حاكمان ظالم پشتونيسم عرصه را برمردم تنگ كرده بودند؛ شكنجه گران بي رحم از هيچ ظلمي در برابر اين مردم مظلوم ابا نمي ورزيدند، زمين ها را غصب مي كردند مردم را از خانه اشان بيرون مي كردند، زمين كشاورزي را آتش مي زدند، درختان را مي بريدند، زندانها را پٌر از روشنفكران كردند، ناخن ها را مي كشيدند، چشم ها را كور مي كردند، زبانها را مي بريدند، گوشها را مي شكافتند، سربازان را به نوكري مي گرفتند يا در مناطق مرگ بار مي فرستادند تا بميرند...

اينها بخشي از داستان تلخ زندگي و قربانيان خاموش نسل هاي ديروز ما است كه بدست فاشيستان پشتون نسل كشي شده اند هيچ كي از آنها ياد نكرد.!
آن روز كه در كلبه اي بٌن در اوج پيروزي عده اي از خيانت كاران دست به جنايتي نا بخشودني زدند در يك معامله ننگين دست آورد يك قرن مبارزه و فداكاري را به حراج گذاشتند آن روز اشك هام به ياد قربانيان يك قرن آزادي و عدالت جاري شد و به ياد آنهاي اٌفتادم كه در زندانها جان هاي شيرين شان را زير شكنجه هاي ظالمان قوم پرستان از دست دادند...

آن روز كه در بٌن با "يك امضا" خون ميليونها انسان را فروختند براي من روز سخت و درد آور بود آن ....(قانوني) خود را قهرمان صلح ناميد.
آن پايان داستان نبود در انتخابات جلاد بار ديگر از پيروزي خود گذشت كنار رفت...
داستان تلخ ديگري تكرار شد و آن عبدالله بار اول از حق مردم بخشيد كنار رفت و در دور بعدي كه خيانت ديگري را مرتكب شد در سايه تقلب آرميد اين قصه ها و اين شكست ها يكي از پس ديگري تكرار مي شد هنوز از غم فاتحه اجلاس بن و خيانت عبدالله تمام نشده بوديم استاد عطا در تن زخمي مان خنجر ديگري زد و بر پيكر خونين آرزوهاي مان راه رفت...

هنوز زخم هاي آن روزها ترميم نشده است و هنوز روح كشته شدگان يك قرن مبارزه و آزادي آرام نگرفته است
خبر از خيانت ديگري حكايت دارد!!
من آن روز ها را كه بر سرنوشت مردم و قربانيان يك قرن راه آزادي بدست اين جلادان صورت گرفته است هرگز فراموش نخواهم كرد و هرگز آنها را نخواهم بخشيد.

گل امیری

>>>   اول با یک بوکس در دهن همین کرام الدین او را به گورستان بفرسد تو قهرمان هستی

>>>   گل امیری خان، از کدام قهرمانی و قربانی قصه میکنی. هیچ فهمیده نشد. به نظرم شب کدام خواب انقلابی دیدی. یا از فداکاری همرزمانت در جنگ افشار بالیدی؟ ما خو هر چه فکر کردیم، چیزی را که شما گفتید در هیچ تاریخ دنیا نیافتیم.

>>>   هيچكس نميبخشد

>>>   ۳۰ سال پیش ۸۰% پیشرفتها و ظرفیتها را پشتونها داشتند ولی امروز نظر به عقب ماندگی های اخیرشان شاید ۲۰% داشته باشند ، پشتونها بحیث متعهدترین و موثرترین جامعه افغانستان، بیشترین بارها را متحمل میشوند ولی باز هم روحیه انتقاد علیه شان روند صعودی دارد مثلاً از همین اشرف غنی گرفته که یک حکومت دو سره ، ناامن ، فاسد و نهایت حساس را تحویل گرفته و تا موفقیت نسبی در سیاست خارجی و تنش زدایی داخلی، و نیز جرقه های موثر آینده اقتصادی و حکومتداری پیش برده تا نجیب الله و داود، در صورتیکه نقش رهبران ۱۷سال اخیر تاجیکها و دوره مجاهدین را هم داشتیم ، و گذشته از اینها امروز که بطرف صلح میرویم و صلح هزینه دارد و طالبان و نفوذ پاکستان بر سرحدات و پشتونها افزایش میابد، چه ضمانتی وجود دارد که یک غیرپشتون مقبول طالبان قرار بگیرد و یا که بدون انسجام داخلی در مقابل دخالتهای بیشتر احتمالی قدرتهای منطقه و همسایه، در معامله با امریکا موفق بدر آییم؟ ، و ...
پشتون و غیرپشتون در آتش دخالت قدرتهای جهانی و همسایه سوختیم و خواهیم سوخت و بجای هیزم شدن برای این تحریکات بیرونی بدهکاریهای ۴۰ساله خود را با استفاده از فرصت پیش آمده توسط جامعه جهانی با گذشت ، غیرسیاسی فکر کردن و توجه به ظرفیتهای انسانی و اجتماعی خود، بپردازیم.
علیزاده هراتی

>>>   وای به این ملت، آخر همه ما افغانستانی آستیم چرا با هم توقف نکنیم واین کشور را که خانه هم ما ست به گلستان تبدیل نه کنیم.

>>>   طالب نوکر است
ضرور نیست کسی مقبول خاطر طالب قرار گیرد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است