معاون شدن عبدالله در تيم غني است هرچند بنظر من اين احتمال در حد صفر است كه عبدالله معاون غني براي كانديد رياست جمهوري آينده شود اما با اين وجود هيچ چيزي را در اين كشور قبيله اي، نظام و دولت رفاقتي و خان سالاري با مردماني آغشته به باورهاي خرافاتي را كه يک عده دزدان سكان رهبري آن را در دست گرفته اند ناممكن ها را ممكن خواهد ساخت.
بعنوان نمونه عبدالله دولت تقلبي را نمي پذيرفت اما پذيرفت، عطا از بلخ نمي رفت اما رفت، عطا و عبدالله ديروز دوست بودند اما امروز دشمن هستند، بسياري از سران مخالف سياسي خواستار كنار رفتن اتمر بودند اما وقتي رفت اشک فيل برايش ريختند و... جامعه ما قومي است يعني نمايندگان قوم يا همان خان ها تصميم مي گيرند چه سرنوشتي را براي مردم خود رقم بزنند اما متاسفانه نماينده تاجيک ها در دور قبل كسي بوده است از قوم مخالف.
واقعيت امر اين است که عبدالله را نمي توان علنا محكوم به دشمني با تاجيک ها كرد كه عمدا در كنار غني عليه تاجيک ها قرار گرفته است يا استاد عطا را محكوم كنيم نتوانست از جايگاه تاجيک ها و ديگر اقوام دفاع كند. عبدالله علنا خود را افغان معرفي كرد نيازي نيست در مورد آن زياد بحث كنيم، استاد عطا خود را پاسدار و حافظ اين نظام معرفي كرده است يعني با اين نوع نظام موافق است پس آن را هم نمي شود محكوم كرد پس چرا عليه اين نظام اقدام نكرد؟ دوستم، محقق، احمد ضيا و غيره همينطور...
يادآوري اينها امروز براي ما چيزي هديه نمي كند اما براي آينده ما درس مي دهد ما بايد ظرفيت و امكانات خود را بسنجيم، جايگاه خود را بعنوان يك تاجيک بشناسيم تاجيک ها بايد يک رهبر واقعي و دلسوز داشته باشند كه مانند نياكان خود براي عدالت چه در درون جامعه تاجيک و چه در ميان ديگر اقوام ديد يكسان داشته باشد يعني رهبر واقعي تمام مردم خراسان يا آريانا زمين باشد.
اگر مي خواهيم براي تغيیرات اساسي و بنيادي حركت كنيم از ديدگاه هاي كوتاه نظرانه به افق هاي بلند پرواز كنيم از معاون انديشي بيزاري بجويم رهبر انديشي كنيم بگذاريم اين شايعات درست باشد: عبدالله معاون غني شود، استاد عطا معاون اتمر شود، قانوني معاون يكي ديگر شود، بگذاريم هركي حق انتخاب دارد هر آنچه شوند بشوند اما اين ما هستيم كه به آنها حق انتخاب مي دهيم معاون شوند يا ریيس جمهور.
ما مي توانيم كسي را انتخاب كنيم كه كمتر كرسي رياست جمهوري قانع نباشد آن را حق مشروع خود بداند اين چه شخصي و چه كسي باشد چند ماه بعد مشخص خواهد شد.
گل امیری
>>> خفه نه شوید گل امیری بچیش حال که گلدین حکمتیار هم امده داخل و صد ها هزار طرفدار ان دارد چی بپذیری چی نه پذیری برای حد اقل بیست سال اینده ریس جمهور شدن تا جیک و یا هر نژاد دیگر بجز همین پشتون اصلا امکان نه دارد در غیر ان سرنوشت بچی سقاوو یا برهان الدین ربا نی را خوانده یا به یاد داشته باشید که از سه نا حیه شهر کابل بیرون حکمروائی اصلا وجود نه داشت
غورزنگ
>>> سلام به همه،
اگر داکتر اشرفغنی کاندیدای ریاست جمهوری سال 1398 باشد. داکتر عبدالله چاره جز معاونیت اشرفغنی ندارد. چون داکتر عبدالله تا حد توان از تمام ملت دفاع کرد اما چون یک تعداد از جمعیت های عقده ایی هستند و داکتر عبدالله را در نظر دیگران کم ارزش جلوه کرده اند، بناء اکنون اکثریت جمعیت و شورای نظار از عبدالله دل خوش ندارند. اما عطا محمد نور یک تعداد جمعیت ها را به پول خریده و تطمیع خود ساخته همیشه از مال بیت المال که در این چند سال زده و به جیب خود انداخته حالا حاتم بخشی میکند یک تعداد جمعیتی ها را از خود ساخته است. بناء عبدالله چانس کمتر دارد تا معاونیت کسی دیگر را قبول کند. چون عطامحمد نور، یونس قانونی، احمدضیا مسعود و امثال شان قبل از قبل به پوست دیگران داخل شده اند. و در تلاش جاپیدا کردن منحیث معاون رئیس جمهور هستند. بناء برای داکتر عبدالله بهترین گزینه داکتر اشرفغنی است که میتوانند هر دو در کنار هم کشور را رهبری و مدیریت کنند.
در اصل اگر فکر کنیم هیچ کس در فکر این ملت و این کشور نیست و هیچکس در قلبش حب وطن وجود ندارد. بهترین مثال برای اینها این است که اگر اینها واقعاً دلشان به این کشور و ملت میسوخت فامیل های خود را به داخل کشور می آوردند و میگفتند که اگر در نقطه از افغانستان جنگ انفجار و انتحار میشود باید فامیل من نیز آن را حس نماید. اما متأسفانه که اینها فرزندان و فامیل های شان را در بهترین کشور ها انتقال داده اند و اینجا از گوشت و پوست ما جمع میکنند و به آنها میفرستند. تا عیش و نوش کنند.
بناء هر کس که به حیث رئیس جمهور و معاونین اینده این کشور شود، ملت بداند که نه غم تو و نه هم غم کشور در فکر شان است.
>>> غیر از پدرام کدام گزینه دیگری شما مردم ندارید
پیرام قل
>>> گل خان امیری!
برای تاجیکها یک رهبر واقعی و دلسوز از تبار کلکانی پیدا کنید.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است