در مشی مصالحه ملی دوره داکتر نجیب هیچگونه ابهامی وجود نداشت و همه چیز تعریف شده و معین بود. اهداف اصلی این مشی واضح و مشخص بود:
۱. تقسیم اوقات دقیق بازگشت کامل و بی قید و شرط سپاهیان شوروی
۲. تضمین بیطرفی افغانستان در عرصه سیاست خارجی
۳.به رسمیت شناختن خط دیورند از سوی افغانستان
۴. امضای توافقات همه جانبه ژنو از سوی شوروی، امریکا، افغانستان و پاکستان و تضمین این تواففات از سوی شوروی و امریکا و سازمان ملل
۵. حاکمیت نظامی فراگیر با ساختار کارا و پذیرا که بتواند سر پای خود بیستد.
۶. تخصیص نیمی از کرسی های کابینه وزیران به مجاهدان، از جمله وزارت دفاع به احمدشاه مسعود (این بند از سوی مجاهدان رد شد)
۷. قطع کمک های نظامی به دو طرف درگیری
۸. سپردن اداره شش ولایت به مجاهدان (که این بند از سوی نجیب پذیرفته نشد)
و...

اما اکنون هیچ چیزی معلوم نیست. نه تاریخ دقیق رفتن امریکایی ها، نه تضمین های بین المللی و نه....
دولت افغانستان بیخی از روند کنار گذاشته شده است و مردم اصلا نمی دانند که گپ بر سر چیست.
به هر رو، در اوضاع کنونی تدوین کانسپت نوین و جامع دستیابی به صلح و ثبات پایدار در کشور زیر نام "مشی آشتی ملی" که در برگیرنده همه عرصه های مرتبط به صلح در عرصه های خارجی و داخلی باشد، از نیازهای مبرم جامعه است.

در این طرح باید گام های مشخص دستیابی به صلح تعریف گردد.
از دید علم منجمنت برای دستیابی به یک آرمان و خواست مشخص باید چند نکته درنظر گرفته شود:
۱. تعریف هدف
۲. ارزیابی واقعی بودن و ریالستیک بودن دستیابی به هدف
۳. بررسی کوتاه ترین راه های رسیدن به هدف
۴. برنامه ریزی راهبردی و راهکاری برای رسیدن سریع به هدف
۳. زمانبندی اقدامات مشخص برای دستیابی به هدف و ترتیب تقسیم اوقات
۵. برداشتن گام های عملی
۶. کنترل و ارزیابی اقدامات انجام شده.
دردمندانه تا کنون کانسپت روشنی مانند طرح مصالحه ملی دوره نجیب در دولت کنونی دیده نمی شود.

عزیز آربانفر

>>>   اقای ارینفر اینقدر باید وشاید میگوید که وطن شما ازاد است ویا مانند زمان کمونیستی نیمه ازاد میدانید بالای که شرط وشروط میگذارید ؟امپریالیزم جهنی وجهانخوار!

>>>   بعضی روشن فکران ساده لوح وماجرا جو در افغانستان، تحولات سیاسی افغانستان را به اشتباه وبه چشم شک وتردید تحلیل وتجزیه مینمایند ووضع سیاسی موجود افغانستان را اشغال وتجاوز میدانند درحالیکه دموکراسى ،رشد ،ترقی ،پیشرفت تعليم وتربيه وآزادى بيان ومطبوعات وشراکت احزاب سیاسی درساختار نظام موجوده افغانستان را کاملا نادیده میگیرند وافکار مردم جامعه را با تحلیل و تجزیه ماجراجويانه وپروپاگندهای خطرناک شان مشوش ومکدر میسازند. مردم افغانستان اکثرا بيسواد،ساده وخوشباور هستند لذااین پروپاگند ساده لوحانه و اعمال خطرناک ماجراجویان مانند تیشه زدن در ریشه خودشان هستند باید درین مورد توجه دقیق وبااسناد موثق ومعتبر قضایارا تحليل وتجزيه نمايد درغير اينصورت درجامعه افغانستان پيامد منفی وجبران ناپذیررا به دنبال خواهد داشت وآنگاه ندامت وپیشیمانی سودی نخواهد داشت.صلح عادلانه دایمی وآشتی ملی خواست وآرزوهای اکثر مطلق مردم مومن وزجر کشیده افغانستان بوده وهستند.جنگ وخانه جنگی برای گرفتن قدرت سیاسی گروه های مختلف واحزاب سياسى متاسفانه درمدت چهل سال است افغانستان رابه ویرانه وقتلگاه انسان تبدیل کرده اند وهزارها عالم دینی، استادان پوهنتون ودانشگاه ها ،محصلین ،معلمین، متعلمين,کسبه کاران،تجاران، دهاقین ،زمین داران وافراد عادی رابه اشکال مختلف تحت نام های مختلف به کشتارګاه ها فرستاده اند ،زیر بنای اقتصادی ،روابط اجتماعی وتعلیمی ونیروهای امنیتی اردو وپولیس افغانستان درطول سال های جنگ داخلی به شدت صدمه دیده ونابود ګرديده اند.خصومت های قومی ،مذهبی، منطقوی وزبانی درین مدت به اوج خودرسیده اند دراثر جنگ های خانمانسوز داخلی وشکستن مرزها وسرحدات افغانستان افراد غیر مسئول وبیگانه تحت نام ها وشعارهای مختلف وفریبنده داخل افغانستان گردیدند وبه وحدت ملی وهمزیستی مسالمت آمیز طولانی المدت جامعه افغانستان به شدت آسیب رسانیده اند.خلاصه انواع عوامل ماجرا جویی ونفاق افگنی ,جامعه عقب مانده افغانستان را بازهم سال های سال به طرف عقب ونابودی بردند.الحمدالله درچند سال آخر که با کومک جامعه جهانی زمینه رشد وترقی ،تعلیم وتربیه،آزادی بیان وجراید وآزادی مطبوعات درافغانستان مساعد گردیده است وبرای مردم زجر کشیده افغانستان امید واری های زندگی بهتر ،سعادتمند وآرام ترپیدا شده اند اما بدبختانه بازهم یک عده گروپ های مسلح که تاحال افکار ماجرا جویی وتسلط گرایی خطرناک درذهن رهبران شان هستند به جنگ داخلی وآدم کشی درافغانستان ادامه میدهند وباعث تشویش دوباره ملت مومن وزجر کشیده افغانستان گردیده اند این گروپ های ماجراجو دربعضی مناطق راهای عبورومرور مسافرین را درداخل افغانستان میگیرند مسافرین بی دفاع را به شکلی از اشکال اذیت وآزار میدهند ودربعضی حالات مسافرین را میربایند و میکشند وتحت نام های مختلف پول ازمسافرین بى دفاع میگیرند ووحدت ملى جامعه را ضعيف ونابود ميسازند.این ماجراجویان ودشمنان صلح وامنیت بدانند که انشالله روزی درافغانستان صلح عادلانه وامنیت سرتا سری حتما آمدنى است واین اعمال شوم وماجراجویی خایینانه آنها به عنوان لکه ننگین شان ثبت تاریخ افغانستان خواهدشد.ازچند مدت به این طرف فعالیت ها وجلسات صلح ازطرف جامعه بین المللی ،کشورهای همسایه وکشورهای دور ونزدیک واحزاب سیاسی افغانستان واشخاص دینی،ملی موثر ووطندوست و جامعه مدنی افغانستان درداخل وخارج ادامه دارد و به یاری خدای بزرگ به طرف موفقیت وصلح عادلانه دایمی به پیش میروند ودر ضمن وظيفه شرعى وحب الوطنى اقشار مختلف ملت مومن افغانستان هستند که درپروسه وتشویق عملی صلح عادلانه وآشتی ملی درافغانستان به هر شکلی سهم بیگیرند ونگذارند که ماجراجویان وعقب گرایان فاسد وجاهل درداخل وخارج افغانستان باعث نفاق افگنی وبدبختی بیشتر مردم زجرکشيده وافغانستان ویران شده گردند.به پیش به سوی صلح عادلانه دایمی ،رشد ،ترقی، وآشتی ملی وهمزیستی مسالمت آمیز تمامى اقوام برابر افغانستان، محو ونابودباد گروه های ماجراجو ،نفاق افگن ودشمنان صلح وآشتی ملی درافغانستان.
ومن الله التوفیق
انجنیر عبدالرشید ناصری ازآسترالیا

>>>   در سیاست کشایش هر عقده باردار عقده ای دیگر است
سلطان حبیب

>>>   دیگر انشا لله و به توکل خدا در ظرف یک و یا دوماه گلم این دولت سا خت امریکا ختم می شود و ع وغ می رود نزد فامیل های خویش به امریکا و هند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است