درد هزاره ها مختص به خود هزاره ها است. درد هزاره ها فرق، حذف و تبعیض سیستماتیک است.

هزاره های امروز بازمانده و بقایای یک نسل کشی است که در آن نسل کشی بالاتر از 62 درصد حذف فیزیکی شده اند. زمین های هموارشان به دیگران سپرده شد و حتی کوه های هزاره ها به کوچی ها سند داده شده است. اشتباه امروزی اکثر هزاره ها در این است که درد هزاره ها را به سرحد یک معاون رییس جمهور و یا چند وزیر و یا رسیدن خود به یک چوکی پارلمان تقلیل داده اند درحالیکه در هزاره ها رسیدن به یک مقام نیست بلکه درد هزاره ها رسیدن به تامین عدالت اجتماعی و برابری برای همه ی اقوام کشور است که در آن فرق وجود نداشته باشد. بگذارید در این زمینه از درک درد هزاره ها توسط دو سوپر ابر مرد هزاره ها در درازنای مبارزات تاریخی هزاره ها بعنوان مثال یادآوری کنم.

اول: سلطان علی کشتمند صدراعظم با نام افغانستان در دوره حکومت حزب دموکراتیک خلق افغانستان که طرح خودمختاری مناطق هزاره نشین و تبدیل مناطق هزاره نشین به پنج ولایت و یک قول اردو را مطرح کرد شورای مرکزی ملیت هزاره، فرقه های 800، 950، 960، لوای 520، اداره 33 و پوششی امنیتی هزاره های بادغیس را عملا ایجاد کرد تا هزاره ها در کشور افغانستان به بخشی از قدرت تبدیل شوند نه اینکه محتاج قدرت و گدای قدرت باشند که دیگران برای هزاره ها چه می دهند.

دوم: عبدالعلی مزاری که درد درونی 125 ساله حذف، توهین، تحقیر و بی سرنوشتی هر انسان هزاره را در فضای تاریک سیاست افغانستان بلند کرد و به مجسمه و سمبول صدای عدالتخواهی و برابری تبدیل گردید مبارزه مزاری برای چوکی نبود چون مزاری به این درک رسیده بود که کسانیکه چوکی را می دهند همانگونه چوکی را پس می گیرند بنابراین دلایلی بود که مزاری خواهان برقراری نظام فدرالی در افغانستان گردید تا همه ی اقوام در افغانستان جایگاه و پایگاه قدرت خود را داشته باشند که مورد تاخت و تاز برتری جویان نژادی قرار نگیرند مزاری برای رفع تبعیض سیستماتیک مبارزه می کرد و در راه آرمان مقدس مردم خود کشته گردید.

با درنظرداشت شرایط امروزی افغانستان و تسلط شوونیزم و فاشیزم در نظام سیاسی افغانستان و ازدواج قریب الوقوع فاشیزم با تروریزم هزاره هایی که ملی و فراقومی می اندیشند به ... شباهت دارند که در سرکس برای خنده و تمسخر دیگران نقش بازی می کنند ملی اندیشان و فراقومی اندیشان هزاره باید از هزاره هایی که برای اشرف غنی در زمان انتخابات گلو پاره می کردند و به دول فاشیزم آتن ملی اجرا می کردند عبرت گرفته باشند که چگونه اشرف غنی به غیر از دانش و طاهر زهیر که نقش سمبولیک دارند دیگران را به زباله دانی انداختند و حتی با آنها یک ملاقات نکردند.

پس چه بهتر است که هزاره ها با عبرت از گذشته ها در انتخابات پیشرو به کسانی رای دهند که توانایی و درک درد هزاره ها را داشته باشند و در برابر تبعیض سیستماتیک خط روشن داشته باشند چنین افرادی در بین کاندیداها وجود دارد فقط بر مردم است که سره را از ناسره جدا نمایند و رای خود را به زر، زور، مافیایی اقتصادی، وکلای گذشته که در پارلمان خاموش بودند و فقط در فکر ثروت اندوزی بودند و گذشته از همه به افرادی که خود را به کرایه و اجاره داده اند که اگر در پارلمان رسیدند در زیر نام ملی گرایی و فراقومی در خدمت شوونیزم و فاشیزم قرار می گیرند ندهند بهتر است به کسانی رای دهند که صدا و سنگر دردهای هزاره ها در درون پارلمان باشند.

حسن علی عدالت

>>>   درد انسان درد انسان دیگر است
بنی آدم اعضای یکدیگر اند
که درآفرینیش زیک گوهر اند
چوعضوی به درآورد روز گار
دیگرعضوهارا نماند قرار
میگویم اززنده گی جزیره های کوچک باید خارج شویم فراتر بیاندیشیم خوب خواهد بود درغی آن اگر هرکس مدافع یک قوم شود دیدیم وتجربه دهه 70 نشان داد که تباهی آورد
برادرمحترم این مفکوره شما است اما درحقیقت چنین نیست که شما فکرمیکنید

>>>   حسن علی که پسوند عدالت را یدک می کشد اصلا به دنبال عدالت نیست. چرا که دو نفر را به عنوان الگو معرفی می کند که هیچ کدام جنین صلاحیتی ندارد. کشتمند کمونیست که خدا را قبول ندارد، برای خلق خدا نیز مفید نخواهد بود. مزاری نیز که گفتید به دنبال چوکی نبود خیلی هم بود سر چوکی و ریاست با معاون و اعضای شورای مرکزی حزب وحدت تا مرزی قتل و کشتار و دو دسته گی پیش رفت. آقای عدالت یک کمی مطالعه کنید یا اطلاعات شما ناقص است یا برغم اطلاعات تاریخ ما را تحریف می کنید. خلاصه صداقت و امانتداری فاموش نشود.

>>>   مردم زحمت کش ،مومن و صادق هزاره افغانستان درطول تاریخ افغانستان طرفدار ترقی،پیشرفت وازادی افغانستان بوده و هست.این مردم علم پرور و معارف دوست درولایات بلوار دربخش مالداری،زراعت،میوه جات،چوب برای اجزای ساختمان و تولیدات گلم،قالین، نمد، پشمینه جات به صادرات وطن افزوده است.علاوه بران میوه جات خشک وتر نیز ازجمله پیداوار مناطق هزاره جات است.گرچه سران و شخصیت های هزاره درحکومات مختلف مورد تعصب وسرمشق قرار گرفته اند بااانهم مردم هزاره صلح جو و ترقی خواه رابطه خودهارا با دولت مرکزی حفظ نموده اند.دراجرای تمامی اوامر وفرامن حکومت مرکزی فرمان بردار بوده و ودرکارات شاقه وسخت در مناطق دکر دست وطن کار کرده اند. اکنون که دوران دموکراسی وازادی بیان و اخبار آمده است ومردم با صدها اشتیاق برای فراگیری علم و معرفت مصروف اند دولت وحدت ملی زمینه انتخابات نمایندگان پارلمان را درافغانستان مهیا ساخته اند.مردم هزاره جات مانند سایر هموطنان شان برای شرکت در انتخابات ورای دادن به نماینده مورد نظر شان پایه های دمکراسی را درافغانستان مستحکم تر و قوی تر بسازند وبرای نسل های آینده زمینه آزادی و زیستن در نظام دموکراسی را تضمین نماید وازطرف دیگر به مخالف نظام نشان دهند که این مردم زحمت کش ومومن هرگز زمینه توطئه و دسیسه نخواهد شد.مردم شریف هزاره بدون رقابت در انتخابات پارلمانی شرکت نمایند واز آزادی ودموکراسی دفاع نمایند.
ومن الله التوفیق.
الحاج انجنیر عبدالرشید ناصری از آسترالیا

>>>   در مورد علی مزاری شک دارم و لی در مورد کشتمند باید گفت که او شخص تحصیل یافته و اقتصاد دان و انسان پاک نفس بود او به زبان های انگلیسی و فرانسوی بلدیت داشت ، میکانیزم اقتصاد افغانستان را به خوبی میدانست و از سال‌های دور در جراید خلق و پرچم به حیث منتقد اقتصاد سیستم اقتصادی جامعه ای آنوقت را به بررسی میگرفت و مقالات زیادی در زمینه های اقتصاد چند بعدی افغانستان نوشته است ، او وزیر پلان بود و بعد از سقوط امین قصاب صدراعظم انتخاب شد که بهترین تصمیم از طرف حزب و شخص کارمل بود . جناب او ، کافر بود یا ملحد ، هرچه بود از نخبه های کشور بود . من یک پشتون استم ، اما اینقدر فرق خوب و بد را کرده می‌توانم که علی مزاری و کشتمند زمین و آسمان فرق دارند . در زمان کشتمند تصمیم گرفته شد که معاشات مامورین تزیید یابد ، ولی همزمان نرخ های اشیا نیز بلند میرفت این فرمول همیشه در جامعه یکی علیه دگر قرار میگیر د ، و برای آنکه هم معاشات اضافه شود و نرخها در مارکیت دفعتا صعود نکند ، مقام صدارت تصمیم گرفت که مواد کوپونی را از سطح وزیر تا مستخدم رایگان سازد و به این ترتیب منسوبین دولت هفت نوع قلم از آرد تا روغن و صابون ، چای خشک همه رایگان به مامورین توزیع شد و این یکی ا.ز بهترین گامهای.
بود که دولت برداشت و مبتکر آن کشتمند بود ، جنابان عالی حزب بهترین کادر ها در همه بخش‌ها داشت و اعضای حزب از همه ای ملیتها بودند، و هزاران جوان اعم از دختر و پسر تازه تحصیلاتت خود را در کشور های سوسیالیستی به پایان رسانیده و آماده ای خدمت به وطن بودند که با تاسف همه آرزو ها به خاک یکسان شد و مردم از سال ۱۹۹۱ تا به حال در مضیقه ای عجیبی قرار دارند . کشتمند و حزب به خوبی میدانستند که اقتصاد افغانستان مشتمل بر دوره های مختلف اقتصادی است به همین منظور دولت با در نظرداشت رول خویش چانس رشد را برای سرمایداران ملی میسر ساخته بود و از تمام افغان‌های وطنپرست دعوت شده بود تا به کشور باز گشته و سرمایه گذاری کنند اما تبلیغات زهر اگین امپریالیسم چنان قوی بود که تمام قوت و نیروی بشری آن صرف جنگ بینتیجه شد و تا امروز دوام دارد. جنابان امیدوارم در آینده تعصبات عقیدتی را یکسو بگذارید و با مسوولیت بنویسید .
ج. ننگرهاری»»»»»»

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است