متوجه هستید که بعد از زمزمه‌ی خروج آمریکا از افغانستان و گفتگوی صلح با طالبان تروریست، تبلیغات گسترده‌ای علیه غرب و فرهنگ غربی به راه افتاده است، اینگونه تبلیغات، نه تنها در فضای مجازی کشور ما، بلکه در فضای واقعی و سخنرانی‌ها نیز پررنگ شده و مبلغین و سخنرانان تلاش دارند، غرب را لجن‌زاری معرفی کنند كه مردم آن جز فحشا، شرابخواری، قماربازی و امثال این‌ها هیچ کار دیگری ندارند.

حال پرسش اساسی این است که اگر عرب لجن‌زار و مردم آن در فحشا و لجن‌زار غرق هستند، پس این همه اختراعات، اکتشافات، تولید علم و دانش، خلاقیت، تکنولوژی، صنعت و... که ما مردم حتی تصورش را هم نمی‌توانیم، چگونه پدید آمده است؟. ارجاع‌دادن تمام بدبختی‌های موجود در کشور را به غرب و فرهنگ غربی، دور از حقیقت است.

سیاه‌نماییِ خلاف واقع از فرهنگ رقیب، آنهم در عصر ارتباطات و رسانه که هیچ چیزی از دید جوانان پنهان نمی‌ماند، نه تنها تبلیغ مؤثر نیست، بلکه همه سخنان اینگونه مبلغان را بی‌اعتبار می‌سازد، همان آسیب‌های یادشده نه تنها در غرب، بلکه در کشور ما نیز وجود داشته و دارد، البته با این تفاوت که در غرب همه‌چیز شفاف و علنی است و در کشور ما پنهان و مخفی.

محمد نسيم جعفری

>>>   راست گفتی آقای جعفری : مقایسه کنید اخلاق یک والی جرمنی و یا امریکایی را با اخلاق یک والی حکومت جمهوری اسلامی افغانستان یعنی نقیب الله خان فایق که عکس های وی درین سایت دیده می شود. آیا ما در لجن زار هستیم و یا آنها .

>>>   لطیف پدرام :

قرار معلوم ریاست جرگه ی مشورتی را به نوبت آقای سیاف و آقای کرزی خواهند داشت. اگر چنین باشد اقوام دیگر در همان درجه بندی های شوونیستی یعنی دوم و سوم و چهارم قرار خواهند گرفت.یعنی هیچ-در مقام شنونده.

در همان جلسه ی مسکو من شاهد بودم و به دقت نگاه می کردم اعتماد به نفس سران اقوام دیگر چه قدر است. در وقت صرف طعام، وقت تنفس های کوتاه می دویدند تا در میزی بنشینند که آقای کرزی در آن جا است. مطلقآ اعتماد به نفس نداشتند.خیال می کردند اگر دنبال کرزی راه نروند و مورد محبت او قرار نگیرند بی شخصیت معلوم می شوند حتا موقع کنفرانس های خبری جماعت را تیله و تمبه می کردند تا به آن جایی برسند که کرزی آن جا ایستاده است اگر جا پیدا نمی کردند سر و کله ی خود را دراز می کردند تا در تصویر بیایند.

آن جا بود که من آخرین امیدهایم را نسبت به این ها از دست دادم. با چه روح های حقیری مواجه شده ایم!

>>>   همسخن
مشکل‌ شناس‌نامه‌ها باید حل‌شود. حکومت امارات متحده‌ی عربی، داشتن شناس‌نامه‌ی برقی را یکی از پیش‌شرط‌های صدور ویزای آن کشور به مردم افغانستان گذاشته است. این در حالی است که محتوای شناس‌نامه‌ها مورد قبول همه‌گان نیست، تعداد کثیری از مردم نمی‌خواهند با تحریف هویت شناس نامه‌ی برقی داشته باشند. این احتمال وجود دارد که دیگر کشورهای دور و بر نیز داشتن شناس‌نامه‌ی برقی را برای در خواست ویزا الزامی اعلام کند؛ و این گونه با استفاده از مجبور ساختن مردم جعل هویت را محقق سازند.

>>>   فاشیسم؛چگونه به تغییر ساختارمند و مهندسی جامعه در شمال کشور بخصوص ( قطغن و ترکستان ) پرداخت و با دادن امتیازات فوق العاده و مهاجرت گروهی افغان ها دست به ملت سازی جعلی زد؟

نظامنامه ناقلين به سمت قطغن( ۱۳۰۲ خورشیدی مطابق 1923میلادی)؛
سند آشكار تفكر فاشيستى است، و سیاست راهبردی مبتنی بر تبعيض سیستماتیک افغانيزم را، توسط امان الله خان ( ظاهراً پادشاه دموکرات و روشنفکر) به نمايش مى گذارد.
در شرايط ايكه شهروندان بومى و صاحبان اصلى تخارستان، قطغن و تركستان آنروزگار، با فقر و تنگدستى دست به گريبان بودند، حكومت با پرداخت امتيازات فوق العادهٔ مالى، حمايت سياسى، نظامى و اجتماعى بهترين زمين هاى مستعد كشاورزى را به ناقلين سپرد تا بتواند ترکیب قومی را به نفع افغانیزم تغییر بدهد.
به برخی ازاین امتیازات توجه نمایید:
فى جريب يك شاهى،
سه سال بذر رايگان،
براى هر چهل جريب دوصد روپيه کمک ،
شش سال معاف از مالیات،
سه سال معاف از سرخانه،
تأکید به اینکه در بهترین موقعیت و با تضمین تأمین آب زراعتی،
و ......
ناگفته نماند که یکی از دستاورد های سیاسی این استراتیژی تقدیم حکمتیار به جامعه افغانستان می‌باشد، زیرا در مورد امام صاحب و نهر آب آنجا تأکید خاص صورت گرفته است .
بقیه را خود مطالعه نمایید.

‏Abdul Hai khurasani

>>>   اقای جعفری! تحلیل دقیق. انچه درغرب وجود دارد٫ دانش٫ تعقل٫ استعداد٫ خلاقیت٫ اخلاق و وجدان است. انچه در وطن ما وجوددارد عبارت است٫ جهل٫ دروغ٫ لاف٫ چال وفریب٫ تجاوز٫ دزدی و...
در یک کلمه تفاوت مثل جنت ودوزخ است.
عاقل

>>>   هیچ محیط و جامعه ی خالی از کمی و کاستی ها نیست. من از امریکا تا کانادا و از فرانسه تا انگلستان و هندوستان سفر کرده ام. هیچ کشوری به جز افغانستان بیسر و بی پا نمیبینی. همینکه شخص از طیاره پایین و داخل تعمیر میدان هوایی و بعدا از تعمیر میدان خارج میشود احساس میکند که در افغانستان است.
در کشور های غربی هیچ عمل کتمان مانده نمیتواند از جنایات تا مکافات مردم از اعمال و کارکرد های دولت اگاه اند و دولت از کارکرد های شهروندان خویش.حالا من روی مسایلی تماس میگیرم که شاید بعضی خوانند ه گان را احساساتی و عصبی سازد اما مسایلی که هر روز در درون جامعه رخ میدهد و ما همه به شمول مقامهای دولتی چشم پوشی میکنیم و حتی در بسیاری از این مسایل اراکین دولت نیز شریک اند
۱-بچه بازی . ده ها ویدیو از رقصاندن پسران خرد سال که شکار مافیای اعمال فحشا شده اند در یوتیوب موجود است حتی امرین پولیس با یونیفورم حضور دارند و رقص نوجوانی را که زاده ای فقر بوده و شکار افراد نابکار شده است تماشا میکنند...در حالیکه در غرب امریکا و کاناداکسی حق ندارد به نوجوان چه دختر چه پسیر زیر سن ۱۸ دست بزند و اگر چنین رخ دهد و شکایت به پولیس شود مجرم مجازات میشود. صد ها قضیه ی شکنجه و ازار جنسی اطفال توسط اسقفان کلیسا ها و یا مربی تیمهای ورزشی حتی اگر چهل سال قبل هم رخ داده در صورت درج شکایت مجرمین بدادگاه کشانده میشوند. قرار گزارش مقامات امریکایی و من هم صد فیصد باور دارم پولیس افغانستان در ولایات پسران را برای استفاده جنسی به داخل قرارکاه ها اورده اند و متاسفانه همین مقامات علاوه کرده اند که ما در این کار شان مداخله نکردیم زیرا بچه بازی جز فرهنگ افغانهاست.
۲- فاحشه خانه های غیر رسمی در هر منطقه ی شهر کابل و ولایات وجود دارد زیر پرده.و مشتریان این فاحشه خانه ها هم اکثرا اعضای دولتی از سرباز تا مامور بلند رتبه میباشد. در این میان امراض نیز به سرعت شیوع یافته است زیرا مشتریان خارجی از کشور های همسایه نیز میزبان این فاحشه خانه ها اند.
در غرب نیز فاحشه خانه است اما رسمی و همه ی کارکنان در این بخش لایسنس داشته و مرتبا معاینات صحی میشوند
۳-شمادر غرب اطفال خیابانی نمیبینید همه ی شان تا سن هیجده از طرف دولت معاش دارند و بهترین شرایط درس خواندن برای شان مساعد است و برای فامیل های کم درامد مدد معاش اضافی داه میشود. هیچ طفلی در روی سرک پلاستیک فروشی نمیکندو کار اطفال اجازه نبوده و بکار واداشتن اجباری اطفال به کار جرم سنگین محسوب میگردد. در حالیکه در کشور ما اطفال نه سرپناه دارند و نه نان و نه اب و همین اطفال نان اور خانه اند و هم از طرف مسوولین کار گاه ها شکنجه میشوند و هم به مواد مخدره و صد ها جرم روی میاورند.در اروپا عقد دختر زیر سن هیجده و یا طفل جرم است .در وطن ما دختر از سن شش ماهگی خرید و فروش میشود.
من زیاد از لاف و غیرت و مسلمانی و کاکه گی افغانها در سایت ها خوانده ام در زنده گی روزمره در کابل میبینم اما من بیغیرت ترین بی شهامت ترین و دروغگو ترین افراد را در میان همین افغانها یافته ام . این کدام غیرت است که دختران ما در شش ماهگی خرید و فروش میشوند و زمانی جوان شدند به فحشا کشانده میشوند.به عربها فروخته میشوند برای رقص در محافل تربیه میشوند. همین غیرت است؟؟؟ ملایان ما نکاح دختران صغیره را با مردان مسن در بدل پول عقد میکنند همین غیرت است؟؟؟ رشوه فساد دروغ گویی جز خصلت ماشده است . خلاصه چیزی نمیبینیم که به ان دل خوش کنیم ما همه به شمول خودم به یک تماشاچی مبدل شده ایم در برابر چشمان ما هر روز فحشا و صد ها بیناموسی صورت میگیرد خاموش استیم از سیاستمدار و رهبر حزب تا یک شهروند عادی. لذا ما هیچ مدرکی در دست نداریم که دولت فاسد و محیط شرم اور خودرا با غرب مقایسه کنیم.
و من ا لله توفیق

>>>   بلی کسانی که طینت فاسد و عقبمانده دارند، غرب را لجنزار تعبیر و تفسیر و تبلیغ می کنند. تو خون کسان خوری و ما رزان --- انصاف بده کدام خونخوارتریم؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است