در حالیکه اشرف غنی استراتژی پنج ساله "صلح با طالبان" را در یک حرکت عوامفریبانه در کنفرانس جنوا اعلام کرد، ولی به نظر می رسد، که خلیلزاد به اشاره ترامپ عجله در تسلیمی کلید ارگ به امارت طالبان دارد.

عجله امریکا از معامله با طالبان تحت نام "مذاکرات صلح" یک چیز است و آن "فرار آبرومندانه" از باتلاق افغانستان مثل شوروی سابق است. هدف اصلی طالبان از این مذاکرات دو چیز است: کسب مشروعیت بین المللی بحیث قدرت آینده افغانستان و دوم تسلیمی سرنوشت دولت و کشور افغانستان به طالبان بگونه مسالمت آمیز.

پیش شرط های امریکا در مذاکرات با طالبان خیلی بی معنا و خود فریبنده است. امریکاییها قبول کرده اند به هر دلیلی که است در جنگ با تروریزم در افغانستان شکست سنگین مثل جنگ ویتنام خورده اند، ولی در جستجوی راه های "فرار آبرومندانه" از باتلاق افغانستان اند. و برای این "فرار آبرومندانه" یک پیش شرط خود فریبنده می دهند و آن این است "طالبان تعهد کنند که پس از خروج شان خاک افغانستان باری دیگر به بستر تهدید علیه امریکا و متحدین اروپایی آن قرار نگیرد".
آیا طالبان و پاکستانی ها این تعهد میان تهی را نخواهند داد؟
بدون شک طالبان و حامیان پاکستانی آنان این تضمین را به امریکایی ها حتا با مهر در قرآن خواهند داد.

آیا طالبان حاضرند با تکنوکراتان غربی دولت ایتلافی تشکیل بدهند؟
خلیلزاد یک خواست فرعی برای دلخوشی گروه های افغانی نیز با طالبان مطرح خواهد کرد و آن دولت ایتلافی میان گروهای تکنوکرات با طالبان است.
شاید طالبان به اشاره پاکستانی ها مخالف سر سخت تشکیل دولت مشارکتی با تکنوکراتان و یا حکومت موقت باشند. به بیان دیگر طالبان در موقعیت طلایی قرار دارند، آنها کمتر از احیای امارت خالص طالبی راضی نخواهند شد.

طالبان شاید یک خواست ضمنی از امریکا و متحدان آن را مطرح کنند و آن حمایت سیاسی، مالی جهانی نظیر کنفرانس جنوا و کمک به امارت طالبان است. آمریکا شاید به این خواست طالبان زمانی لبیک بگوید، که طالبان "امارت ایتلافی" و یا جمهوری مشارکتی را مثل کنفرانس بن قبول کنند.

بازی گران منطقوی از طالبان چه می خواهند؟
خواست کشور های روسیه، آسیای میانه، هند و ایران از طالبان این است که از خاک افغانستان تهدید به کشور های شان نشود. طالبان در کنفرانس مسکو تعهد میان تهی در زمینه دادند. ولی هیچ تضمینی وجود ندارد، که منافع هند به اشاره پاکستانی ها از خاک افغانستان تهدید نشود و یا منافع ایران به اشاره سعودی، اسراییل و امریکا از خاک افغانستان تهدید نشود و همچنان منافع کشور های آسیای میانه و روسیه به اشاره امریکا و اروپا تهدید نشود.

آیا طالبان باور به حقوق بشر و ارزشهای دموکراتیک و دست آورد های ۱۸ سال اخیر حکومت امریکایی در افغانستان دارند؟
طرح اینکه طالبان باید به دست آورد های ۱۸ ساله حکومت امریکایی احترام بگذارند یک دروغ عوامفریبانه و غیر عملی است.
برای امریکاییها قربانی دست آورد های ۱۸ سال اخیر ارزش زیاد ندارد. شاید برای امریکایی ها درین لحظه هیچ چیز مهمتر از "فرار آبرومندانه" از باتلاق افغانستان نباشد و این هم تضمینی وجود ندارد که جای پای آمریکا و متحدین آنها را روسها، چیناییها و یا ایران، سعودی، ترکیه در کنار پاکستانی ها پر نکنند. اینهم تضمینی وجود ندارد هزاران تروریزم همفکر و هم کیش طالبان نظیر داعش و جنگجویان چچین، ازبیکستانی، عرب، پاکستانی و یا لشکر فاطمیون افغانستان را به میدان نبرد و تهدید به این و آن کشور تبدیل نکنند.

دست آوردهای دموکراتیک ۱۸ سال اخیر زمانی ارزش داشت که بجای تضرع و تسلیم شدن به تروریستان، آنها را در میدان جنگ شکست داده، مجبور به قرار داد صلح می ساختند.
این در حالی است که از آمریکاییها گرفته تا دولت کابل حرف از شکست ناپذیری طالبان می زنند و خود طالبان را بحیث قدرت مشروع در سطح جهانی مطرح می کنند. پس با کدام منطق از طالبان می خواهند که وارد روند دموکراتیک و انتخابات شوند؟

صلح بین الافعانی یعنی چه؟
به این شعار دروغین باور نباید کرد، که صلح باید "بین الافغانی" باشد.

آیا این جنگ میان دو" افغان" است؟
بلی، این جنگ میان دو" افغان" جاهل و مهره سوخت بازی گران جهانی اند. اما این جنگ نو نیست، این جنگ سه سده است که با اشکال مختلف تحت شعار های مختلف و با اشتراک بازیگران مختلف جریان دارد. این یک جنگ ذات البینی میان قبائل متخاصم است. پرچم سفید این جنگ امروز بدست طالبان است، دیروز در دست یک گروه دیگر بود و فردا بدست یک گروه جدید خواهد بود.
این فلسفه زندگی این سر زمین در سه سده اخیر است.

آیا منتظر صلح پنجساله "بین افغانی" غنی ماند؟
فریب وعده صلح پنجساله غنی با طالبان را نباید خورد. کلید جنگ و صلح نه در در دست غنی است و نه طالبان.
همانطوریکه طالبان در واکنش به صلح پنجساله اشرف غنی گفتند، جنگ و صلح از سویه او خیلی بلند است.
این جنگ از سویه طالبان هم بسیار بلند است. عنان طالبان و غنی در دست دیگران است. طالبان مثل غنی یک بازیچه قدرت های خارجی اند. خلیلزاد هم با تمام شیطنت و خیانت او به افغانستان یک مامور اجیر امریکاییست بدون اشاره اربابانش در کاخ سفید نمی تواند ماشین جنگ و صلح را طور دلخواه به چرخش بیاورد.

رسالت نیروهای ضد تروریستی درین بازی با سرنوشت مردم افغانستان چه است؟
عواقب معاملات جاری با طالبان فصل جدید جنگ داخلی و نسل کشی را با مداخلات تمام همسایگان فراهم خواهد کرد.
نیروهای ضد تروریزم بجای دلبستگی و انتظار به سخنان عوامفریبانه خلیلزاد، باید در جستجوی نجات کشور از طوفان خانمان بر انداز در حال رسیدن به هر خانه شوند. امریکاییها و ناتو از باتلاق افغانستان مثل شوروی سابق در جستجوی فرار آبرومندانه اند و پروای سر نوشت خونین مردم افغانستان را ندارند.
تکنوکرات های طالب پرست با فرش قرمز از برادران طالبان شان در ارگ پذیرایی خواهند کرد و در نقش مشاور و تیوریسن تمام برنامه های تبهکارانه آنان را مثل سالهای ۹۰ مدیریت خواهند کرد.

هارون امیرزاده

>>>   >>>   حقیقت همین است قلم تان رسا باد
Khaled Taher

>>>   شاید خلیل کمزاد ما را از طالبان می ترساند و در آخر خودش بر کرسی ریاست جمهوری تکیه خواهد زد. و بدین وسیله مردم خلیل کمزاد را بر طالبان ترجیح خواهند داد.
Nooria Saidi

>>>   ماشاءالله به این تحلیل و ابراز نظر کردن
Azimullo Abdulrahman

>>>   دقیق است داکتر صاحب!
Mureed Ahmadi

>>>   تحلیل عالی
Kalimullah Frotan

>>>   خلیلزاد وهم قماش هایش میدانند که در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو برنده نخواهند بود .
به همین منظور عجله دارد تا در انتخابات بتوانند برنده شوند.
منظور از به تعویق انداختن، انتخابات ریاست جمهوری افغانستان هم همین است.
Wazir Janbaz

>>>   متاسفانه حرکتهای موجودبیانگرهمین حقیقت است
Mohamadi Sani Dehate

>>>   جناب امیرزاده صاحب قلم تان رسا تر باد و وخداوند شمارا کامیاب دنیا وآخرت سازد

>>>   یک قسم معلوم می شود که قصه ولس مشر اشپشی مفت شده است. و در زنیو هم آخرین صدر نشینی زنکه بیروتی بود! با بیرون انداختن زنکه بیروتی از ارگ کابل یک تعداد پندک وردار ها و کیسه مال های بانوی بیروتی هم بیکار می شوند و می روند دوبار به خدمه گری و بشقاب شویی!
انگور کابلی

>>>   بنظر بند. شاید یک تعداد خاینین ارګ نیشنان از. تجربه. همان یکتعد اد عضو حزب وطن. کی در ملکی و نطامی بودن. در مقامات بلند رتبه کار میکردن. خون هزاران شهید. ملکی و نطامی دولت دیموکراتیک و دست اورد ان زمان را نادیده ګرفتن. بنام قوم و زبان همرای اشرار بی فرهنګ و دشمنان. مفکره شان بخاطری. پول و قدرت. و بقای خویش پروسه صلحه بینسوان را ناکام کرده و. هشتاد هزار کابلی را.باشهر کابل. با خاک و خون یکسان کردن. این خاینین هم همان. تجربه را عملی نماید دست را با طالبان. یکجاه کرده. و همان حالت را به. مردم بی دفاع. تکرار نماید. به کمی تغیر کی مال و ناموس شان. صدمه نخواهد رسید. وګیلم فساد را جمع خواهد کرد
Hajji Qurban

>>>   دقیقا فرار بر قرار امریکا مانند اتحاد شوروی سابق.
Farid Malikyar

>>>   بامهرفراوان
Habib Mahmood

>>>   بخاطر اینکه فشار از کاخ سفید فزونی گرفته است ومرزهای روسیه در فاصله های آسیای میانه ، مرزها میان ایران وچین هنوز در امن استند که هرچه زود تر مانند مرزهای اوکرایین و گرجستان ناامن باید گردند!
تشکر

>>>   پشتونیزه کردن افغانستان هدف اصلی ارگ است هم در داخل دولت به اندازه کافی سمت های معتبر از پشتون هاست و هم با توسل به گروپ های طالبانی توانسته اند نصف افغانستان را در اخبار طالبان پشتون بدهند این ابرنامه های است که پشتون ها در حال طراحی آن هستند پشتون ها خواهان یک حکومت مردمی که آینه تمام نما همه اقوام باشد نیستند فقط اسم تمامیت خواه با اینها صدق می‌کند.
با فدارالی شدن میتوان جلو آنرا گرفت.

>>>   احمدی

>>>   هارون! قصیده سرایي نیست بلکه زور وجبر تاریخ است! تاکه ریختان نرود ماندن والا نیست

>>>   فعلا دوتا حکومت پشتون درجریان است یک حکومت بنام مشروع بینالمللی که همه پشتون هاست قدرت دردست پشتون هاست که به صورت قانونی مردم را سر میبرند ودرمرکز شهر ها حکومت میکنند. اما دولت دوم. دولت محلی غیر مسول خون خوار که اکثریت افغانستان تحت سیطره اونهاست طالبان عشرو زکات میگیرند چپاول میکنند کشتار میکنند جایزه میگیرند از اشرف غنی.

>>>   فاجعه است، در وزارت خارجه فقط وزیر تاجیک است !
سفرای افغانستان در بیرون:

در آمريكا خانم رویا رحمانی، افغان
در كانادا شينكي كروخيل، افغان
در جرمني علي احمد جلالی، افغان
در روسیه لطیف بهاند، افغان
در ويانا خجسته ابراهيم خيل، افغان
در چين جانان موسي زي، افغان
در هالند همايون عزيزي، افغان
در آذربايجان سپلني، افغان
در پاكستان عاطف مشعل، افغان
در جاپان بشير محبت، افغان
در کوریا جنوبی عطارد، افغان
در استراليا وحيد ويسي، افغان
در ايتاليا وحيد عمر، افغان
در ناوري شكريه باركزي، افغان
در اردن عبدالله حبيبي، افغان
در امارات متحده عربي فريد ذكريا، افغان
در فرانسه احمد لاله، افغان ؟؟
در قطر فيض الله كاكر، افغان
در عربستان سيد جلال، افغان
در بلجيم ولي منور، افغان
در ماليزيا عاطف‌مل، افغان
در سریلانکا اشرف حیدری، افغان
در هند ( ) افغان

قنسول‌ها افغانستان:

در ممبي نسيم شريفي، افغان
در دبي عبدالصمد افغان، افغان
در پشاور پاکستان () افغان
در كراچي پاكستان () افغان
در كويته پاكستان () افغان
در بن آلمان () افغان
تركمن‌ستان () افغان
در استانبول تركيه ذكريا باركزي، افغان
در نيويورک لطف الله سادات، افغان

معين‌های وزارت خارجه:

معین سياسي، افغان
معين اقتصادي عادله راز، افغان
رييس عمومي مالي و اداري صاحب زاده، افغان
رئيس دوم سياسي هاشمي، افغان
رييس رياست سرحدي و امور امنيتي علي خَيل، افغان
رييس رياست سوم سياسي سلطان احمد بهين، افغان
رييس رياست پنجم سياسي احمد خالد ذكريا، افغان
رييس رياست امور پارلماني صابر بريا، افغان
رييس تشريفات ()، افغان
ريس روابط بين‌الملل خانم اصيلا وردك، افغان
ريس حقوق بشر عابده عثمان، افغان
رييس رياست انستيتوت دپلوماسي محب سپين‌غر، افغان
اكمل غني بچه كاكاي اشرف غني مشاور ارشد، افغان

منبع، منابع بشری وزارت خارجه:
اگر اقوام غیر افغان، سهم و حقوق می‌خواهید، بلند شوید و در برابر پشتونیزم سرطانی نه بگویید و به زور بگیرید !!
#جاوید

>>>   افغانستان با چن کشور رابطه سفارتی دارد؟ ازان رقم ذکر شده را منفی کنید باقیمانده کیها اند؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است