در جلسه مردم جاغوری با سران طالبان چه گذشت؟
 
تاریخ انتشار:   ۱۴:۴۲    ۱۳۹۷/۱۰/۱۰ کد خبر: 156720 منبع: پرینت

چند روز پیش چند‌تن از ریش سفیدان هزاره باشنده مُقُر ولسوالی گیلان حامل پیامی از سوی طالبان و همسا‌یه‌های جاغوری به جاغوری آمدند. آنها برای هزار و یکمین بار حامل پیام دوستی از سوی طالبان و همسایه‌های جاغوری بودند. طالبان بازهم با کمال بی‌شرمی و در حالی که خون شهیدان مدافع ما علیه حملات جنایتکارانه‌ی آنها به جاغوری تاهنوز نخشکیده است، سخن از همزیستی مسالمت آمیز زدند و بازهم از خود چهره‌های صلح طلب! و دلسوز برای مردم ما به نمایش گذاشتند. بدون شک با توجه به رفتار همسایه‌های جاغوری و جنایت‌هایی که در قالب طالب، کوچی،‌ دزد و ... علیه مردم ما در طول تاریخ انجام داده اند؛‌ هرکسی این پیام‌ها را بشنود، بدون تردید دروغ بودن آن را متوجه خواهد شد. مردم ما به هیچ عنوان به همسایه‌های دورو و فریبکارشان اعتمادی نخواهند داشت و همه خوب می دانند که اعتماد به آنها، خودکشی است.

معروف است که شهید مامور اسحق با مردم رسنه و گیلان پیمان دوستی و عدم دشمنی با همدیگر می بندد و با قسم و قران این پیمان را همراه می کند. اما از آنجایی که آن شهید خوب این مردم را می شناخت، بلافاصله به نیروهایش فرمان آماده‌باش صددرصدی داد. اتفاقا در همان شب با حمله از سوی دوستان! مواجه میشود و با کمین درست و حسابی نه تن از همان دوستان قسم‌خورده را به قتل می رساند. روز بعد به آنها پیام می دهد که بیایید و جنازه‌هایتان را بردارید. مامور اسحق درک درستی از وضعیت داشت و خوب میدانست که با چه کسانی همسایه اند و آنها چطور مردم پیمان شکن و حیله‌گری اند.

یکی از دلایل عمده غافلگیری شهید باشی حبیب و سربازانش در جنگ‌های اخیر جاغوری، اعتمادی بود که او به مردم رسنه داشت. نقل می‌شود که قوماندان سلام گفته بود: «ما به مردم رسنه بدی نکرده ایم و از طرف آنها انتظار بدی را هم نداریم.» همین خوشخیالی و خوش‌باوری باعث شد که فاجعه‌ای به این بزرگی اتفاق افتد و دهها تن از جوانان رشید ما قربانی شوند. نیروهای طالبان با خیال راحت با عبور از خط اول و با استفاده از تاریکی شب خود را به در خانه باشی و فرماندهانش رسانیدند. بعد از تثبیت موضع با راه انداختن درگیری ساختگی در نزدیک پوسته‌های مرزی، او و قوماندان سلام را در حالی که سراسیمه شده‌ بودند، در همان در خانه شان هدف قرار دادند. این سطح از غافلگیری و این طور کمین موفق در تاریخ جنگ‌های جاغوری سابقه نداشت. باشی و نیروهایش در همان ساعت‌های اولیه درگیری کاملا از هم پاشیدند و این نیروهای مردمی بودند که جلوی پیشروی طالبان را گرفتند. عملکرد بسیار ضعیف و فاجعه ‌بار باشی در جنگ اخیر، نشان داد که او تا آخر عمر درک درستی از همسایه‌هایش نداشته و متاسفانه قدرت تحلیل وضعیت را نداشته است. باشی انگار از حمله طالبان به غزنی و به دنبال آن هجوم طالبان به ارزگان اصلا درسی نگرفت و متاسفانه در صدد نیامد که به نیروهایش دستور آماده‌باش دهد و یا اینکه نیروهایش را تقویت کند.

نکته تاسف بار و ناراحت کننده این است که این اولین باری نبود که باشی از سوی‌ طالبان اینطور‌ غافلگیر می‌شد. یک بار دیگر در سال 1386بیش از هفت‌ تن از نیروهایش در تنگی اوتله در روز روشن و به طور کامل غافلگیر شدند و بدون اینکه حتی یک تیر به سوی دشمن شلیک کنند، قتل عام شدند. سردسته آن گروه هفت نفره روی تشک و با ضربات برچه کشته شده‌بود. در آن زمان هیچ کسی جرات نکرد که از باشی بپرسد که چطور و با چه اصول و ضوابط نظامی او حاضر شده است که یک گروه هفت نفره را در داخل خاک دشمن مستقر کند؟ یک بار دیگر در همان سالها بازهم بر خانه باشی‌حبیب حمله شد و طالبان بعد کشتن همسر و فرزند و چند تن دیگر متواری شدند. آن زمان هم پوسته‌های جنرال‌ باشی از نفوذ طالبان بی‌خبر ماندند! تکرار این غافلگیری‌ها باید باشی را با تجربه‌تر می‌کرد اما افسوس که او قوماندانی بود که به این چیزها توجه نمی‌کرد.

این روزها راه‌های مواصلاتی جاغوری بند است. این تحریم و محاصره اقتصادی و در حقیقت تنبیه دسته‌جمعی مردم – که از مصادیق بسیار روشن جنایت علیه‌ بشریت و اقدام علیه غیر نظامیان محسوب می شود- برای بار دوم است که از سوی طالبان علیه مردم جاغوری اعمال می شود. کرایه ها به شدت بالا رفته و انتقال مریض‌های دارای مشکل حاد برای معالجه به کابل بسیار مشکل شده است. نرخ مواد غذایی و مواد اولیه در جاغوری بسیار بالا رفته است. برای طالبان نیروهای دولتی و مردم عادی جاغوری فرقی ندارند و هردو را به یک چشم می‌بینند. این رفتار آنها تفکر درونی و دشمنی ددمنشانه آنها با مردم عام هزاره ‌را به خوبی نشان می‌دهد. دولت تا هنوز در مورد محاصره جاغوری سکوت اختیار کرده است. بخش بزرگی از آواره‌گان جنگ اخیر جاغوری به خانه‌های خود برنگشته اند. اگر دولت تصمیم درست و اساسی برای این مشکل نگیرد، زندگی در جاغوری غیرقابل تحمل خواهد بود.

روز چهار شنبه (۵ جدی ۹۷ ) نشستی بین ولسوال جاغوری جناب ملا مدثر! و قوماندان امنیه جاغوری جناب ملا منتظر و یک نفر از علمای کلان قره‌باغ با نماینده های مردم جاغوری در نزدیکی‌های زردآلوی قره‌باغ برگزار شده بود. طالبان بازهم به تزویر متوصل شده اند. آنها گفته اند که دلیل تحریم جاغوری، گلوله‌باران اطراف رسنه توسط نیرو‌های دولتی است و این باعث وحشت مردم شده و آنها را از منطقه فراری داده است. جالب اینجاست که طالبان اصلا نمی خواهند قبول کنند که شلیک نیروهای دولتی فقط یک واکنش است و هنگامی که از سوی خانه‌های رسنه به سوی آنها شلیک می‌شود، آنها مجبور اند که از خود دفاع کنند. آنها حالا تقصیر را بر گردن ما می گذارند و از مردم متجاوز خود چهره مظلومانه‌ای به نمایش می گذارند. فراموش نمی کنیم که چند روز پیش همین مردم وقتی از جاغوری شکست خوردند، رفتند و شعار مرگ برهزاره‌گان سردادند. انگار مردم جاغوری بر رسنه تجاوز کرده اند.

نکته‌ی مهم و قابل تامل این است که طالبان برای جاغوری ولسوال و قوماندان امنیه تعیین کرده اند. این یعنی آنها دست از جاغوری برنخواهند داشت.
تجربه‌های گذشته مردم ما نشان داده است که هرگز و هرگز نباید بر همسایه‌های جاغوری اعتماد کرد. آنها از هر فرصتی علیه مردم‌ ما استفاده کرده و تمام تلاش شان بر ضربه زدن بر باشندگان این خطه استوار است. بستن پیمان با آنها بدون گرفتن تضمین اجرایی واقعی بی‌معنی است. قسم به قران و شاهدگرفتن خدا و دیگر مقدسات، که هیچ گونه جنبه اجرایی ندارند، برای آنها هیچ گونه ارزشی ندارند. آنها راحت پا روی قران گذاشته و ضربه ی شان را خواهند زد.

اما از سویی ناچاریم که با این مردم زندگی کنیم. باید قبول کنیم که تعامل نکردن با انها کار را برای مردم ما دشوار می‌کند. حداقل ما از نگاه دسترسی به شهرهای بزرگ کشور، ناچاریم که از مناطق آنها بگذریم. بهتر است که به ندای دوستی ظاهری آنها لبیک بگوییم اما مثل خود آنها به آن باور نداشته و امادگی صددرصد برای رویارویی با آنها را داشته باشیم. رفتار همسایه‌های ما با جاغوری، الگوی خوبی برای رفتار بعدی ما باید باشند.

به آنها هیچ‌گاه اعتماد نخواهیم کرد زیرا آنها قابل اعتمام نیستند. هیچگاه جنگ طلب نیستیم و تجاوز کار نیستیم اما از حریم خود با جان و دل خود دفاع خواهیم کرد.

مومن زاده- ۲۹ دسامبر ۲۰۱۸-تورنتو- کانادا


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
جاغوری
طالبان
نظرات بینندگان:

>>>   مؤمن زاده صاحب ، اين مأمور اسحق ، باشي حبيب و قوماندان سلام كي ها بودند ؟! فكر ميكنم لِستي از افراد مسلح غير مسوول را درينجا ترتيب كرده يي؟

>>>   بچه پدر از بسترګرم تورنتو هوای سرد جاغوری را تنفس نکن ، مزه دهنت خراب مییشه ، انچه را شما نوشته اید درمنطقه وجود ندارد زندګی مردم را مرچ سرخ نساز. فایده ندارد. باور ما اینست که با طالب از درصلح وسازش در آمدن از رحم وافسوس شما خارجیا برای مو بهتراست. لطفا مرابګذارید. ما باهم جورمیایم . شما را باما کاری نیست .
شیخ علی از غزنی

>>>   ز تورنتو دفاع جاغوری کن
دمت گرم لاف بزن هم بهادری کن

غنی و طالبان اش دشمن ماست
خلیلی وار برو تو چاکری کن

زسیماکی ثمر دیدیم هرکز
ببین حاظر خدا را داوری کن

>>>   همین که دست گفتگو را باز نموده اند بهتر از جنگ است . بس است که مردم را هنوز به جنگ و دشمنی تشویق و ترغیب کنیم . خوب است که مردم خود میان شان گفتگو کنند و راه نجاتی بیابند .

>>>   هرکسی که به طالبان ادم کش قران خور عوام فریب غلامان اجنبی دشمنان مردم فارسی زبانان و بخصوص ملیت هزاره باور و اعتماد کند بدست همین طالبان منافق اله دست پاکستان کشته میشود طالبان بدستور پاکستان و پلان ای اس اتی حرکت میکنند از خود پلان و برنام ندارند وقتیکه ترورستان طالبان بدون ترس از خدا و قران مساجد را با قران های داخل مساجد به اتش میکشد و نماز گذاران را در اثنای نماز خوانی در داخل مسجد با فیر مرمی بشهادت میرساند پس شک در اسلامیت و مسلمانی انها وجود دارد و عهد و پیمانم بروی قران توسط طالابان جز اغوا و فریب انها چیزی دیگر نیست مردم شریف جاغوری ماهیت ضد اسلامی و انسانی طالبان را با وطنفروشی انها به کشور بیگانه بخوبی درک کنید و فریب قسم و قران منافقان طالبان را نخورید اماده گی عام وتام تانرا در دفاع از منطقه تان داشته باشد هر وقتیکه زمین حمله انها مساعد گردد جنایت شانرا عملی میکنند.

>>>   مردم جاغوری در طول دوران جهاد فقط ....کردند لشکرکشی های ابوذر و عرفانی و باشی حبیب و ... به قره باغ و چور و چپاول و قتل و غارت مردم جزء افتخارات شان بود. در طول دوران جهاد این اندازه شهید ندادند نه با شوروی جنگیدند و نه با اوغان ها فقط بلای جان مدرم هزاره بودند. این بار طالبان تلافی کرد.

>>>   اعتماد به طالب و ....اعتماد به شیطان است. آنان در طول تاریخ مردم ما را با حیله و قسم فریب داده اند. آنان با همین نیرنگ سرزمینهای مارا اشغال کرده اند. آنان اصلا به قسم عقیده ندارند و راحت عهد شکنی می کنند. مردم هیچگاه علیه پشتونها اقدام نکرده و همیشه خواستار زندگی دوستانه با آنان بوده اما آنا از فرصتها و نقطه ضعفای مردم که یکی از این نقطه ضعفها اعتماد و ساده دلی این مردم است سوء استفاده کرده و تا توانسته به قتل و کشتار مردم ما پرداخته اند. مردم ما باید این ضرب المثل را که آدم هوشیار را از یک غار دومرتبه مار نیش نمی زند همیشه به یاد داشته باشند. امروز حتی سیاستمداران مردم هزاره پیوسته در دام فریب و حیله های سیاست مدران پشتون می افتند. مگر اتحاد حزب وحدت با گلبدین چه نتیجه جز شهادت مزاری را در بر داشته که این بار بار آقای محقق خود را به او نزدیک می کند. اشرف غنی چه گلی بر سر مردم هزاره گذاشت که باز برخی از سران ما از او حمایت می کنند. و...

>>>   ملیت و قوم مومن،صادق وزحمت کش هزاره های مناطق مرکزی افغانستان با تمامی اقوام برابر وبرادر افغانستان درطول تاریخ افغانستان روابط حسنه ونیک داشته اند.گرچه بعضی حکومات گذشته که بنا به ماهیت فاشیستی ومتعصبانه داشته اند برقوم مظلوم وزحمت کش هزاره درادوار مختلف تاریخی ظلم کرده اند و بنا به روایت تاریخ خیلی از سران وافراد مومن هزاره های مناطق مرکزی افعانستات را سربه نیست کرده اند با آنهم مردم زحمت کش و صادق هزاره های مناطق کزی افغانستان یاازطریق بزرگان قومی خودها ویا احزاب سیاسی شان ویا مستقیما با حکومت مرکزی افعانستان دررابطه بوده اند.خصوصا دوران چهارده ساله جهاد مقدس افغانستان که برای ازادی،استقلال و برابری در افغانستان با تمامی اقوام افغانستان همکاری فراموش نشدنی داشته اند که تاریخ پرافتخار جهاد مقدس افغانستان گویای این واقعیت است.ملیت محروم هزاره برای خدمت به وطن و حفظ امنیت و استقلال کشور داوطلبانه در ادوار مختلف به وظیفه مقدس عسکری سهم گرفته اند.مالیات و امثالهم برای تقویه اقتصاد کشور به موقع به حکومت مرکزی پرداخته اند.هزاره های زحمت کش و صادق مناطق مرکزی افغانستان که در مناطق مرتفع و کوهستانی هزاره جات زندگی میکنند در تربیت حیوانات، رشد زراعت،تولیدات میوه تر وخشک،انواع درختان برای استفاده درساختن خانه های محلی، پشم حیوانات برای تولیدات پارچه جات پشمی مانند قالین،گلیم،شال،جوراب،دستمال گردن و دستکش های پشمی نقش عمده و موثر داشته ودارند.علاوه بران این قوم مومن وزحمت کش در مناطق مختلف افغانستان برای آبادانی وطن خود بحیث افراد فنی و تحصیل کرده مصروف خدمت به کشور خود هستند.افراد غیر فنی این قوم زحمت کش نیز در مناطق مختلف بحیث کارگران درفابریکه جات وهم بحیث کارگران عادی دربخش زراعت،مالداری و کارگران ساختمانی وتجاران ملی مشغول کاروپیکار هستند.خوشبختانه که در سالهای های آخر که باهمکاری جامعه جهانی واشتراک مستقیم سیاستمداران وطن دوست و جامعه مدنی و اقشار مختلف ومومن افغانستان ،زمینه رشد،ترقی،انکشاف وخصوصا درقسمت تعلیم وتربیه وتحصیلات عالی در افغانستان میسر گردیده اند مردم هزاره های مناطق مرکزی افغانستان مانند سایر اقوام برابر و برادر افغانستان در تلاش اند که به وطن محبوب شان با کسب علم ودانش مصدر خدمت بیشتر گردند.متاسفانه بعضی گروپ های متعصب وفاشیست تحت نام دین و اسلام به تجاوز وانسان کشی این مردم زحمت کش ادامه میدهد.گاه مسافرین مردم هزاره جات را درمسیر راه های مواصلاتی می ربایند ویا آنان را به قتل میرسانند ویا مستقیما به مساجد،تکایا ویا محل تجمع شان انفجار وانتحار میکنند ویا به نواحی مسکونی شان درولسوالی ها حمله وحشیانه وفاشیستی میکنند ومردم بی دفاع را به قتل میرسانند.گاهی اوقات مواد غذایی را بالای این مردم زحمت کش مسدود کرده وانهارا در مضیقه وتنگدستی قرارمیدهند وبیست سال قبل نیز همین گروپ های فاشیست تحت رهبری بعضی اعراب جاهل ونادان دوسال متواتر مواد غذائی را بالای این مردم مومن هزار۶ جات مسدود کردند که تمامی مردم شریف وطن دوست افغانستان اطلاع دارد.اینها بدانند که افغانستان طرف صلح واشتی ملی به پیش میروند ومتعصبین تنگ نظر به آرزو و اهداف تنگ نظرانه شان دست نخواهد یافت و حالا که دوران دموکراسی،آزادی بیان وازادی جرایدواخبار در افغانستان میسر گردیده اند قوم زحمت کش،صلح دوست وعلم پرور هزاره های مناطق مرکزی افغانستان با دولت مرکزی همکاری همه جانبه داشته اند و بیشترین افراد شان در اردوی ملی وپولیس ملی برای امنیت وطن شان شامل خدمت هستند.صلح وامنیت افغانستان جنگ زده وویران شده در درجه اول در افغانستان اشد ضرورت است که با همکاری صادقانه کشورهای همسایه،کشورهای منطقه ذیدخل در مسئله سیاسی افغانستان و جامعه جهانی میتواند تحقق یابد که دراینصورت مردم زجر کشیده ومومن افغانستان را ازبرادرکشی ،سوء تفاهم طولانی وبی نظمی به یاری خداوند متعال هرچه سریعتر نجات دهند ویک فضای صلح آمیز، همزیستی مسالمت آمیز تمامی اقوام وملیت های برابر افغانستان درهرکنج و کنار افغانستان انشالله مهیا گردد.به پیش به سوی افغانستان بدون جنگ وبدون خونریزی، مترقی، عدالت اجتماعی وبدون انواع تعصب و انواع برتری جویی.
ومن الله التوفیق. انجنیر عبدالرشید ناصری از آسترالیا

>>>   مردم دوردست نه زیاد به امید دوغ این دولت آش کنید و نه احساسات تان به بازی بیرونی ها گل کند! با همسایه های خود زیاد گذشت و گفتگو کنید که دو روز غریبی این وطن بگذرد.
چمران دره صوفی


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است