اگر سمیع حامد و امثالهم در دولت کار نکنند عده سر و صدا را براه می اندازند که این دولت دولت فاشیستی است، اقوام غیر پشتون را نمی گذارند که در دولت کار کنند، حضور تاجیک ها و دیگر اقوام در این دولت کم رنگ است، اما وقتی که سمیع حامد و شخصیت های مانند سمیع حامد از تاجیک ها و هزاره ها و اوزبیک ها در کرسی های بلند دولتی وظیفه بگیرند باز همین گروه دغدغه را براه می اندازند که آنها خایین هستند، مزدور شده اند و صد ها برچسپ نا روا دیگر. جالب است، آنهایی، که سمیع حامد را بخاطر مشاور شدنش در تحت ریاست آقای غنی با پرتاب حرف های سخیف و دور از آداب به باد انتقاد می گیرند، اما وقتی که ببینی خود شان با عبدالله و عطا محمد نور در درون و بیرون عکس های یادگاری می گیرند.

دولت هر قدر فاسد هم که باشد آخر کرسی های آن بخواهیم نخواهیم مال شخصی کس نیست، مال مردم است، نه از عبدالله است و نه از اشرف غنی و نه از ناسیونالیست های افراطی و نه از فاشیست ها.
اين كرسى ها را بايد به عوض آدم هاى عقده ى فاسد و متعصب انسان هاى با سواد و ديگرانديش پر كنند،
جاى هر مهره مافيايى، هر جنگ سالار هر پشمينه پوش، هر دزد و هر جاهل را آدم هاى تحصيل كرده و كار فهم بگيرد به نفع جامعه است.
بگذارید سمیع حامد کار کند!
یقین کامل دارم که او و شیوای شرق گنده نمی شوند.

با درود ض، بهاری

>>>   اشرف غنی در مقابل هر اپوزیسیون،برای آنها یک اپوزیسیون دیگر میسازد.
در انتخابات ریاست جمهوری که برادرش از او انتقاد کرد ،او برادرش را نشنلست خطاب کرده ،از خود دور کرد.
اشرف غنی بخاطر این که نشان دهد او نشنلست نیست،حتی از تخلص خود که عبارت از احمد زی بود،صرص نظر کزد و تنها به نام محمد اشرف غنی،کفایت کرد.
در انتخابات نیز با دوستم و محقق یکجا شد و چند کلمه اوزبکی نیر یاد گرفت.
اما بعد از انتخابات،اولاً در جنجال تقسیم قدرت با داکتر عبدالله قرار گرفت،که با بسیار تلاش در ظرف چندین ماه،نیم و نیم کله داکتر عبدالله را راضی کرد و او را چپ ساخت.
بعداً غوغای دوستم برآمد که به من صلاحیت داده نمیشود.اشرف غنی به او صلاحیت داد و او را رونالدو افغانستان مقرر کرد،اما دوستم صلاحیت رونالدویی را قبول نکرد و به شلرغان رفت و مصروف جنگ با طالبان شد صد ها هزار دالر از دولت بودجه جنگی بر علیه طالبان گرفت.
اشرف غنی دید که دوستم ماندن والا نیست،بر علیه او دوسیه ایشچی را ساخت و او را مجبور به ترک وطن ساخت و دوستم به ترکیه پناه برد.
حالا نوبت عطا محمد نور آمد.
عطا محمد نور که در دوران کرزی کمک های خارجی جداگانه به بلخ میرسید،هیچ کاری به دولت مرکزی نداشت.
حالا که کمک های خارجی کم شده بود و تنها به مرکز کمک میشد و به ولایات کمک نمی رسید،در مقابل اشرف غنی و داکتر عبدالله قد علم کرد و داکار عبدالله را مار آستین و اشرف غنی را فاشیست خطاب کرد و با دوستم و محقق اعتلاف سه گانه را علیه دولت ایجاد کرد.
اشرف غنی که لنگی طالبانی را به سر کرد و از طالبان و آشتی ملی دفاع کرد،هرچه کرد بالای اعتلاف شمال تأثیر نکرد،بالاخره مجبور شد که گلبدین را از پاکستان با کاروان موتر های مسلح و راکت انداز،تحت نام صلح با گلبدین،برای ترساندن ازبک ها و تاجک ها و هزاره ها بیاورد.
حالا که امریکا موضوع مذاکرات صلح را با طالبان خودش پیش میبرد،اشرف غنی از ترس آن که طالبان چوکی اش را اخذ نکنند.عاجل دو نفر ضد طالبان و ضد پاکستانی را یعنی اسدالله خالد و امرالله صالح را وزیر دفاع و داخله مقرر کرد.
در جریان ثبت نام برای انتخابات ریاست جمهوری،هرکس به هر طرف دوید و با یک گروپ منحیث معاون ثبت نام کرد،در نتیجه برای اشرف غنی کسی دیگر نماند،مجبور شد که وزیر داخله خود را یعنی امرالله صالح را منحیث معاون انتخاب کند.
حالا او پشتون ها را از ترس طالبان نمیتواند ،در چوکی های دولتی مقرر کند و از طرف دیگر از اتحاد کرزی و اتحاد شمال نیز در مقابل خودش در انتخابات ترس دارد.
بنأ او خودش یک گروپ طرفدار از تاجک ها که شامل امرالله صالح و اندرابی و دیگران میشود،برای خود انتخاب کرده است و میخواهد در پست های مهم امنیتی آنها را جابجا کند تا در انتخابات ریاست جمهوری از اشرف غنی دفاع کنند.
این که این گروپ جدید از اشرف غنی دفاع میکند و یا مذاکرات صلح به کجا میکشد ،آیا دولت اعتلافی و یا دولت موقت ایجاد میشود و یا انتخابات میشود و یا نمیشود،هنوز معلوم نیست.
از طرف دیگر محب مشاور امنیتی اشرف غنی در سفر اخیرش به امریکا،از امریکا خواسته است که راجع به پیمان امنیتی که بین افغانستان و امریکا صورت گرفته است و راجع به مذاکرات با طالبان و راجع به ستراتیژی جنوب آسیای امریکا،برای دولت افغانستان معلومات داده شود که آینده این توافقات به کجا خواهد کشید؟
اما مقامات امریکایی برای محب گفتند که ما نمیتوانیم تمام اسناد دفتر سی،آی،ای را به شما نشان بدهیم که در استراتیژی جنوب آسیای ما،دولت افغانستان و توافقنامه امتیتی با دولت افغانستان و مذاکرات صلح با طالبان و آینده طالبان در دولت کنونی افغانستان و یا جایگزینی دولت کنونی با دولت طالبان و توافقنامه های بعدی ما با طالبان و استفاده ابزاری از طالبان در مقابل کشور های منطقه،اینها همه چیز خاصی هستند که ما نمیتوانیم با شما در میان بگذاریم.
حتی ما نمیتوانیم مذاکرات خویش با طالبان در قطر را به شما آشکار سازیم ،به جز بعضی از چیز های غیر ضروری.
بنأ شما منتظر این نباشید که ما تمام پلان ها و استراتیژی خویش را با شما در میان میگذاریم.
از طرف دیگر ،هر رییس جمهور جدید که در امریکا می آید،استراتیژی ها و تکتیک ها تغیر میخورد ،هم در سیاست داخلی و هم در سیاست خارجی.
بودجه های اختصاصی در بخش های مختلف،خصوصاً بخش های دفاعی و استخباراتی،از یک عرصه به عرصه دیگر جابجا میشود،کادر ها تغیر میکند،اولویت ها تغیر میکند و زمینه برای خورد و برد را هر رییس جمهور برای خویش به نوع جداگانه آماده میکند.
بنأ ما نمیتوانیم همه این معلومات ها را با شما در میان بگذاریم.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است