توطئه، فریب، چال، نیرنگ، حقه‌زنی، دروغ و شیادی هر کدام از شاخصه‌های فرهنگ سیاسی حاکم بر مناسبات سیاست افغانستان است.
تاریخ سیاسی افغانستان، سراسر شرح توطئه، فریب، قساوت و قسم شکنی و خنجر از پشت و پهلو وارد کردن‌های وحشتناک است. جدال قدرت چنان رقم خورده که پدر به پسر اعتماد نداشته است. پسر بر پدر رحم نکرده است. این چشم آن را کشیده. آن گوش و بینی این را بریده است.

غیب اخلاق یا درست‌تر بگویم؛بیگانگی فرهنگ سیاسی حاکم با اخلاق و شرف سبب شده است که در این خرابه، هیچ پیمان و تعهدی منجر به شکل‌ گیری اعتماد نشده است. یکی دو تا و ده تا نیست. پیمان های که حتی بر قرآن نوشته شده ‌اند و به سادگی شکسته شده‌ اند. نه قسم و قرآن به ثمر نشسته، نه قانون اساسی و نه توافقنامه‌های سیاسی. حالا توافقنامه کنفرانس بن باشد یا توافقنامه حکومت وحدت ملی. مهم این است که اخلاق و شرف، غایب فرهنگ سیاسی توطئه بنیاد است.

درد اما این است که با وجود این همه، می‌بینیم یک طرف در هیچ مرحله‌ای دست از فریب و دغلبازی و شیادی بر نمی‌دارند. سوی دیگر اما غنامندی جبن و گستردگی آلزایمر حافظه‌ای تاریخی چنان است که قدم به قدم پشت جبهه داعیه تاریخی مردم از سوی بازیگران جبن‌زده به دینار و دروغی خالی می‌شود. هر قدم یکی پیدا می‌شود که در کمال معامله‌گری و جبن زدگی، کمر فاشیزم و تمامیت‌خواهی را بسته می‌کند.

دور نمی‌روم؛ تنها در همین چهارسال اخیر، بار بار شاهد صف شکنی‌های شرم آور بوده‌ایم. خوشبختی بزرگ اما این است که هر بار صف شکنان با سیه رویی تمام، مچاله می‌شوند. یکی پی دیگر با سرشکسته و ادبیات مظلوم نمایی دوباره به مردم مراجعه می‌کنند. در عین حال، بدبختی این است که صف شکنان و معامله‌گری صف شکنانه را نیز به این زودی‌ها پایانی نیست.

رک و صریح که گپ بزنیم، دقیقا همانگونه که اشرف‌غنی و حنیف اتمر (اشمرغنیف) پشت و روی سکه‌ای توطئه، ترور، تقلب و تمامیت خواهی هستند، در اینسو نیز هیچ تفاوتی در صف شکنی های مکرر که در چهارسال گذشته -از تجربه احمدضیا مسعود در 2014 شروع تا تازه ترین موردها که عالی جنابان امرالله صالح و یونس قانونی باشند- نیست.

با توجه به چهارسال توطئه که اشرف‌غنی به هدف مچاله کردن "ببرهای کاغذی" اجرا کرده است، جا دارد هم به توانایی غنی در امر مچاله کردن و پشت نخودسیاه فرستادن یک مشت جبن زده در صف رقیب و رقابت تاریخی‌اش، «ای‌ول» غنی گفت. هم به مچاله شدگان باید گفت که شرم تان باد. مبارزه همت، استواری و پایمردی می‌طلبد. چیزی که شما بیگانه‌اش هستید.

آصف آشنا

>>>   جناب‌آشنا نوشته هایتان را ‌تحسین‌ میکنم ‌کاش‌ یک‌درصد‌ همت‌ شمارا یکی‌ ازین ‌سیاستمداران ‌آماتور میداشتند ‌بعد ‌در بازار سیاست‌ داخل‌ میشدند‌ تا ملت‌ را به‌ گرگان ‌حرفوی‌ حراج ‌نمیکردند.
مهاجر

>>>   تأسف به حال ما ملت که یک شاه پدر کش را غازی امان الله خان لقب داده ایم او به خاطر غصب تخت تاج پدر خودرا در زیر لحاف میکشد این اعمال غیر انسانی میشود یکی از افتخارات تاریخی ما کشوری باچنین تاریخ خونبار سیاست و قدرت ادعا میکند که پنجهرار سال تاریخ دارم و بند ایزار ملالی در جنگ میوند نیز باز نشده بود و ثبت غیرت اوغانی میشود

>>>   غنی اینبار رولا را به زیر پا براندازد
برای آنکه اغراضش تقاضای چنین دارد

>>>   صلح یک کلمه مقدس است که درتمامی جوامع بشری نهایت دوست داشتنی ومورد احترام خاص وعام است. طرح وپروسه حتمی صلح درجامعه افغانستان که بیشتر ازچهل سال جنگ خانمانسوزی وویران گر توام با کشته ومعلول شدن صدها هزار نفر وآواره شدن ملیون ها نفردرکشورهای همسایه ودور گردیده اند خیلی ضروری ولازمی میباشد.درقرآن کربم خدای بزرگ نیز صلح را یک عمل خیر ونیکو ذکر فرموده (الصلح الخیر). متاسفانه درافغانستان طرح صلح وآشتی ملی به نفع حکومات مقتدر تعبیر و تبلیغ گردیده است. درسال های اواخر حکومت حزب دموکراتیک خلق که ناچارگردید صدای صلح وآشتی ملی را برای اهداف وپیشبرد حزب دیموکراتیک خلق مورد استفاده قرار داد وحتی درصلح و آشتی ملی مشروط براینکه رهبری دولت آشتی ملی به دست حزب دموکراتیک خلق باشد تاکید میکردند .درحالیکه ۸۰ فیصد خاک افعانستان بدست مجاهدین دلیر وجان برکف افغانستان بودند و درینصورت صلح وآشتی ملی موردپذیریش گروه های مجاهدین قرار نگرفتند.درزمان حکومت مجاهدین نیز درعین جنگ وخونریزی گاه گاهی صدای صلح وآشتی ملی ازطریق رادیو ورسانه هاوبعضی مصاحبه ها شنیده میشدند امانظر به خودخواهی بعضی ماجراجویان وگروپ های خاص که در حکومت کابل شامل بودند، صلح وآشتی ملی درحکومت مجاهدین عملی نگردیدوشهر کابل به ویرانه مبدل گردید.دردوره حکومت امارت اسلامی ،طالبان با اتکاء به نیروی اجنبی به رهبری بعضی اعراب فاسد وجاهل، نه تنها کلمه مقدس صلح به فراموشی سپرده شد بلکه با نهایت تعصب، طالبان به کشتار خود درمناطق مختلف افغانستان ادامه دادند طالبان نه تنها با گروه های مجاهدین اتحاد شمال جنگیدند بلکه درقلمرو حکومت خود هزارها مسافرین را درمسیر عبور ومرور عم ازذکور،اناث،کبیر وصغیر به قتل رسانیدند ودوسال متواتر تمامی آشیای مورد ضرورت را بالای مردم مومن وزحمت کش مناطق مرکزی افغانستان مسدود کرده بودند که ملت شریف افعانستان شاهد این ادعا است .طالبان به انواع تعصب وتهدید باتمامی ملیت هاواقوام محروم افغانستان اعمال غیر انسانی را بجا آوردند وبعضی رهبران نیکنام ومشهور مجاهدین ووطن دوست را نیزبه قتل رسانیدند مانند قومندان عبدالحق شهید ، شهیدعبدالعلی مزاری و قومندان مشهور شهید احمد شاه مسعود را با دسیسه های خطرناک ومشوره مستقیم اعراب فاسد وجاهل شهید کردند.حالاکه حکومت وسیع البنیاد باهمکاری جامعه جهانی درافغانستان شکل گرفته است وزمینه زندگی درفضای دیموکراسی آزادی بیان وهمزمان با‌پیشرفت تعلیم وتربیت ورشد وترقی وبازسازی افغانستان طرح صلح و آشتی ملی توسط حکومت مرکزی افغانستان وبعضی ممالک صلح دوست جهان ومنطقه پیشنهاد گردیده است.صلح وآشتی ملی درشرایط کنونی برای خاتمه جنگ ورشد وترقی افغانستان ویران شده نهایت ضروری ولازمی میباشد.اگر جنگ ده ها سال دیگر هم درافغانستان ادامه یابد بالاخره پایان هرجنگ صلح است جنگ های بزرگ جهانی ومنطقوی پایانش به صلح وآشتی خاتمه یافته اند.متاسفانه یکعده متعصبین خودخواه وجنگ طلب به صدای صلح وآشتی ملی تاحال صادقانه لبیک نگفته اندوبه بهانه های مختلف به تجاوز وآدم کشی بالای مردم بی دفاع ومومن افغانستان وخصوصا مناطق مرکزی افغانستان ادامه میدهدوهم راه های مواصلاتی را به روی این ملت مومن ومجاهد افعانستان بسته اند ودرین فصل زمستان که اکثرمردم زحمت کش افعانستان از سردی وبرودت هوا رنج میبرند بازهم به رنج و اندوه آنها با اعمال غیر انسانی شان اضافه مینمایند ومکاتب وشفاخانه هارا نیزبا تهدید مسدود وغیر فعال ساخته اند وهم پول بدون کدام دلیل معقول ومنطقی ازمسافرین وموتر داران مناطق مرکزی افغانستان در مسیر عبور ومروراخذ میدارند.این تنگ نظران وظالمان بدانند که بالاخره این جنگ روزی پایان مییابد اما این نامردانگی واعمال غیر انسانی گروه های جنگ طلب وظالم برای ابد به عنوان یک تجاوز وظلم فراموش نشدنی ثبت تاریخ افغانستان خواهد شد.درین روزها که الحمدالله پروسه صلح باکومک جامعه جهانی وکشورهای همسایه وکشورهای منطقه درجریان است ومردم مومن ومجاهد افغانستان بی صبرانه برای صلح وآشتی ملی به درگاه خدای بزرگ دست به دعا اند وامید وارندکه صلح وآشتی داییمی درافغانستان ویران شده بعد ازمدت چهل سال جنگ خانمانسوز عملا مورد تطبیق قرارگیرند تا درتمامی نقاط افغانستان زمینه رشد وترقی،تعلیم وتربیت وپیشرفت انشالله آماده گردند.ملت مومن ومجاهدافغانستان نگذارند که این تنگ نظران فاسد وجاهل بین ملیت های برابر ومومن افغانستان شیطان صفتانه به مکر وحیله های شیطانی شان ادامه دهند.به پیش به یاری خدای بزرگ به سوی صلح داییمی و امنیت پایدار ،تفاهم ملی ،رشد،ترقی وهمزیستی مسالمت آمیز بین تمامی اقوام برابر درافغانستان،محو ونابود باد گروه های جنگ طلب،ظالم وآدم کش٫ جاوید ومستدام باد صلح، برابری،دیموکراسی و تحقق عدالت اجتماعی درافغانستان.ومن الله التوفیق.
انجنیر عبدالرشید ناصری ازآسترالیا

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است