به گزارش بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper) نشست مشاوران امنیت ملی ایران، روسیه، چین، هند و افغانستان برای یک روز در تهران برگزار شد.
در این نشست مشاوران و دبیران امنیت ملی کشورهای ایران، روسیه، چین، هندوستان و افغانستان حضور داشتند.
نیکلای پاتروشف، دبیر شورای امنیت روسیه در این نشست هشدار داد که اوضاع افغانستان از بهر فعالیت‌های هراس‌افگنان خارجی در حال بدتر شدن است و ممکن است گروۀ داعش سناریوی سوریه را در افغانستان تکرار کند.
این مقام روسی همچنان گفت که حضور نظامی امریکا در افغانستان سبب پیچیده شدن بحران امنیتی در افغانستان شده است.
وی اضافه کرد: حضور نظامی امریکا در افغانستان نه تنها تاثیری در ایجاد ثبات و امنیت نداشته است بلکه سبب پیچیده تر شدن بحران امنیتی در این کشور شده است.
درهمین حال حمدالله محب، مشاور امنیت ملی افغانستان گفت تا هنگامی که پشتیبانی‌های مالی و تسلیحاتی به گروه‌های هراس افگن در افغانستان متوقف نشوند، امکان برخورد اثرگذار با آنان وجود ندارد.
وی اضافه کرد: تا هنگامی که گروه‌‎های هراس‌افگن در افغانستان از پشتیبانی‌های مالی و تسلیحاتی خارجی برخوردارند امکان برخورد موثر با آنها وجود ندارد.

نشست تشریفاتی دبیران و مشاوران امنیت ملی این پنج کشور از چند جهت در تهران قابل تامل است!
اول: همزمان با برگزاری نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد و سخنرانی سران کشورهای عضو این سازمان، نشست امنیتی منطقه ای آنهم در تهران برگزار می شود. اگر این نشست منطقه ای بوده است، چرا نماینده امنیتی کشورهایی چون پاکستان که مرکز آموزش هراس افکنی است و یا نماینده هایی از کشورهای آسیای میانه و ترکیه حضور نداشتند؟ که برخی از آن کشورها با ایران و برخی با افغانستان هم مرز اند و می توانند در راستای کاهش و نابودی هراس افکنی موثر باشند.

دوم: هرچند روسیه و ایران در مواردی مانند امور هسته ای و موضوع سوریه باهم در تفاهم و هماهنگی نسبی قرار دارند، اما هیچگاهی در آوردن صلح و ثبات در منطقه به خصوص افغانستان همنظر نبوده اند. روسیه به دلایل افزایش فروش سلاح و حفاظت از مرزهایش جهت جلوگیری از نفوذ هراس افکنان پرورش شده غربی ها، تلاش دارد در حالیکه ایران صرفا به امنیت خود می اندیشد.
در این میان، تناسب هماهنگی ایران و روسیه در موضوع امنیت به خصوص در مورد افغانستان در کجا است؟

سوم: اگرچه ایران به عنوان همسایه همیشه اعلام کرده است که خواهان صلح در افغانستان بوده و در زمینه های مختلف حاضر به همکاری با دولت افغانستان است، اما هیچگاه هیچ سنخیتی میان سیاست های ایران با افغانستان وجود نداشته است. زیرا حکومت افغانستان کاملا تحت سلطه آمریکا و در حقیقت کشور اشغال شده توسط آمریکایی ها است اما ایران بزرگترین دشمن آمریکا در منطقه چه از نظر ایدیولوژی و چه از نگاه سیاسی می باشد.
آمریکا می کوشد تا از جهات مختلف بر ایران ضربه وارد کند و ایران نیز چنین هدفی را دنبال می کند. در حالیکه افغانستان اگرچه همسایه ایران است اما هم پیمان سیاسی و نظامی با آمریکا است و مسلما تحقق اهداف آمریکا برایش مهمتر از همسایگی با ایران می باشد.
از جانب دیگر، اکثر سران حکومتی و دولتی افغانستان تابعیت آمریکایی دارند و در آن کشور قسم یاد کرده اند تا از اهداف و برنامه ها و منافع آمریکا در هرکجای جهان دفاع کنند.
با این وضعیت، چه وجه اشتراکی میان همگرایی امنیتی ایران و افغانستان می تواند وجود داشته باشد که ما از آن بی خبریم!؟

چهارم: مرکز حمایت و تجهیز ناامنی های منطقه ای پاکستان است. این کشور هم پیمان جدی آمریکا است و در حقیقت نماینده رسمی نظامی گری امریکا در منطقه بشمار می رود. پاکستان به تنهایی نه توان پرورش و تجهیز و تمویل هراس افکنی و ترویست پروری را دارد و نه جرات اینکه بخواهد در مقابل کشورهایی مانند هند و ایران قد علم کند. بل این قدرت آمریکا است که پاکستان را به پایگاه نظامی خود در منطقه بدل کرده است.
در حالیکه برهمگان واضح است که بدون حضور پاکستان هیچ برنامه امنیتی در منطقه به اکمال نخواهد رسید و پاکستان هم بدون تصمیم آمریکا دست به هیچ اقدامی در منطقه نمی زند. پس ایجاب می کند که نماینده امنیتی پاکستان در نشست امنیتی تهران شرکت نکند. زیرا نمی تواند حرفی برای گفتن داشته باشد و یا قول و وعده ای برای توقف هراس افکنی به دیگران بدهد.

پنجم: ترکیه به عنوان کشوری که هم مرز با ایران است و نقش فعال در امور سیاسی و نظامی افغانستان دارد، نماینده ای در این نشست نداشت. حالا اینکه ایران از کشورهای آسیای میانه و ترکیه و پاکستان دعوت نکرده است یا آنان حاضر به نشست امنیتی در تهران نشدند، مطلبی نشر نشده است. اما حضور نماینده امنیتی کشور ترکیه در این نشست، می توانست بر تصمیم های این نشست امنیتی تاثیر داشته و بر نشست تهران جامعیت ببخشد.

ششم: نبود نماینده هایی از کشور های آسیای میانه که مانند ایران در خطر ورود هراس افکنان و تروریستان قرار دارند، خلای دیگر این نشست امنیتی منطقه ای در تهران بود. کشورهایی مانند تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، آذربایجان، ترکمنستان و... که هرکدام از این کشورها در حال تقویت مرزهای خود با افغانستان و ایران هستند و همواره کوشیده اند در زمینه های سیاسی و حتی نظامی خود را هم در کنار روسیه حفظ کنند و هم چراغ سبزی برای آمریکایی ها باشند تا با این سیاست بتوانند جلوی ورود تروریست ها را به کشورهای شان بگیرند.
بطور یقین نماینده های امنیتی این کشورها درباره امنیت منطقه و جلوگیری از نفوذ هراس افکنی حرف های جدی برای گفتن داشتند.

در هرحال، این نشست یک روزه با قرائت مصوبه یازده ماده ای پایان یافت و نماینده های پنج کشور مذکور متعهد شدند تا با افراطی گری و تروریزم مبارزه کنند.
با درنظرداشت حمدالله محب توضیحات بالا، شما بگویید که چرا نماینده افغانستان در این نشست شرکت کرده بود؟

کد (4)

>>>   گروپ های هراس افگن از پاکستان به افغانستان می آیند.
این گروپ ها همه تحت تأثیر دولت پاکستان هستند.
دولت پاکستان به اندازه یی بالای رهبران این گروه ها نفوذ دارد،که حتی هنگامی که رییس جمهور چین در پارلمان پاکستان غرض بیانیه دادن وارد شد،دیگر اعضای پارلمان به احترام وی سر پا ایستاد شدند،اما رهبران گروه های اسلامی شامل پارلمان،از چای خود نمی خواستند ،بخاطر احترام رییس جمهور چین برخیزند.
کدام جنرال پاکستانی بالایشان قهر شد،عاجل همه شان به احترام رییس جمهور چین برپا خیستند.
امریکا اگر سالانه چند صد میلیون دلار به پاکستان کمک میکرد،چین ده ها ملیارد دلار در ساخت و ساز راه ها و خط آهن و بنادر پاکستان سرمایه گزاری میکنند.
اگر اعضای پیمان شانگهای و ایران و افغانستان که عضو ناظر پیمان شانگهای اند،خواسته باشند،میتوانند که پاکستان را زیر فشار بیاورند و در نتیجه جنگ در افغانستان خاتمه پیدا کند.
همچنان میتوانند دولت آینده افغانستان را وادار سازند که از پیمان شانگهای غرض مبارزه در مقابل تروریزم کمک نظامی بخواهند و در نتیجه مثل سوریه،در پهلوی قوای امریکا و ناتو و ترکیه،قوای روسی و چینی و ایران و هند نیز داخل افغانستان شوند و بمرور زمان منطقه به منطقه،افغانستان از موجودیت قوای طالبان و داعش پاک شود.
البته در صورتی که پاکستان منحیث عضو پیمان شانگهای ،همراه شان همکاری کند.
بعد از ختم جنگ در افغانستان،این کشور ها باید در بازسازی افغانستان نیز سرمایه گزاری کنند که افغانستان نیز منحیث یک کشور عضو پیمان شانگهای،از امنیت و ثبات و پیشرفت و رفاه بهره مند شود.
کشور های عضو شانگهای،با عمران خان رییس جمهور فعلی پاکستان نیز در قسمت پیشرفت مناطق قبایلی و سرمایه گزاری درین مناطق بخاطر بهبود مردم مناطق قبایلی و فراهم آوری رمینه کار،سرمایه گزاری کنند،تا افراط گرایی ازین منطقه از بین برود.
البته این ها همه در صورتی امکان پذیر است که اعضای پیمان شانگهای،خواستار تغیرات جدی امنیتی در متطقه باشند.
درصورتی که این کشور ها با حالت فعلی افغانستان و موجودیت قوای امریکا و ناتو خورسند باشند و فقط سرحدات خودشان را نگاه کنند و خود را دور از گزند جنگ نگاه کنند و سرنوشت افغانستان برایشان مهم نباشد،این مسئله دیگر است.

>>>   مولاناهای ترورست پاکستانی از خدا آنقدر نمیترسند که از آی اس آی می ترسند چون اگر نافرمانی کنند روز بعد گوش ودم شان بریده شده جسد شان در بین بوجی ودر سرک انداخته میشود
ر

>>>   حضور امریکا در افغانستان بی شک فراتر ازیک حضور نظامی ویا حضوری برای کانترول کردن روسیه وایران وچین است که البته امریکا باحضور خود در منطقه تجهیزان شنود وجاسوسی وپایش منطقه را در برنامه دارد وبرحضور صدها مستشار مشروعیت بخشیده درحقیقت افغانستان باتوجه به دولتمردان دوتابعیتی ودست نشانده وعمال خودیک حیاط خلوت درافغانستان ایجاد کرده واستعمار نوین یا همان neo-clonialismرا بر بالای افغانستان اعمال نموده وبدون تعارف باید گفت ما شدیم مستعمره امریکا که یک دلیلش عمال خودفروخته نکتایی پوش وتحصیلکردگان ودوتابعیتی ها هستندویک دلیلش جلب کمک سایر کشورها به بهانه باز سازی افغانستان ودرامد سرشاری هم از این راه به جیب میزند.
دلیل دیگر
سناتوران پول پرست امریکایی که درامد هنگفتی بابت کشت کوکنار وتریاک حاصله که توسط قاچاقچیان بین المللی به اقصی نقاط جهان برده میشود واز طرفی امریکا به این قاچاقچیان سلاح میفروشد ونقش عمده ای دربرهم زدن ثبات کشکرها دارد.درضمن امریکا با دله دزدی از منابع زیر زمینی وباچراغ خاموش منابع وکانی های کشور را غارت وبه رایگان مییبرد.بنا"کمترین دستاورد حضور محتدم حمدالله محب. درکنفرانس امنیت منطقه ای تهران گوشزد کردن نقش مخرب امریکا در افغانستان است.از قدیم گفته اند انکس که باد بکارد طوفان درو میکند.اینده ازان مستضعفین عالم بخصوص مردم افغانستان است وزور واستکبار هرگز ماندنی نیستند.//داکتر عبدالرب آچکزی

د ودرصد کمی هم بامنت به رهبران افغانستان میدهد که پس از کسر سهمیه خود اندکی راخرج افغانستان میکنند که باز هم سهم عمده این کمکها خرج وبرج انتخابات میشود.ودلیل دیگر حضور امریکا درافغانستان نقش سناتوران امریکایی در درامد کلان کشت کوکنار وتولید تریاک است ودلیل دیگرش غارت ثروت های زیر زمینی وکانی افغانستان است که رایگان به امریکا حمل میشود.بنا"کنفرانس امنیتی تهران هیچ دستاوردی هم برای کشور نداشته باشد میتواند خطرات حضور امریکا رادر کشور به دبیر شورای امنیت ملی جلالت ماب حمدالله محب گوشزد نماید.

>>>   روسهای بیچاره تازه از خواب بیدار شده اند وخطرات وجود خارجی هارا درافغانستان اهساس کرده اند اما بسیار دیر شده وغرصت فکرکردن وتفکر را از دست داده اند در واقع غربی هت انها را فریب داده وگفته اند که افغانها دشمن مشترک همه ای ماست حدود ۱۵۰۰۰ عسکر شماراهم به قتل رسانیده اندذو... وقتی در همسایگی انهاریشه دوانیدند وتمام اجیران وجیده خواران خودرا دردیار ما مستقر کردند واردو وپولیس واجنت های خودرا درینجا مستقر ساختند کنون دانسته اند که غریب خورده ودر دام افتیده اند حال که وقت از وقت گذشته ودیگر بسیار دیر شده وبر فرض همه ای خارجی ها افغانستان را ترک نمایند انها میتوانند از دور هم توسط نوکران زر خرید خود چون عبد الله وفنی وکرزی وحکمتیارو...منافع استراجی خودرا درینجا تامین نمایند واگر هیچ نشد پاکستان این فرزند اصیل شان در خدمت حاضر است وبرای تامین منافع انها بسیار با پول کم ومصرف اندک حافظمنافع ازباب هستندزینرو قدیمی ها گفته اند چو افتیدی تپیدن مصلحت نیست لهذا بگذارند که بیچاره افغانها به خون خویش غوطه ورباشند وزخم انها را بیرزگ نسازند ولبرون از افعانستان حدود خودرت مستحکم نموده منتظرباشند تا به انجا ها برسند
ولایت خان از کاپیسا

>>>   اگر شما بجای ایران بودید و کشور مسلمان و برادر همسایه تان در چنگال دشمن خونخواری چون آمریکا اسیر بود چه می کردید ؟ آیا کار دیگر می توانستید بجز کارهائی که اکنون ایران انجام می نماید انجام دهید ؟ الحق و الانصاف برادران ایرانی با این همه فشار چهل ساله و جنگ و محاصره و تحریم و غیره حق برادری را انجام نموده اند .
عایشه از ایران

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است