می خواهم چند موضوع را بار دیگرمطرح کنم.
افغانستان وارد مرحلۀ جدیدی از تحولات خواهد شد. امریکایی ها به هیچ وجه افغانستان را ترک نمی کنند، مدیریت افکار عمومی جهان با خروج از افغانستان فقط یک تاریخ انقضاء دارد، دقیقا این خروج همانند گزینۀ صفر اوباما یک بهانۀ دیپلوماتیک برای انحصاری کردن جنگ است. آنها مسیر زیادی را پیموده اند تا تغییرات اساسی در منطقه بوجود آورند، ایران یکی از اهداف آنان است، حضور نیروهای امریکایی در خاک عراق و استقرار نظامیان در مناطق شرقی افغانستان نشاندهندۀ عزم دوامدار این کشور در مورد تغییر نظام در ایران هست.

پروژۀ داعش و انتقال آن به شمال افغانستان بحث دیگری است که انگلیسی ها و امریکایی ها با همکاران افغان خود مشترکا بالای آن شدیدا کار می کنند، انتقال، ترانزیت و استقرار داعش در شمال افغانستان چند سال است که روی دست گرفته شده و نقطۀ تیررس آنان آسیای مرکزی است. میدان جنگ میان افراطیت اسلامی روسی و افراطیت اسلامی امریکایی دقیقا در کشورهای تاجیکستان، اربیکستان، ترکمنستان و دامنۀ بحران به برخی کشورهای دیگر آسیای میانه کشانده مشخص شده است. از سه سال به این طرف داعش سربازان ویژۀ خود را از میان افراد بومی مناطق شمال با معاشات هنگفت مالی و تجهیزاتی برای یک جنگ طولانی و فرسایشی مستقر و آموزش می دهند. روسها برای این جنگ استراتیژیکی مجبور است تا این مناطق را به عنوان میدان جنگی به رسمیت بشناسد.

طالبان در یک دگردیسی سیاسی وارد ساختار حکومت می شوند، آنها بیشتر نقش حمایوی از افراطیت مذهبی مانند علمای اسلامی و افراطیون پاکستان را دارند و طالبان مجبورند تا در صورت ختم حمایت های خارجی شان برخی از خواسته ها را قبول کنند تا در قدرت بمانند و از سمت دیگر خوراک نظامی داعشیان نگردند؛ اشرف غنی رییس جمهور کشور بدون تردید موافق با این حضور است، نشست مسکو یک هماهنگی پنهانی میان ارگ ریاست جمهوری و هیات اشتراک کننده در نشست مسکو دارد.

امریکایی ها سناریوی این روند را بصورت دقیق چینش کرده اند. انتخابات ریاست جمهوری و حتی پارلمانی به تعویق خواهد افتاد و حکومت موقت با ترکیب ایتلافی بوجود خواهد آمد. در اینجا ما شاهد حضور تبلیغی های افراطی و کنسرت های موسیقی در یک شهر خواهیم بود و در خاتمه اینکه افغانستان میرود تا با همکاران به ظاهر استراتیژیک اش جنگ را به خارج از مرزهای افغانستان انتقال دهد. ایران و آسیای مرکزی دو نقطه محوری جنگ در یک دهۀ آینده خواهد بود.

مهدی ثاقب

>>>   خود را دلدارى بدهيد با دار هاى تان هيج وقت شما را تنها نمى كذارد كه خداى نا خواسته مخالفين به شما اسيب برساند هميشه تا كه شما زنده هستيد از شما محافظت مى نمايند ماهانه ميليونها دالر را به شما بر داخت مى نمايد تا شما راحت مصروف عياشى باشيد .

>>>   تشکرازبرادران پولیس ترافیک که درعبور ومرور راه های مواصلاتی سالنگ ها بامردم کمک میکند وتشکر فراوان از مسولین سالنگ هاکه در روزهای سرد زمستان درخدمت هموطنان شان همکاری مینماید ازخداوند متعال ج برای شان موفقیت ارزومیکنم
بااحترام صفیح الله نیازی سنگروال 1397/11/24 قول اردوی 201سیلاب لوای اول پیاده

>>>   سلام با عرض ادب می خوام چند تا نکته بگم دولت افغانستان با طالبان می گوید صلح می کند طالبان اتماد بنفس است طالبان به هیج کس رحم ندارد نه بزرگ و نه کوچک اگر هم صلح کند پشتون های پاکستانی شان نمی زارد باید مردم افغانستان هوشیار باشد مردم افغانستان

>>>   اشغال تا اشغال است ، خاك بر سر روبل ، زنده باد دالر .
... هاى زيادى در ارتباط به تقدس اشغال دالر بر روبل وجود دارد .
وقتى روبل بود ، در تمام كابل چند ماشين والگا بيش نبود و ما ساعت ها منتطر مى مانديم تا ماشينى بيايد و لى اكنون از خيرات سر دالر جاده با موتر ها ازدواج كرده اند و دم هر در و دروازه چندين ماشين ايستاد است و هواى كابل از گاز مفيده اين ماشين ها معطر شده است ، از خانه هاى مجلل پشاورى و عربى كه نپرس .
وقتى روبل بود وزير ها در مكرويان همسايه ما بود ، اكنون وزير ها براى خود شهرك هاى جدا از خلق خدا دارند و از مردم عادى دورى مى كنند كه به صحت شان مضر تمام نشود .
وقتى روبل بود زنها پاى لچ بيرون مى آمدند اما كسى به آنها چپ نمى ديد ، اما با اشغال دالر اگر خود را در هفت كرباس هم بپوشانند. هنوز مصوؤن نيستند .
وقتى روبل بود مامور رشوت خور مى پاليدى تا دواطلبانه رشوت دهى اما بايد براى كشف آن مايكروسكوپ مى داشتى.
وقتى روبل اشغال گر بود ، بانو و مرد اول ، افغانستانى بودند و شهروند بومى ، اما با اشغال دالر بخت ما جهانى شده است ، حال بانو و مرد اول خارجى اند و شهروند نيويارك .
حال خود بگويد كدام اشغال خوب بود .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است