امروز در جایی خواندم که در اندونیزیا بزرگترین کشور اسلامی مردم به خاطرانتخاب رییس جمهورشان پای صندوقهای رای میروند. این کشور دوصد و نود میلیون نفوس داشته که و قرار است نتیجه انتخابات در ختم روز رای دهی اعلان شود. کاندیدای انتخاباتی صرف دو نفر اند. ما در حالی که کمتر از ده درصد نفوس ان کشور را داریم بیشتر از بیست کاندید برای احراز کرسی کذایی ریاست جمهوری داریم.

مطابق عرف و اصول قبول شده دیپلوماسی در مذاکرات کروپ های متخاصم به منظور بدست آمدن تفاهم و مصالحه چه درسطح ملی و چه درسطح بین المللی هیاتی مرکب از دو یا نهایتا چهار عضو گردمیر مذاکره مینشینند. اما از کشور ما به یک مذاکره بی مفهومی که نتیجه آن قبل از تدویرش هویدا است، بیشتر از دوصد و پنجاه نفر صف می بندند.

در انتخابات شورا از ولایتی که شاید پنجصد هزار شهروند نداشته باشد، صدها نفر کاندید میشوند که باعث شکسته شدن آرا، سردرگمی رای دهندگان و مضحکه شدن نتایج میشود.

در کشورهای مترقی و پیشرفته در شهرهای بزرگ و پایتخت های ان صرفا یک دانشگاه و ندرتا دو تا فعالیت دارند در حالیکه در هریک از ولایات ما، ماشاالله ده ها دانشگاه با کیفیت خیلی بالا تر از کشور های غربی حضور دارند. در شهری که من اقامت دارم و زمانی مرکز دولت کشور آلمان اینجا بود، فقط دو مدرسه خصوصی فعالیت دارد یکی ان بنام مدرسه بین المللی یاد شده و در زمان حضور پایتخت در اینجا بخاطر فرزندان دپلوماتها و کارمندان سفارتها ایجاد شده بود که تا حال به فعالیتش ادامه میدهد. اما در شهر زادگاهم هرات باستان شاید بیشتر از بیست مدرسه خصوصی درسطح لیسه حضور داشته باشد.

در کشور هشتاد میلیونی آلمان و حضورش در قطار هشت کشور برتر صنعتی دنیا و داشتن مقام اول در صادرات جهانی، چهار حزب مطرح و اخیر چند حزب راست افراطی ، در عرصه سیاست حضور ورسمیت ندارند. در حالیکه در افغانستان بنا به ارقام رسمی بیشتر از هفتاد حزب سیاسی به ثبت رسیده است.

در عرصه نشرات تصویری و صوتی در آلمان فدرالی شاید بیشتر ازده شبکه وجود نداشته باشد. بالمقابل ماشاالله تعداد رسانه های صوتی و تصویری ما از صدها هم تجاوز میکند.

در بخش ترانسپورت هوایی و زمینی در آلمان هم در مقایسه با کشور ما عدم تناسب وجود دارد به این معنی که درسطح آلمان شاید بیشتر از چهار شرکت هواپیمایی فعال نباشد و در شهر بن مرکز سابق این کشور صرف تعداد ۳۳۷ عراده تاکسی ثبت و راجستر است.
طوریکه می بینیم الحمدلله تعداد شرکت های هواپیمایی ما دو برابر اینجا و تعداد تاکسی ها چند هزار برابر است.

در کشوری که بنا به آمار سازمان ملل یکی از چهار کشور فقیرترین در جهان قرار دارد، تنها در کابل سالانه دوصد و پنجاه میلیون دالر هزینه محافل عروسی به تالارهای مجلل پرداخته میشود دوچند، حتی بیشتر از ان در برگزاری مراسم عزاداری عادی و عاشورا صرف میشود. درحالیکه نظر به دساتیر اسلام انجام فریضه حج شرایط خاص و محدودی داشته که بیشتر روندگان افغانستانی واجد ان نمی باشند. با انهم سالانه اقلا یکصد و‌ پنجاه میلیون دالر در این راه مصرف میشود. در حالیکه میلیونها انسان محتاج، بیمار و گرسنه در این کشور در قرابت و همسایگی روندگان سفر حج روزگار را به سختی بسر میآورند. اگر مصارف سفر های عمره هم به آن علاوه شود بیشتر از دوصد میلیون دالر‌ را احتوا خواهد کرد.

وقتی قرار است کارپروژه ای آغاز یا ختم شود در تمام جهان نوارهای افتتاحیه را فقط یکنفر از مسوولین ارشد با قیچی عادی و فاقد گل و برگ‌ و تزیینات مسخره قطع میکند اما درکشور ما به تعداد حاضرین محفل باید قیچی گل پیچ موجود باشد تا همه نوار را قطع کنند حتی بیل و کلنگ و‌سنگهای تهداب‌را گل پیچ میکنند. درحالیکه جهان با مشکل ازدیاد جمعیت دست به گریبان بوده و کشور ها‌ در هماهنگی با مردم شان درجهت تنظیم رشد جمعیت در تناسب با رشد و توسعه اقتصادی برنامه ریزی میکنند.

در کشور ما رشد بدون رویه جمعیت بدون انکشاف اقتصادی و رفاه اجتماعی، به آهنگ رشد‌ اقتصادی آسیب زیانبار وارد میکند. اوسط تولید نسل در خانواده افغانستانی ها شش طفل بر اورد‌شده که با همین سرعت، جمعیت کشور طی یک‌ دهه آینده دو برابر پیشبینی شدهاست.
یکی از علل عمده رشد تولید نسل تبعیض جنسیتی دانسته میشود به این معنی که اگر در خانواده‌ای نوزاد دختر تولد شود، تولید بچه را تا وقتی ادامه می دهند‌ که‌ نوزاد پسر بدنیا بیاید خانواده های هستند که این روند را تا تولد نوزاد‌ نهم و دهم نیز ادامه داده اند.

ما‌ حاضر شدیم بخاطر منافع اتحاد شوروی سابق به روی مردم خود تفنگ برداریم و ده ها هزار انسان بی دفاع را زنده زیر خاک دفن کنیم.
ما توانستسم بخاطر منافع پاکستان ارتش منظم و قدرتمند خود را نابودو سازوبرگ نظامی را به نرخ آهن پاره به کوره داران ذوب اهن پاکستانی بفروشیم. ما بنا به دستور نظامیان پاکستان آثار تاریخی خود را نابود حتی ریشه های درختان پسته را از خاک بیرون و به آن ها‌ فروختیم. همین حالا سنگ لاجورد، زمرد، سنگ رخام، و جنگلات ما را به پاکستانی ها به بهای اندک می فروشیم.

ما فرزندان خود را به سوریه می فرستیم تا بخاطر منافع رژیم ایران بجنگند. ما برای تامین منافع کشور های دیگر زیربناهای اقتصادی خود را‌ با دینامیت منفجر میکنیم. ما وقتی قرار باشد کمونیست شویم آنقدر باسرعت در راه تحقق اهداف ایدیولوژیکی ان حرکت میکنیم که مخترعین ان ایدیولوژی انگشت حیرت بدهن میگیرند تابالاخره سرعت زیاد باعث واژگونی خود‌ ما و کشور ما بشود.

اگر یکی از زعمای کشور خواسته باشد در راه اصلاحات و رفورم های اقتصادی و اجتماعی قدم‌ بردارد، او‌هم انقدر با سرعت قدم برمی دارد که تباهی خودش و کشور را درقبال داشته است. وقتی ما با پوشیدن قبای اسلام خدمت بمردم و وطن را شعار قرار میدهیم باز هم اعمالی انجام میدهیم که خدا و‌ پیامبر به حیرت می افتند اغراق و کجروی ما سبب بی آبرویی خود ما و بد نامی اسلام میشود.

اگر دیگران از ما بخواهند که تقلید دموکراسی را دربیاوریم اضافه روی ها و انجام اعمالی که هیچ ربطی به دموکراسی ندارد، ما را مسخره جهان ساخته به همان زاغ که در پی تقلیدرفتارکبک طرز خرام خودش را فراموش کرد شبیه میسازد.

ما بدون اینکه‌از تجارب تلخ افراط گرایی در روند تاریخ پر از بدبختی خود چیزی آموخته باشیم شاید تا ابد در این دام همچنان‌ دست و پا بزنیم.

سعدی سلجوقی

>>>   ذرهیچ کشور اسلامی جهان انتخابات واقعی برگذارنمیشود هرکس زمانی درچوکی نشست دیگر تابه فوسیل تبدیل نشده باشد از چوکی دور نمیشود یا اینکه توسط جرثقیل اورا بکشند یا گردنش را بزنند ویا مسموش سازند ورنه چوکی را تا دم آمدن عزرائیل مال خود میداندوبعد از دست و.یخن شدن با عزرائیل آنرا به پسرش می سپارد
نمونه های عمرالبشیر سودان ووعبدالعزیز بوتربقه الجزایر از ین مثال ها هستند
از 52 کشوراسلامی درجهان یک نمونه حکومت داری خوب وعادلانه درجهان موجود نیست که مکسی آنرا مثال قرار دهد ،
مفسد ترین هایش مانند کشورهای عربی ظالمترین هایش مانند کشورهای آسیائی درجهان شهرت دارند
ر

>>>   تفاوت افغانها با سایرین اینست که ما خیلی وطن پرست هستیم و هرکدام می خواهد خدمت کند بنا خودرا کاندید میسازند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است