هموطنان هزاره در اعتراضات مدنی و حق طلبانه شان در میدان مبارزه با فاشیزم و تروریزم تنها نیستند.
خواست های مشروع و انسانی هزاره ها خواستهای همه مردم محروم و محکوم افغانستان است.

ما همه باید از رفتار مدنی و جسارت حق طلبانه هزاره ها بحیث مکتب انسانیت بیاموزیم. اما فراموش نباید کرد، که رفتار فاشیزم و تروریزم را نمی توان صرفا با چند اعتراض مدنی و خواستهای موقتی تغییر داد. فاشیزم و تروریزم در یک جبهه قبیلوی واحد با یک استراتیژی تبهکارانه در زیر چتر حمایت مالی، سیاسی و نظامی امریکا پیش از هر وقت دیگر خونخوار تر شده اند.
فاشیزم با برادران تروریزم شان زبان مدنی صلح آمیز و انسانی را نمی دانند. باید برای مقابله با فاشیزم و تروریزم قبیلوی متحد شد.

ما در تابستان داغ امسال شاهد فداکاری ها و قهرمانی مردم ازبیک در شمال افغانستان بودیم که کاخ فاشیزم را در ارگ کابل لرزاند. ولی ثمره همه آن فداکاری ها برگشت دوستم در حبس خانگی بود و بس. تجارب مبارزه هموطنان عزیز ازبک نشان داد که قربانی بزرگ برای یک هدف گذرا و کوچک به سود دشمن تمام شد.

دیروز شهر زیبای عزنه سوختانده شد، امروز نوبت مالستان، جاغوری و ارزگان رسیده است، فردا نوبت کابل، شمالی، بلخ و هرات و هر گوشه دیگر کشور می رسد.
فاشیزم و تروریزم از هر قدرت نمایی شان از شرق و غرب امتیازات می گیرند. یک روز سر از مسکو بیرون می کشند، روز دیگر از قطر.

نسل کشی که امروز در جاغوری، مالستان و ارزگان خاص جریان دارد در راستای نقشه راه معامله غنی با طالبان تحت نام صلح در زیر رهبری خلیلزاد و آمریکایی ها است. آمریکایی ها بخاطر رقابت با روسها حاضرند هر چه امتیازات طالبان بخواهند می دهند. از اینرو نیروهای آمریکایی کوچکترین حمایتی از مردم هزاره در مناطق مذکور برای عقب راندن طالبان نکردند.

ما باید علیه توطئه های خانمانسوز خود را آماده سازیم. جنایات در جاغوری، مالستان و جاهای دیگر شروع فصل جدید جنایت از یک نسل کشی استراتیژیک است.

هارون امیرزاده

>>>   بلی برادران عزیز هزاره ما که به آنها افتخار میکنیم درقلب هموطنان خود جای دارند ، اما باید تعد ادی ازانها ماجراجوئیب نکرده به خانه زنبور دست نزنند وشجاع وعلیپور باید مدارا وگذشت کنندتا سایر مردمان متضرر نشوند وتروخشک نسوزد
ر

>>>   به اين شخص نظر دهنده! بلي شما در افغانستان لانه زنبوريد هر كسي را كه نيش زديد حق داريد اما ديگران حق ندارند از خوددر مقابل نيش زدن شما دفاع كنند

>>>   فاشیسم تک قومی اگر امروز هزاره را درخاک وخون کشانیده صبا ازبیک وتاجیک را نیز همینطور میکند وهمان عدالرحمان خان ونادر خان ومحمد گل مهمند را احیا میکنند ملیت های غیر پشتون باید موضوع را حتمن درک کرده باشند.

>>>   این نظر ی خوبی نیست که داده اید چون زنبور عادتش نیش زدند می باشد باید قبل ازاینکه نیش بزندلانه اش را سوزاند ونباید منتظیر حمله از جانب زنبور بود یکبار برای همیشه از خود حرکت نیشان دادوباید این بار ما طالبان نا طالب را بی خوانمان بی کنم که تعمشرا بی چشد و به امید ان روز

>>>   طالبان را قصدا بزرگ نمایی میکنند .
وزیر دفاع کشور در پی راه اندازی جنگ روانی به نفع طالبان است ، او میگوید که " سطح تهدیدات بلند و امکانات ما اندک است " با اطمینان باید گفت که او به مشورهء بعضی عناصر خاین و خود فروخته در شورای امنیت ملی به چنین اظهارات میپردازد .
احمد شعیب جاوید

>>>   با نهایت تاسف که مردم مومن،صادق،زحمت کش ومظلوم هزاره مناطق مرکزی افغانستان مورد تجاوز نسل کشی وقتل ظالمان وفاشیستان قرار میگیرند. حکومت و نیروهای امنیتی طوریکه لازم باشد به کمک مردم جاغوری،مالستان و خاص ارزگان تاحال نرفته اند.فرستادن کوماندوهای محدود با وسایل نظامی حداقل درد این مردم مظلوم را دوا نکرده بالعکس مورال دشمن را قوی تر میسازد.مردم صلح دوست وزحمت کش هزاره همیشه روابط بسیار حسنه وهمزیستی مسالمت امیز با تمامی اقوام برادر افغانستان داشته اند.خصوصا در دوران جهاد مقدس هماهنگی خیلی خوب میان اقوام مختلف افعانستان بخاطر شکست قشون متجاوز شوروی حکمفرما بوده که تاریخ پرافتخار دوران جهاد مقدس گویای این واقعیت است.مردم مومن و صادق هزاره مناطق مرکزی افغانستان که در مناطق سرد و کوهستانی زندگی میکنند در بخش زراعت،مالداری و تولید میوه جات تر وخشک نقش مهم و سازنده دارند.مردم هزاره افغانستان همواره از برنامه های مترقی دولت مرکزی پشتیبانی کرده اند ازین رودرحال حاضر این مردم علم پرور برای رشد و ترقی افغانستان به کسب علم و معارف روی آورده ازینطریق دانشمندان و متخصصان لایق وورزیده به جامعه تقدیم کرده اند.ترقی وپیشرفت این مردم زحمت کش ومومن را یک عده متعصبین وتنگ نظران فاشیست وجاهل تحمل نتوانسته با انواع توطئه و ماجرا جویهای خائنانه بالاخره به حمله مسلحانه دست میزنند، تا این مردم مومن وصلح دوست را از علم ومعرفت باز دارند.اما این خائنین به وطن ومتعصبین فاشیست بدانند که درین قرن تمامی ملیت های ساکن درافغانستان مسیر زندگی شرافتمندانه و ترقی خواهانه خودهارا با وجود تخریب وسنگ اندازی های منافقین وماجراجویان فاسد به پیش میبرند تا جهل وبیسوادی که باعث تخریب طولانی مدت و ویرانی جبران ناپذیر افغانستان گردیده اند محو ونابودگردد وصلح واشتی ملی‌درین وطن ویران شده هرچه سریعترحکمفرما گردد.هموطنان مومن ووطن دوست بدانند که سرانجام هر جنگ صلح است.اما صلح که درآن آزادی،عدالت،مصونیت،ترقی وپیشرفت تضمین شده باشد.صلح که نتیجه شان عقب گرایی،جهل،هرج ومرج ،ظلم و فقر را درجامعه به ارمغان بیاورد صلح واقعی نبوده بلکه عوامفریبی بوده و جامعه را نه نابودی می کشاند.
الحاج انجنیر عبدالرشیدناصری ازآسترالیا

>>>   هزاره ها همیشه کوشیدند تابه این دولت مشروعیت بحشیده انواع فقر را مهار نماید که تظاهرات مدنی یکی از بزرگترین نمونه آن میباشد اما افسوس که دولت از قانون مداری آگاهی ندارد با تفنگ تقلب و ریا به قدرت رسیده و به قانون حرمت نمیگذارد. شب سرد سرما آنهم در زیر باران را تنها قلبهای پر درد و با احساس میتواند تحمل کند نه متقلبین. این تظاهرات خود جوش را دو الی سه جوان سرو سامان داده بعد دامنه آن خودجوش گسترده شد. در هر گوشه قلب انسان های متمدن آتش گرفته بود و انتطار یک حنجره طلایی را میکشید که بالاخره جند تن از جوانان آگاه و با شعور این زمینه رابدون در انتظار داشت از دگران مهیا نمود. از غرب کابل آغاز نمود و مردم از هر کوجه غرب کابل بدون دعوت خود جوش به این تطاهرات مدنی پیوستند. مردم که در این تطاهرات مدنی اشتراک ورزیدند جنان تطاهرات را مدیریت کردند برق آسا پنج حلقه در اطراف مطاهره کنندگان هر یک دگر خودرا تلاشی کردند بعد وطیفه را به کسانی که جدیدا به این کتله مییوستند میسپردند انها بدون کدام معطلی به کار خویش آغا مینمودند. شعار ها همزمان هم صدا میشد اما هیج از قبل کسی در این مورد آکاهی نداشت اما همه درد مشترک داشت . درد مشترک شعار مشترک را نا خودآکاه به بیرون بروز میداد. همه هم صدا میشدند کوجکترین بی نظمی نبود. بیحرمتی نبود همگی از یک خانه و از یک خانواده فرهنگی بپا خواسته بودند . اهداف شان تخریب و یا هم بغاوت نبود. و موضوع واقغا حیران کننده این بود که اعضای یک خانواده که خواسته بودند پت و پنهان از چشم یک دگر خود را با این تطاهرات برساند تا دگران آرام بخوابند یک دگر خودرا در هنگام شعارسر دادن یافتند و حیرت زده به یک دگر خود میدیدند و از هم دگر میپرسیدند ک شما چطور آگاه شدید و در جواب میشنید چرا مگر هر دوی ما در یک آتش نمیسوزیم و میپرسید تو چطور آمدی؟ که هیچ کس از خانه خبر نشد و حیران و حیرت زده بهم میدیدند. هر یکی از این اعضای خا نواده میخواسته که خود قربانی شود ودگران آرام باشد . چرا این طعم را بار بار چشیده بودند اما درد ظلمت و تاریکی که توسط گروه جاهلان بر مردم تحمیل میگردد و از کودکان و نسل جدید عصر نوین قربانی میگیرد برای شان قابل تحمل نیست به ناچار خود را به در و دیوار های در اصل مدنیت و در حاضر جهالت ارگ میکوبند و مسوَلین سامت راکت رااز خواب های شیرین شان بیدار میسازد و خود شان با پارچه های بمب انسان های خود کفان استقبال میگردد ودولت که برای خاموش کردن صدای عدالت خواهی مردم مدنی خود همیشه به بیراهه ها سر زده و مردمرا به خاک و خون میکشاند غافل از اینکه یک روز به جرم اینهمه خیانت و تخطی به پایه های دار عدالت آویزان خواهد گردید بالاخره اعضای خانواده ها در داخل تجمعات یک دگر خود را یافتند و در بغل گرفتند . چنان صبود و برد بار شب را صبح کردند که گویا در تب خانه های گرم و در زیر لحاف های پشم شیشه گدشتاندند . اما هیچ یک برای تسکین این همه درد و ناله سرو صدا به بیرون نیامدند و نگفتند که بیاید داخل ارگ خانه خود شما است. چرا کاری را که برای مردم میکنند. از نتیجه و محصولاتش هراس دارند وهمیشه مردمرا بد میبینند. و خود را با مردم غم شریک نمیدانند . زیرا خود میدانند که در قبال مردم چه مرام دارند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است