تیم دوازده نفری مذاکره با طالبان یک ترکیب نمایشی و فاقد صلاحیت و اقتدار است. مهم نیست که چند تای آن ها پشتون و تاجک و هزاره و ... باشند. درتوافق های اساسی که قبلاْ در کلیات شکل گرفته، قدرت و توزیع قدرت کاملاْ به طالبان منتقل شده و این ظاهر سازی ها فقط بخشی از فرآیند اداری و تبلیغاتی آن است تا به مرور در ذهنیت ها جایگزین شود.

مشکل کلیدی این است که هند مخالف حفظ قوای نظامی طالبان است و می گوید که کاملن باید خلع سلاح شود.

« تقسیم قدرت» با حضور و نظارت امریکا و چند کشور منطقه در جریان است. اما فلسفه اصلی توافق با طالبان خصوصاْ زمانی که بحث آتش بس به میان بیاید این است که قدرت، در اصل به طالبان یا تفکر طالبانی تحویل داده می شود. در اصول اساسی، بسیاری از شخصیت های ضد طالبان در مسایل زن یا «شریعت» تفکر مشابه طالبانی دارند. اما آن ها از یک سویه شدن قدرت به نفع طالب بیم ناک اند. از همین جاست که جنگ دیگری می تواند آغاز شود و آغاز خواهد شد. در نهایت، این مساله پیچیده و مشکوک، به چه گونه گی کنار آمدن امریکا با قدرت های منطقه ای نظیر روسیه، چین، هند و ایران ربط دارد. پاکستان که خوش است و جشن می گیرد

زاهد کریمی

>>>   ای مردم سادده لو امریکا در این کشور می خو اهد روز گمی نماید این چه رقم گفتگو و صلح است که درطول یک سا ل به تو افق نمی رسد فقط امریکا می خو اهد در این کشور مردم را مصروف بسازد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است