وقتی شما امروز صبح از خانه به دفتر، دانشگاه، مکتب و محل کار در بازار رفتید، آیا با همکار، همصنفی و یا شریک کار و بارتان در مورد لذت تخم مرغ که صبح نوش جان کرده بودید حرف زدید؟
پاسخ اکثریت تان به این پرسش"نه" است.
چرا؟
چون تخم مرغ ارزان ترین و دم دست ترین غذا است که در هرجای می توان آن تهیه کرد. از همین رو حرف زدن درباره آن معنی ندارد. اما اگر شما و دوست تان سوار یک هواپیما باشید و این هواپیما بر فراز جزایر خالی از سکنه در آمریکا لاتین سقوط نماید، شما و دوست تان در این حادثه آسیب نبینید و وارد یکی از این جزیره ها شوید. در صورتی که در این جزیره جز ناریال چیزی دیگری برای خوردن نباشد و شما برای یک سال بگونه متواتر تنها از ناریال استفاده کنید، آن وقت در پهلوی سایر مسایل در مورد تخم مرغ حتماً صحبت خواهید کرد، شما و دوست تان از مزه تخم آب پز خواهید گفت و لذت آن را با تخم پخته شده در بادنجان رومی، مرچ سبز و سیر مقاسیه خواهید نمود.
چرا؟

پاسخ ساده است، چون در جزیره نامبرده تخم به یک پدیده نوستالژیک "دست نیافتنی" مبدل می شود و انسان ها به طور فطری عادت دارند که در مورد مسایل دست نیافتنی حرف می زنند و راه های به دست آوردن آن"نوستالژی" را جستجو می کنند.

در هرجامعه ای بعضی پدیده ها نوستالژیک هستند، در جامعه افغانستان در پهلوی سایر پدیده ها دو پدیده به شدت نوستالژیک است، یکی قدرت سیاسی و دومی پدیده سکس.
ازهمین رو درباره این دوپدیده زیاد حرف زده می شود و برای به دست آوردن آن تلاش های فراوان صورت می گیرد.

وقتی دو صنفی، دو همکار، دو شریک تجارت، دو دوست و... درباره یک صفنی، همکار، شریک تجارت و دوست مونث خویش حرف می زنند یا به سوی آنها نگاه می کنند اولین مساله و نگاه آنها به طرف مقابل یک نگاه "جنسی" است، وقتی یک معلم مکتب، استاد دانشگاه، کارمند اداری، فروشنده سر سرک و... با یک جنس مخالف خویش روبرو می شود اولین پدیده که قبل از هر چیز دیگر به ذهن وی می رسد راه رسیدن آمیزش جنسی با این شاگرد، دانشجو، مراجعه کننده و مشتری است.
چرا؟ چون در جامعه نیمه سنتی افغانستان راه رسیدن به جنس مخالف از طریق قانونی"ازدواج" و غیر قانونی به دلایل گوناگونی تا حدودی دشوار است، از همین رو مساله فوق به یک پدیده نوستالژیک مبدل شده است.

در جامعه آشوب زده افغانستان رسیدن به قدرت سیاسی هم برای مردم افغانستان تا حدودی به پدیده نوستالژیک مبدل شده است. از همین رو همه در تلاش هستند تا به این نوستالژی برسند. عده از جوانان راه رسیدن به قدرت سیاسی را فراگیری رشته "حقوق و علوم سیاسی" می دانند، از همین رو در هفده سال گذشته تعدادی از جوانان به این رشته روی آوردند که در میان آنها کسانی هم بودند، هستند و خواهند بود که لکنت زبان دارند و حتی قادر نیستند درست حرف بزنند اما بازهم برای فتح این قله "نوستالژیک" عزم خویش را جزم کرده اند.

یک نمونه دیگر آن را می توان همین انتخابات پیش رو عنوان نمود، شاید در هیچ جامعه بشری علاقمندی انسان ها برای ورود به چرخه قدرت سیاسی به اندازه جامعه فعلی افغانستان نباشد. در اینجا از استاد دانشگاه گرفته تا ژونالیست و از تاجر گرفته تا مافیای مواد مخدر همه تلاش دارند تا وارد چرخه قدرت سیاسی شوند.
چرا؟
چون قدرت سیاسی باعث می شود تا سرمایه یک تجار در جامعه بحران زده افغانستان محفوظ شود، قدرت سیاسی باعث می شود تا یک ژورنالیست تازه به دوران رسیده آهسته ولی پیوسته به هسته مرکزی قدرت و ثروت نزدیک شود و همین قدرت سیاسی باعث می شود تا پول های سیاه یک مافیای مخدر سفید گردد.

لطیف آرش

>>>   نوستالژی،
خاطره‌انگیز، یادمانه یا دریغ ‌پنداشت یک احساس غم‌انگیز همراه با شادی به اشیا، اشخاص و موقعیت‌های گذشته‌است. آرزومندی عاطفی و احساس گرمی نسبت به موقعیتی در گذشته که از جنبه‌های اصلی آن دلتنگی شدید برای زادگاه است. دلتنگی به سبب دوری از وطن یا دلتنگی حاصل از یادآوری گذشته‌های درخشان یا تلخ و شیرین. برخلاف قدیم که دریغ خوردن برای گذشته نوعی بیماری تلقی می‌شد، ظاهراً امروز اغلب معتقدند این احساس نتایج بسیار مثبتی برای فرد به همراه دارد، هیجان و هم‌زمان وقار را افزایش می‌دهد، عزت نفس و ارتباطات اجتماعی را رشد می‌دهد، با ایجاد ارتباط بین گذشته و حال به زندگی معنی می‌بخشد و با احساس مرگ مقابله می‌کند. هر انگیزشی از طریق حواس چندگانه می‌تواند ما را به جایی برگرداند که خاطره‌ای از آن داریم، ولی پس از بروز این اتفاق تصور این که لزوماً گذشته بهتر از حال بوده‌است و امروز اوضاع به خوبی قدیم نیست نوعی انحراف و کژکاری در مرکز پردازش عواطف در مغز است
ر

>>>   نوستالوژي ؟
بر گردان فارسي آش چه است؟

>>>   افغانستان یک مملکت اسلامی است و این فکر پوچ که شما دارید این لغت بی معنایی که شما در این نوشته از آن استفاده نموده اید شاید در فامیل شما رایج باشد چون حالا نیمه آزادی حیوانی را نصیب شده اید و کلمه سکس و سکسبازی در بین تان عادی شده است و حالا کوشش دارید به این نوشته های مبتذل تان مردم را به بیراهه بکشید از حیوانیت دوری نماید و به اسلام رجوع کنید بهتر است

>>>   اظهار نظر کننده سوم!
بعضی افغانها "عادت" کرده اند که مثلا اگر شما بگویید که کوه بلند است و یا این ماکیان خوب "تخمی "است ، فورا میگویند " افغانستان یک مملکت اسلامی است"!!!!
ده در کجا و درختها در کجا!!!!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است