خدا کند که هیات غم شریکی شمال قربانی شکار پشتونولی در قندهار نشوند!
وینستون چرچیل نخست وزیر سابق بریتانیا که زمانی بحیث خبرنگار در مناطق قبایلی هند بریتانوی بود، پشتونولی را بمعنی آئین انتقام جویی، قرآن خوری و تجاوز به جان، مال و ناموس قبائل رقیب تعریف می کند.

مجله تایم در ۲۰۰۶ در یک تحلیل طولانی جنگ افغانستان را جنگ میان پشتونولی و دموکراسی در سده بیست و یکم تعریف کرد.
قندهار قلب پشتو نولی در سه سده اخیر بوده است.
قندهار در سه سده اخیر در جنگ قدرت، انتقام جویی، غارت گری و لواطت در زیر آیین پشتونولی شهرت جهانی دارد.
صد ها رازق در زیر آئین پشتونولی در زیر ماشین جنگی، مالی و سیاسی قدرت های خارجی از صفوی تا بابری، انگلیسی، روسی، پاکستانی، عربی، ناتو و تروریزم بین المللی زیر خاک رفتند.

جنرال رازق در آغوش جنرالان آمریکایی جان داد و غنی سر انجام جزیره قدرت قندهار را برچید.
برای تاجیکان خوش باور و کم حافظه درک جنگ درون قبیلوی و نقش ارگ و آمریکایی ها خیلی دشوار است.
شگفت آور است، که بسیاری تاجیک ها از مادر جنرال رازق کرده برای وی بیشتر اشک می ریزند و گلیم ماتم از شمالی تا هرات و از بلخ تا بدخشان هموار کرده اند.

برای تاجیکان جنرال رازق بخاطر طالب کشی و پاکستانی ستیزی یک قهرمان است، ولی برای اکثریت پشتونها طالب کشی بمعنای پشتون کشی است. تصادفی نبوده که بسیاری مخالفان طالبان به اتهام نسل کشی از جنرال داوود تا سید خیلی و صد ها افسر و سر باز توسط کرزی و اشرف غنی از میان برداشته شدند.
طالبان بحیث فرزندان قبیله گل سر سبد قدرت پشتونولی بحساب می آیند. در برابر مرگ هر طالب صد ها طالب ستیز در ۱۸ سال اخیر نیست و نابود شدند.
پاکستانی ستیزی برای پشتونها بمعنی ایرانی پرستی و فارسی زبانی است. برای آنها " لر اوغانی و بر پاکستانی" یک برادر اند.

پشتونها خوش ندارند که تاجیکها برای پشتونها قهرمان سازی از میان فرزندان شان کنند.
قهرمانان پشتونولی باید تاجیک کش باشد نه پشتون کش. هم چنان قهرمانان پشتونولی باید ایران ستیز باشد، نه پاکستانی ستیز. چنانچه گلبدین دست پرورده مکتب آی اس آی در مصاحبه خود با جیو نیوز گفت:" پاکستان قربانی تروریزم افغانستان شده. ایران حامی تروریزم افغانستان است" او هم چنان می گوید:" من مخالف ساختن بندر چاه بهار بجای بند کراچی هستم"

پشتونها آینده خود را بدون حمایت پاکستان در جنگ قدرت افغانستان در خطر می بینند.
صحبت ها و ستایش استاد عطا از جنرال رازق و کنایه او به اشک تمساح غنی در هنگام غم شریکی با خانواده رازق در قندهار زیاد به دل بسیاری پشتونها چنگ نمی زند. حتا حامد کرزی که از رازق بحیث کارت قربانی در نبرد قدرت با ارگ استفاده کرد از پاسخ به پرسش خبرنگار صدای آمریکا به زبان پشتو خود داری کرد و گفت" نمی خواهم پیرامون جنرال رازق که کی او را کشت گپ بزنم"
کرزی که در متن بازی قدرت میان قندهار و ارگ قرار دارد نقش غنی در ترور جنرال رازق را خوب می داند، ولی برای منافع خود خاموش است.

امید است هیات غمشریکی شمال قربانی خیانت های پشتونولی و قرآن خوری نادر خانی در قندهار نشوند. این تنها حبیب الله کلکانی نبود که شکار چنین خیانت شدند، مجید کلکانی که برای غم شریکی به خانه اقارب نجیب رفته بود توسط نجیب رئیس سازمان امنیت ملی بنام " خاد" او را دستگیر کرد، شکنجه کرد و جسد او را در سیاه چالهای پلیگون پلی چرخی دفن کرد.
از تاریخ درس باید گرفت!

هارون امیرزاده

>>>   طوریکه از نوشته ای نویسنده برداشت می‌شود ، همانا پیوسته به گذشته تزریق روحیه ای ملیت ستیزی در اذهان خوانندگان می‌باشد. برای مردم افغانستان. رزمندگان علیه تروریزم چه در زمان حاکمیت جمهوری دموکراتیک افغانستان و اکنون از هرملیتی باشند قهرمان اند، زیرا برهم زدن نظم عامه زندگی شهروندی ، دهشت افگنی و وحشت آفرینی کار تروریزم پلان شده در پاکستان. و مجری آن تنظیم های افغانی بود و اکنون هم همان سناریو به تغییر نام ادامه دارد، مجاهد به طالب و داعش ، مثل مشهور است که «خر همان خر است صرف پالان آن تبدیل شده است » شما نقلی از وینستون چرچیل کرده اید ، خدمت شما باید گفت که چرچیل یک استعمارگر و دستان او در خون مردم هند و آفریقا آلوده است او هیچ علاقمندی به آزادی ملت های اسیر نداشت و در اجرای نقشه های استعماری یک افسر سر سپرده بود و حتی مهاتماگاندی را تمسخر می‌کرد او را مرد برهنه نام گذاشته بود،چنین نقل قول ها از چنین افراد خدمت به شوونیزم و مکتب نشنلیزم و تفرقه اندازی می‌باشد . زمانی سفیرانگلیس در افغانستان (زمان نادر خان)کتابی نوشته بود و تعریفی از ایرانی ها ، هندی ها و افغان‌ها کرده بود که چنین است:«هر ایرانی اگر در روز یک بار دروغ نه گوید خود را سرزنش می‌کند ، هندی ها مردمان سست و لا بالی ا ستند و افغان‌ها عبوس و کینه دل۰» اگر سفیر مذکور این تعریف ها را در مورد مقام ها و سیستم و طبقه ای حاکم ایران و هند و افغانستان می‌کرد شاید موجه میبود ولی در قسمت مجموع مردم که دربر گیرند ه ای تمام باشندگان یک کشور است بجا نیست.
من نمیدانم که چرا شما صرف و صرف انرژی و مغز تانرا صرف نوشته های ضد ملیتی میکنید ، من یک تاجیکم ولی زیاد تر دوستانم پشتو ن اند و همیشه ما با هم در گذشته و اکنون صمیمی استیم و مردم عام میدانند که چگونه عد ه ای آگاهانه با جدیت تمام در فکر ایجاد تفرقه اند . البته مردم بصورت عام تحمل سیطره جویی یک ملیت بر ملیت و قوم دگر را ندارند و زمان چنین زور گویی ها هم به پایان رسیده است اما در راه مبارزه علیه چنین تمایلات منفی و ضد مردمی باید افراد و اشخاص مورد اتهام قرار گیرند نه عام، عقب ماندگی افغانستان بخاطر حاکمیت یک قوم یا قبیله نه بلکه بخاطر یک سیستم استعماری و طبقاتی حاکم در جامعه بوده است که در کشورما نظام فیودالی و نیمه فیودالی مستقر بود و حافظ چنین نظام همان فیودال و زمیندار و روحانیون مرتجع بوند و این افراد هم هزاره هم پشتون و هم تاجیک بودند زیرا منافع مشترک طبقاتی شان آنها را با هم متحد میساخت. .در توطیه ها علیه ریفورم های شاه امان الله همه دست داشتند و در عقب آن همان استعمار انگلیس بود بعد از ششم جدی ۱۳۵۹دولت جدید با برنامه های مترقی به میان آمد تا کشور به پیش رود ، باز هم همان استعمار اینبار استعمار نوین با هدایت و مدیریت امریکا واستخدام افغان‌ها و پاکستانی و فلسطینی و سومالی و خلاصه هر چه تروریست بود به سوی افغانستان تجهیز و سوق داده شد تا دولت سیکیولر از بین برود و چنین هم شد و این دولت و رهبران شان بنام وطنفروش نوکر ، کافر و ملحد متهم شدند، نتیجه چنین که در بربادی چنین دولت هم تاجیک هم پشتون و هم هزاره های وابسته به ایران سهیم بودندپس تنها یک قوم و قبیله نبود ، اکنون هم در تشکیلات داعش و طالب همه ملیت ها و حتی خارجی ها دست دارند ، . تاجیک ها و پشتونها و غیره همه میدانند که چگونه با هم زیست نمایند و این اشک های تمساح خویشرا به جای دگر که خریدار داشته باشد بریزید .
جهانگیر

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است