| تاریخ انتشار: ۱۰:۰۴ ۱۳۹۸/۱/۲ | کد خبر: 157906 | منبع: |
پرینت
 |
|
چند چرا و آیا که مایه‌ی شگفتی ما شده.
۱- چرا برای رئیس‌جمهوری غنی در بلخ چنین پوششی گزینش شده بود؟ آیا این شیوه‌ی پوششِ بلخیان به ویژه مزاریان است و مربوط به سنت و فرهنگ اصیل بلخیان میشود؟ آیا چنین پوششی وی نیز می‌تواند پیام‌هایی به بلخیان و رقیبان سیاسی وی داشته باشد؟
۲- چرا والی بلخ، ره‌گذر از کوچه‌های والی پیشین بلخ و جهاد گذری نکرد و یادی از کارهای آقای نور در بلخ نکرد؟ این در حالی‌ست که اگر آقای نور نمی‌خواست، حالا آقای ره‌گذر در این کرسی نمی‌بود و رسم کاکه‌گی (اندیوالی) و جوان‌مردی نبود که از وی در چنین فرصت و جای‌گاهی نامی نبرد و از کارکردهایش در سالهای پسین در بلخ در این روز یادی نکند. این تقصیر را نیز نباید به گردن آقای غنی انداخت.
همچنین آقای ره‌گذر می‌توانست در چنین فرصتی با کنار رفتن داوطلبانه‌ی خود از سمت کنونی‌اش خود را از بن‌بست و کش‌مکش کنونی دو جناح قدرت رهایی بخشد که چرا چنین کاری نکرد؛ آیا حرص قدرت و بودن در مقام سبب شد که این کار را نکند یا انگیزه‌های دیگر داشت؟ اویی که از یک سو باید تطبیق‌کننده‌ی دستور رئیس‌جمهوری در معرفی اشخاص تازه معرفی شده در بلخ باشد و از سوی دیگر باید به دستور یار و یاور قدیمی دوران جهادش مانع تطبیق احکام آقای غنی شود.
۳- چرا رییس‌جمهوری غنی امیر امان‌الله خان غازی را قهرمان گفت؟ برخی‌ها بر آقای غنی ایراد گرفته اند که چرا در چنین روزی از او یاد کرده و چرا در کنار یادکرد از او از قهرمان ملی، احمدشاه مسعود نیز یادی نکرد. اما نظر من با دیگران فرق میکند و به دور از تعصب و تنگ‌نظری و قهرمان‌سازی‌های سیاسی‌ست. نام‌بردن از امان‌الله خان در این سال، که سال سدم آزادی کشور در ۲۸ اسد محقق میشود، مناسبت دارد اما مشکل در چگونگی یادکرد است نه در نفس یاد کرد.
امان‌الله خان به لقب غازی و پادشاهی که سبب استرداد استقلال کشور با محوریت مردم ما در سد سال پیش شده است، در تاریخ سیاسی کشور ما شناخته شده است و به این لقب سیاسی و ملی معروف است. حال با وجود داشتن این القاب (غازی، آزادی‌خواه و ترقی‌خواه) چه لزوم دارد که در چنین روز و در بلخ قهرمان ملی نیز گفته شود؟ آیا قهرمان ملی گفتن برای وی از لحاظ قانونی و تاریخی موجه است و مصوب قانون اساسی و جرگه‌ی بزرگ است؟ آیا اطلاق قهرمان ملی به وی انگیزه‌ی تقابلی، عدم تحمل و حرص و حسادت ندارد و آیا این قهرمان‌سازی و قهرمان‌گویی در چنین زمان و مکانی خود تنش‌زا نیست؟
من شخصن به امیر امان‌الله خان غازی احترام دارم و روند تجددخواهی و اراده‌های نیک او برای کشور در آن روزگار را، که از نادانی مردم محقق نشدند، می‌ستایم اما اطلاق قهرمان برای وی را بدون مجوز و مصوبه‌های قانونی درست و خردمندانه نمیدانم. البته به این دیدگاه نیز باورمند نیستم که نفس یادکرد از امان‌الله خان در این روز الزامی برای یادکرد از قهرمان ملی احمدشاه مسعود را نیز در پی داشت.
۴- پیامد بعدی این تغافل آقای ره‌گذر در پیوند به یادنکردن از عطامحمد نور و حمایت‌های ظاهرن جدی آقای غنی از وی چه خواهد بود؟
۵- چرا آقای نور در این مراسم حضور نیافت و واکنش بعدی چه خواهد بود؟ آیا در این امر نیز مصلحتی سیاسی‌یی نهفته است یا عقب‌نشینی تکتیکی‌ست؟
۶- اگر مشکلات اخیر بلخ و کشمکش‌های سیاسی واقعا میان آقای غنی و و آقای نور از راه تفاهم سیاسی حل شده است پس او چرا از این نامی نبرد و این چرا در مراسم نیامد؟
باور بامیک
>>> غنی از هرچه دست اش برسد دستمال میسازد حتی از امان الله خان چند تفاوت غنی با امان الله خان شاه غازی صد سال پیش با صورت تراشیده و دریشی رسمی
در جایگاه رهبری کشور ظاهر میشد مگر غنی که سال ها در غرب آنچنانی زیست کرد وقتی در وطن آمد عوام فریبانه پیراهن و تنبان پوشید و ریش ریشخند گذاشت و در حالیکه از دین خبری نداشت یک قل هم بر اعوذ بالله افزود.
شاه غازی به خاطر بقای قدرت اش نه 45000 سرباز را به کشتن داد و نه هم پروژه های از قبل افتتاح شده را چند بار چند بار افتتاح کرد .
>>> Raheel
امان الله یک گریزی، زنباره، شکست‌خورده و تسلیمی بود. شکست قطعی او در غزنی توسط اقوام سلیمان‌خیل رقم خورد. او بود که مردم را به افغان و غیر‌افغان تقسیم کرد تا قدرت خود را حفظ کند اما مردم به او اهمیت ندادند. او با سرافکندگی و نومیدی از پشتیبانی مردم قندهار وطن را از راه سپین بولدک و در حالی که خریطه های شان پر از پول بیت‌المال بود همراه با خانواده به هند برتانوی رفت و با کشتی انگلیسی راهی اروپا گردید.
او متهم به همخوابگی با خواهرزنش و دست داشتن در قتل پدرش است. او یک خودکامه مطلق بود.
چگونه میشود این آدم را قهرمان ملی خواند؟
غنی با قهرمان خواندن امان الله در مزارشریف و آن هم بدون دلیل اهداف نفاق افکنانه را دنبال میکند.
امان الله هرگز نماد وحدت ملی شده نمی تواند. او نماد شقاق ملی است. همین نفاق افکنی او بود که سرنگونی اش را سبب شد. غنی چپه قلبه کرده روان است. اما این را بداند که مردم به حدی از او متنفر اند که هرچه را او تایید کند در نظر مردم منفور خواهد شد چه رسد به امان الله که خود قربانی نفرت مردم و ملت بوده است.
ما یک قهرمان ملی داریم- مسعود بزرگ (رح)!
>>> نمیدانم دوست ها از یک کسی که مریض است هم تکلیف جسمی ونا راحتی روانی وهم مملو از بغض وکینه وحسد با اینهمه ازین بیشتر از او چه توقع دارید اوبه چشم سر دید که جان کیری اورا به کرسی ارگ نصب نمود وتمام این رای های گوسفندی وتقلبی خبر ساز شد باز اصرار دارد که او رءیس منتخب مردم است وبه ارای ملت بمیان امده
دوستان را کجاکنی محروم
که تو با دشمنان نظر داری
برعکس این سروده وقتی او تبار وطایفه ای خودرا دندان کند ولگد زداز احمد شاه درانی تا کرزی ... همه را دزد وغاصب و... خواند وحکومت های با زور وسر نیزه قلمداد نمود که حتما امان الله خان غازی نیز از همان قوم وتبار واز سلاله ای درانی ها است که انها را یکبار دزد میخواند وباز قهرمان ملی بهرصورت وقتی نزدیکان واقارب خودرا اینگونه مذمت مینماید پس دیگر از ایشان توقع ادمگری وانسانیت را نباید کرد ومیرسیم به ضربالمثل معروف که<نیش عقرب نه از پی کین است
مقتضای طبیعتش این است
زید الله بیک از رخه
>>> غنی به‌شاه‌امان‌الله خان توهین میکند،
غنی به‌خوبی می‌داند که افغانستان تنها یک قهرمان “ملی” دارد و آن، شهید احمد شاه مسعود (رح) سردار آزادگان‌است، ولی چون غنی از شاه‌امان‌الله خان بدش می‌آید و“کین” بر‌دل دارد (به‌هر دلیلی که نزد خودش است) می‌آید و به‌گونه‌ی غیر مستقیم اورا قهرمان ملی میخواند تا احساسات یک شمار زیادی از مردم افغانستان را جریحه‌دار سازد و آنان وادار شوند و به شاه امان‌الله حمله کنند.
#مرتضی_جلالی
>>> برای کرزی باید لقب مفسد ملی داده شود
>>> قصه معلم پیپسی دیگه مفت است
هههههه
>>> تاجیک ها اقلیتی بیشتر در مزار شریف نیستند. لطفا مزار را انحصار به تاجیک ها نکنید.
>>> قهرمان ملی فقط یکیست
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است