متاسفانه که ماجراجویان و توطئه گران خاین، مردم صادق، زحمتکش و صلح دوست هزاره را هدف قرار داده اند.
مردم هزاره جات در طول 100 سال گذشته با تمامی اقوام برادر افغانستان رابطه نیک و زندگی مسالمت آمیز داشته اند و خصوصا سال های جهاد مقدس در جبهات ضد تجاوز شوروی رابطه خیلی حسنه و صمیمی داشتند که تاریخ پرافتخار جهاد شاهد این واقعیت است.
مردم هزاره زحمتکش همیشه در دور ترین نقاط افغانستان مشقت ترین و سخت ترین کارها را برای آبادانی کشور انجام داده اند علاوه بر ان این مردم مومن و صادق در تولیدات زراعت و مالداری نقش موثر و مفید داشته اند. انواع میوه جات تر و خشک برای داخل و خارج از افغانستان از محصولات مهم افغانستان به شما میرود.

اما چرا وضعیت بدینحالت رسید؟
سوء تفاهم، مداخله بیشرمانه ماجراجویان خاین این جنگ قومی را در داخل افغانستان دامن میزنند.
این ماجراجویان و خاینین بدانند که این خیانت و تفرقه افکنی قومی و مذهبی شان محکوم به شکست است. هرجنگ در نهایت به صلح منجر میشود. افعانستان به طرف رشد، ترقی، انکشاف متوازن و صلح و ارامش به پیش میرود و در این جای شک نیست که روزی صلح و امنیت سرتاسری در افغانستان تحقق میابد و نقشه شوم منافقین و ماجراجویان خاین مطلقا نقش بر آب میشود.
شاعری میگوید!
خون نا حق دست از دامان قاتل بر نداشت!
دیده باشی لکه های دامن قصاب را!

اقوام متحد افغانستان باید برای تحقق وحدت ملی بیش از این اجازه ندهند که نفاق افکنان و دشمنان رنگارنگ مردم متحد افغانستان دست به توطئه و دسیسه های شیطانی و غرض آلود بزند و جنگ قومی و مذهبی را که همانا آخرین پلان شوم دشمنان خاین به وحدت ملی افغانستان است در مناطق مرکزی افغانستان پیاده کنند.

همچنین پلان های خطرناک در حکومات گذشته گاهی بروز میکرد اما با زیرکی و هوشیاری سیاستمداران و اشخاص باصلاحیت اقوام و ریش سفیدان حل و فصل میگردید.
حالا هم وظیفه وطنی، ملی و اسلامی رهبران سیاسی و زعمای اقوام و طوایف مختلف افغانستان هست که دیر نشده برای رفع تشنجات منطقوی و قومی بدون تاخیر بشتابند و نگذارند که خدای نخواسته درگیری به سطح وسیع گسترش یابد و نقشه های شیطانی ماجراجویان و دسیسه گران تحقق یابد.

و من الله التوفیق.
الحاج انجنیر عبدالرشید ناصری از آسترالیا

>>>   عبد الرجمن خان یادش بخیر.
زمانی که به کافرستان(نورستان امروزی)، حمله میکرد،خیلی ترس داشت که نشود که این کافران مقاومت کنند و تلفات نیرو های دولتی و کافران زیاد شود.
آنها چندان مقاومتی نکردند و عاجل همه گی از ترس جانشان مسلمان شدند و منطقه شان را نورستان نام گزاری کردند.
اما زمانی که برای مسلمان ساختن مردم هزاره جات،حمله کرد، فکر نمیکرد که مردم شیعه هزاره جات اینقدر مقاومت کنند. زیرا مردم شیعه هزاره جات کافر نبودند، بلکه نیمه مسلمان بودند، یعنی به قرآن عقیده داشتند،اما به حدیث عقیده نداشتند، بنأ عبدالرحمن خان فکر میکرد که اگر من فقط یک صدا کنم بالای مردم هزاره جات، عاجل همه مسلمان میشوند.
اما نه، اینطور نشد و آنها مقاومت کردند و گفتند که ما از خود امام ها داریم، امام مهدی و امام حسین به کمک ما می آیند و همانطوری که امام حسین در جنگ در مقابل یزید برنده شد، ما نیز در مقابل عبدالرحمن خان برنده خواهیم شد.
همان بود که دست به جنگ و بغاوت زدند و در مقابل عبدالرحمن خان شکست خوردند و یک تعداد زیاد شان کشته شدند و یک تعداد شان اسیر شدند و در بازار ها منحیث غلام و کنیز فروخته شدند.
غلام هایشان در مقابل یک بوجی سرگین فروخته میشد و کنیز هایشان در مقابل یک بوجی آرد.
زیاد تر خریداران کنیز ها مردم زابل و هلمند و قندهار بودند.
حالا هم که یگان پشتون های بینی پچق و چشم تنگ را میبینید، اینها از نسل همان کنیز های هزاره گی است که از پشتون ها حمل گرفتند و اولاد های نیمه هزاره گی بدنیا آوردند.
بدینصورت از نسل هزاره های نیمه مسلمان، نسل نیمه پشتون بمیان آمد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است