انتخابات:

۱- معمولا نامزد وکلا در زمان رقابت های انتخاباتی باید با وعده دادن های مختلف و شعار های رنگارنگ مردم را به دور شان جمع نمایند و تیم های انتخاباتی شان را به هدف پیروزی فربه، قوی و پر جنب و جوش بنمایند، این یکی از اصول کمپاین و رقابت های انتخاباتی است و باید چنین بکنند تا پیروز شوند ولی؛ این مساله یک مشکل جدی در پی دارد، آن اینکه مردم بعد از پیروزی خواست های شان از طرف وکیل بر آورده نمی بینند و آن وقت وکیل آدم دروغ گوی و فریب دهنده ظاهر می شود ولی بعد از پنج یا کمتر و بیشتری سال آن وعده ها فراموش شده و مردم باز در انتخابات بعدی، تجدید وعده گیری می نمایند، این حالت و این چرخه ی باطل جامعه را به حالت ایستا و سکون نگهداشته و جلوی تحول و اصلاحات را بند می کند.

۲- قدرت یک وکیل به خصوص وکلایی که قدرت قویِ مبارزه برای استحصال و استیفای حقوق موکلین شان ندارند به هیچ عنوان کفاف خدمت به تمام موکلین شان را که از آنان رای گرفته اند که هیچ؛ حتی به همان کسانی که برای شان گلو پاره نموده و بخاطر اثبات صداقت اش به وکیل مورد حمایت از همه چیز شان گذشته اند، نیز خدمت متوقعه را کرده نمی توانند و آنوقت بعد از چند مدتی آن دوستان و حامیان تبدیل به دشمنان و غیبت گویان می شوند و در هر بزم و مجلسی که نشستند برخلاف زمان کمپاین که از توانایی ها و محاسنش می گفتند، از زشتی ها، معایب و وعده خلافی های وکیل روایت می کنند و فحش و دشنام اش می دهند و این اعتماد را می شکند و اعتبار را سقوط می دهد.

۳- پیروزی یک انسان همیشه در سایه ی یک وکیل پارلمان نسیت و شکستش هم مدام در عدم برخورداری از شفقت یک نماینده مجلس نمی باشد، البته بعضی از کسانی که قوی اند و توان کاری در وجود شان است اگر به مجلس نباشند نیز می توانند به قدری از دوستان و مردم شان حمایت کنند و شواهد و نمونه های زیادی در این باب موجود است و چنانچه آدم های بی برنامه و ضعیف باشند از همان مصونیت پارلمانی و جایگاه حقوقی و سیاسی شان نیز استفاده نمی توانند و نمونه های آن را داشته ایم و داریم.

به دوستان و جوانان هم نسلم پیشنهاد می کنم که چنانچه در ستاد های انتخاباتی نقش آفرینی نمی توانند وتاثیرگذاری ندارند و یا به تعبیر دیگر اهمیت لازم برای حضور شان داده نمی شود، بهتر آن است که بی طرف باشند و مردانه نقد بنمایند، البته نقد منطقی و مستدل نه عقده گشایی و تخریب شخصیت کسی.
چون گفته اند.
چراغی را که ایزد بر فروزد
هر آنکس فوت کند ریشش بسوزد

لامع احمدی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است